1Ako nagsulti kaninyo niining mga butanga, aron dili kamo makakita ug kahigayonan sa pagkapangdol.
1`These things I have spoken to you, that ye may not be stumbled,
2Pagapagulaon kamo nila sa mga sinagoga; ug moabut pa ang takna nga bisan kinsa nga magapatay kaninyo, magahunahuna nga siya nagahatag sa pag-alagad sa Dios.
2out of the synagogues they will put you; but an hour doth come, that every one who hath killed you, may think to offer service unto God;
3Ug kining mga butanga pagabuhaton nila kaninyo, kay sila wala makaila sa Amahan, bisan kanako.
3and these things they will do to you, because they did not know the Father, nor me.
4Apan ako nagaingon kaninyo niining mga butanga, aron nga kong moabut ang ilang takna, kamo mahinumdum kanila, nga ako nakapamulong niini kaninyo. Apan wala ko ipamulong kaninyo sa sinugdan kining mga butanga kay ako diha uban kaninyo.
4`But these things I have spoken to you, that when the hour may come, ye may remember them, that I said [them] to you, and these things to you from the beginning I did not say, because I was with you;
5Apan karon ako moadto sa nagsugo kanako, ug walay kinsa kaninyo nga nangutana kanako: Asa ka?
5and now I go away to Him who sent me, and none of you doth ask me, Whither dost thou go?
6Apan kay ako miingon niining mga butanga kaninyo, ang kasubo napuno sa inyong kasingkasing.
6but because these things I have said to you, the sorrow hath filled your heart.
7Bisan pa, ako nagasulti kaninyo sa kamatuoran: mapuslanon alang kaninyo nga mogikan ako; kay kong dili ako mogikan, ang Maglilipay dili moanhi kaninyo; apan kong ako mogikan, pagasugoon ko siya kaninyo.
7`But I tell you the truth; it is better for you that I go away, for if I may not go away, the Comforter will not come unto you, and if I go on, I will send Him unto you;
8Ug siya, kong siya moanhi na, pagabadlungon niya ang kalibutan mahatungod sa sala, ug sa katarungan ug sa paghukom:
8and having come, He will convict the world concerning sin, and concerning righteousness, and concerning judgment;
9Mahatungod sa sala, kay wala silay pagtoo kanako;
9concerning sin indeed, because they do not believe in me;
10Ug mahatungod sa pagkamatarung, kay ako moadto sa akong Amahan, ug kamo dili na makakita kanako.
10and concerning righteousness, because unto my Father I go away, and no more do ye behold me;
11Ug mahatungod sa paghukom, kay ang principe niining kalibutana ginahukman na.
11and concerning judgment, because the ruler of this world hath been judged.
12Ako aduna pay daghan nga igsusulti kaninyo; apan dili pa kamo makahimo sa pagdala kanila karon.
12`I have yet many things to say to you, but ye are not able to bear [them] now;
13Apan kong siya, ang Espiritu sa kamatuoran moanhi na, siya magamando kaninyo sa tibook nga kamatuoran; kay siya dili mosulti sa iyang kaugalingon, kondili nga siya magapamulong sa tanan nga iyang hingdunggan; ug magapahayag kaninyo sa mga butang nga mahitabo.
13and when He may come — the Spirit of truth — He will guide you to all the truth, for He will not speak from Himself, but as many things as He will hear He will speak, and the coming things He will tell you;
14Siya magahimaya kanako, kay siya modawat niadtong mga ako, ug magapahayag niini kaninyo.
14He will glorify me, because of mine He will take, and will tell to you.
15Ang tanang mga butang nga iya sa akong Amahan, ako man; tungod niini, ako nag-ingon, nga siya magadawat sa ako, ug magapahayag niini kaninyo.
15`All things, as many as the Father hath, are mine; because of this I said, That of mine He will take, and will tell to you;
16Sa usa ka diriyut nga panahon, dili na kamo makakita kanako; ug human usab sa usa ka diriyut nga panahon, kamo makakita kanako; kay ako moadto sa Amahan.
16a little while, and ye do not behold me, and again a little while, and ye shall see me, because I go away unto the Father.`
17Unya ang uban sa iyang mga tinon-an nanagsinultihay ang usa sa usa: Unsay iyang giingon kanato? Sa usa ka diriyut nga panahon, ug kamo dili makakita kanako; ug human usab sa usa ka diriyut nga panahon, ug kamo makakita kanako, ug kay ako moadto sa Amahan?
17Therefore said [some] of his disciples one to another, `What is this that he saith to us, A little while, and ye do not behold me, and again a little while, and ye shall see me, and, Because I go away unto the Father?`
18Ug sila nanag-ingon: Unsay iyang giingon, nga usa ka diriyut nga panahon? Wala kita mahibalo sa gisulti niya.
18they said then, `What is this he saith — the little while? we have not known what he saith.`
19Ug si Jesus nakaila nga sila buot mangutana kaniya, ug miingon kanila: Nagasinusihay ba kamo ang usa ug usa mahatungod sa akong giingon kaninyo: Sa usa ka diriyut nga panahon, ug dili kamo makakita kanako? Ug sa usa ka diriyut nga panahon usab, ug kamo makakita kanako?
19Jesus, therefore, knew that they were wishing to ask him, and he said to them, `Concerning this do ye seek one with another, because I said, A little while, and you do not behold me, and again a little while, and ye shall see me?
20Sa pagkamatuod, sa pagkamatuod, ako nagaingon kaninyo, nga kamo managpanghilak ug managbakho, apan ang kalibutan magalipay; ug kamo managsubo, apan ang inyong kasubo mabayloan sa kalipay.
20verily, verily, I say to you, that ye shall weep and lament, and the world will rejoice; and ye shall be sorrowful, but your sorrow joy will become.
21Ang usa ka babaye kong mag-anak may kasubo, kay miabut ang iyang takna; apan kong makaanak na dili mahanumdum sa kagul-anan, tungod sa kalipay nga natawo ang usa ka tawo sa kalibutan.
21`The woman, when she may bear, hath sorrow, because her hour did come, and when she may bear the child, no more doth she remember the anguish, because of the joy that a man was born to the world.
22Ug sa ingon niana usab kamo karon, may kasubo; apan ako makigkita pag-usab kaninyo; ug mangalipay ang inyong kasingkasing, ug walay bisan kinsa nga makakuha kaninyo sa inyong kalipay.
22`And ye, therefore, now, indeed, have sorrow; and again I will see you, and your heart shall rejoice, and your joy no one doth take from you,
23Ug niadtong adlawa kamo dili mangutana kanako bisan unsa. Sa pagkamatuod, sa pagkamatuod, nagaingon ako kaninyo: Bisan unsang butanga nga inyong pangayoon sa Amahan, iyang igahatag kaninyo kini sa akong ngalan.
23and in that day ye will question me nothing; verily, verily, I say to you, as many things as ye may ask of the Father in my name, He will give you;
24Hangtud karon kamo wala makapangayo ug bisan unsa sa akong ngalan; pangayo kamo, ug magadawat kamo, aron ang inyong kalipay mahingpit.
24till now ye did ask nothing in my name; ask, and ye shall receive, that your joy may be full.
25Ako miingon kaninyo niining mga butanga sa mga sambingay, apan moabut ang takna, nga dili na ako magasulti kaninyo pinaagi sa mga sambingay, kondili ako magasulti kaninyo sa mahayag gayud mahatungod sa Amahan.
25`These things in similitudes I have spoken to you, but there cometh an hour when no more in similitudes will I speak to you, but freely of the Father, will tell you.
26Niadtong adlawa kamo managpangayo tungod sa akong ngalan; ug ako wala mag-ingon kaninyo, nga ako magaampo sa Amahan tungod kaninyo.
26`In that day, in my name ye will make request, and I do not say to you that I will ask the Father for you,
27Kay ang Amahan gayud mahagugma kaninyo, kay kamo nahigugma kanako, ug mitoo nga ako naggikan sa Amahan.
27for the Father himself doth love you, because me ye have loved, and ye have believed that I from God came forth;
28Ako naggikan sa Amahan, ug ako mianhi sa kalibutan. Mobiya na usab ako sa kalibutan, ug moadto sa Amahan.
28I came forth from the Father, and have come to the world; again I leave the world, and go on unto the Father.`
29Ang iyang mga tinon-an nanag-ingon kaniya: Ania karon, ikaw nagasulti sa mahayag gayud, ug wla ikaw magsulti sa sambingay.
29His disciples say to him, `Lo, now freely thou dost speak, and no similitude speakest thou;
30Karon kami nanghibalo nga ikaw nakaila sa tanang mga butang, ug nga ikaw wala magkinahanglan sa bisan kinsa nga mangutana pa kanimo. Tungod niini kami mitoo nga ikaw naggikan sa Dios.
30now we have known that thou hast known all things, and hast no need that any one do question thee; in this we believe that from God thou didst come forth.`
31Si Jesus mitubag kanila: Karon mitoo ba kamo?
31Jesus answered them, `Now do ye believe? lo, there doth come an hour,
32Ania karon, moabut ang takna ug miabut na, nga kamo panagbulagbulagon, ang tagsatagsa ngadto sa iyang kauga-lingong pinuy-anan, ug pagabiyaan ninyo nga ako na lamang; apan dili ako usa lamang, kay ang Amahan ania uban kanako.
32and now it hath come, that ye may be scattered, each to his own things, and me ye may leave alone, and I am not alone, because the Father is with me;
33Ako miingon kaninyo niining mga butanga, aron kamo makabaton sa pakigdait kanako. Sa kalibutan kamo may kagul-anan, apan sumalig kamo: gidaug ko ang kalibutan.
33these things I have spoken to you, that in me ye may have peace, in the world ye shall have tribulation, but take courage — I have overcome the world.`