1Ania karon, ang akong mata nakakita niining tanan, Ang igdulungog nako nakadungog ug nakasabut niini.
1Lo, all — hath mine eye seen, Heard hath mine ear, and it attendeth to it.
2Ang inyong nahibaloan, mao ang akong nahibaloan usab: Ako dili ubos kaninyo.
2According to your knowledge I have known — also I. I am not fallen more than you.
3Mosulti gayud ako sa Makagagahum, Ug gitinguha ko ang pagpakigsulti sa Dios.
3Yet I for the Mighty One do speak, And to argue for God I delight.
4Apan kamo mga magmumugna sa bakak; Kamong tanan mga mananambal nga walay bili.
4And yet, ye [are] forgers of falsehood, Physicians of nought — all of you,
5Oh maayo pa unta kong kamo managhilum na lamang! Ug kana mahimo nga inyong kaalam.
5O that ye would keep perfectly silent, And it would be to you for wisdom.
6Pamatia karon ang akong pangatarungan, Ug patalinghugi ang katarungan nga sa akong mga ngabil igasaysay.
6Hear, I pray you, my argument, And to the pleadings of my lips attend,
7Manulti ba kamog dili matarung tungod sa paglaban sa Dios, Ug igapamulong mo ba nga malimbongon tungod kaniya?
7For God do ye speak perverseness? And for Him do ye speak deceit?
8Magapakita ba kamo sa inyong pagpasulabi kaniya? Molaban ba kamo alang sa Dios?
8His face do ye accept, if for God ye strive?
9Maayo ba nga siya magasusi kaninyo? Kun ingon sa usa nga nagalimbong sa tawo, limbongan ba ninyo siya?
9Is [it] good that He doth search you, If, as one mocketh at a man, ye mock at Him?
10Sa walay duhaduha siya magabadlong kaninyo, Kong kamo sa tago may pagpasulabi.
10He doth surely reprove you, if in secret ye accept faces.
11Dili ba makapahadlok kaninyo ang iyang kahalangdon, Ug ang iyang kalisang kaninyo modangat?
11Doth not His excellency terrify you? And His dread fall upon you?
12Ang inyong mga halandumong pulong maoy sanglitanan nga abo, Ang inyong salipdanan, mga salipdanan nga yanang.
12Your remembrances [are] similes of ashes, For high places of clay your heights.
13Managhilum kamo, pasagdi ako, aron sa akong pagsulti: Ug kanako ipadangat ang tanan nga modangat.
13Keep silent from me, and I speak, And pass over me doth what?
14Ngano man nga kuhaon ko ang akong unod sa mga ngipon nako, Ug ibutang ko ang akong kinabuhi sa kamot nako?
14Wherefore do I take my flesh in my teeth? And my soul put in my hand?
15Ania karon, iyang pagalaglagon ako: ako walay paglaum: Bisan pa niini, sa iyang atubangan ako magalaban sa akong mga alagianan.
15Lo, He doth slay me — I wait not! Only, my ways unto His face I argue.
16Kini usab mao ang akong kaluwasan, Nga ang tawong walay Dios sa iyang atubangan dili gayud makaduol.
16Also — He [is] to me for salvation, For the profane cometh not before Him.
17Patalinghugi pag-ayo ang akong gipamulong, Ug sa imong igdulungog ipahaluna ang akong gipahayag.
17Hear ye diligently my word, And my declaration with your ears.
18Ania karon, gipahamutang ko na pag-ayo ang akong katarungan; Ako nasayud nga ako matarung.
18Lo, I pray you, I have set in order the cause, I have known that I am righteous.
19Kinsa ba ang buot makigbisog kanako? Kay unya mohilum ako ug ipabugto ko ang akong kinabuhi.
19Who [is] he that doth strive with me? For now I keep silent and gasp.
20Duruha lamang ka butang ayaw pagbuhata kanako; Nan ako dili motago gikan sa atubangan sa imong nawong.
20Only two things, O God, do with me: Then from Thy face I am not hidden.
21Kuhaa halayo kanako ang imong kamot, Ug ayaw ako pagpahadloka sa imong kalisang.
21Thy hand put far off from me, And Thy terror let not terrify me.
22Unya tumawag ka, ug ako motubag; Kun pasultiha ako, ug tubagon mo ako.
22And call Thou, and I — I answer, Or — I speak, and answer Thou me.
23Unsa ba ang gidaghanon sa akong kadautan ug kasal-anan? Ipadayag kanako ang akong kalapasan ug ang akong sala.
23How many iniquities and sins have I? My transgression and my sin let me know.
24Ngano man nga gitago mo ang imong nawong kanako, Ug ginaisip mo ako nga imong kaaway?
24Why dost Thou hide Thy face? And reckonest me for an enemy to Thee?
25Mopaguol pa ba ikaw sa usa ka dahon nga sinalibay? Ug mogukod pa ba ikaw sa tuud nga laya?
25A leaf driven away dost Thou terrify? And the dry stubble dost Thou pursue?
26Kay ikaw nagasulat man ug mga butang nga mapait batok kanako, Ug nagapaani kanako sa kadautan sa akong pagkabatan-on:
26For Thou writest against me bitter things, And causest me to possess iniquities of my youth:
27Imo usab nga gibutang sa sepohan ang akong mga tiil, Ug gitiman-an ang tanan ko nga alagianan; Imong gibadlisan ang utlanan sa lapalapa sa akong mga tiil:
27And puttest in the stocks my feet, And observest all my paths, On the roots of my feet Thou settest a print,
28Bisan ingon ako sa usa ka butang nga dunot nga mapapas, Ingon sa usa ka bisti nga ginakutkot sa tangkob.
28And he, as a rotten thing, weareth away, As a garment hath a moth consumed him.