1Dios ko, Dios ko, nganong gibi yaan mo ako? Ngano nga halayo ka kaayo gikan sa pagtabang kanako, ug sa mga pulong sa akong pag-agulo?
1To the Overseer, on `The Hind of the Morning.` — A Psalm of David. My God, my God, why hast Thou forsaken me? Far from my salvation, The words of my roaring?
2Oh Dios ko, nagatu-aw ako sa adlaw, apan wala ka magapatalinghug kanako; Ug sa panahon sa kagabhion, ug wala ako magahilum.
2My God, I call by day, and Thou answerest not, And by night, and there is no silence to me.
3Apan ikaw balaan man, Oh ikaw nga nagapuyo sa taliwala sa mga pagdayeg sa Israel.
3And Thou [art] holy, Sitting — the Praise of Israel.
4Kanimo mingsalig ang among mga amahan: Mingsalig sila ug ikaw nagluwas kanila.
4In Thee did our fathers trust — they trusted, And Thou dost deliver them.
5Mingtu-aw sila kanimo, ug giluwas sila: Minglaum sila kanimo, ug sila wala ibutang sa kaulawan.
5Unto Thee they cried, and were delivered, In Thee they trusted, and were not ashamed.
6Apan ako usa ka ulod, ug dili tawo; Usa ka kaulawan sa mga tawo, ug tinamay sa katawohan.
6And I [am] a worm, and no man, A reproach of man, and despised of the people.
7Ang tanan nga nakakita kanako nagakatawa sa pagtamay kanako: Gibudlot ang ilang ngabil, ginalingolingo ang ilang ulo, nga nagaingon :
7All beholding me do mock at me, They make free with the lip — shake the head,
8Itugyan mo ang imong kaugalingon kang Jehova; siya paluwasa kaniya: Siya patabanga kaniya sanglit siya nagapahimuot kaniya.
8`Roll unto Jehovah, He doth deliver him, He doth deliver him, for he delighted in him.`
9Apan ikaw mao ang nagkuha kanako gikan sa tagoangkan; Ikaw ang nagpasalig kanako sa diha pa ako sa mga suso sa akong inahan.
9For thou [art] He bringing me forth from the womb, Causing me to trust, On the breasts of my mother.
10Kanimo nahimugso ako gikan sa tagoangkan; Ikaw mao ang akong Dios Sukad ianak ako sa akong inahan.
10On Thee I have been cast from the womb, From the belly of my mother Thou [art] my God.
11Ayaw pagpahilayo kanako; kay ang kasamok haduol; Kay walay bisan kinsa nga magatabang.
11Be not far from me, For adversity is near, for there is no helper.
12Gilibutan ako sa daghanan nga mga vaca nga lake; Mga kusganon nga mga vaca nga lake sa Basan ang nanaglibut kanako.
12Many bulls have surrounded me, Mighty ones of Bashan have compassed me,
13Ginganga nila kanako ang ilang baba, Ingon sa manunubad ug sa nagangulob nga leon.
13They have opened against me their mouth, A lion tearing and roaring.
14Gibubo ako sama sa tubig, Ug ang tanan ko nga kabukogan nangalisa: Ang akong kasingkasing sama sa talo; Kini natunaw sa sulod nako.
14As waters I have been poured out, And separated themselves have all my bones, My heart hath been like wax, It is melted in the midst of my bowels.
15Miuga sama sa usa ka bika ang akong kusog; Ug ang akong dila mitapot sa akong mga apapangig; Ug gidala mo ako ngadto sa abug sa kamatayon.
15Dried up as an earthen vessel is my power, And my tongue is cleaving to my jaws.
16Kay ang mga iro nanaglibut kanako: Usa ka panon sa mamumuhat sa kadautan nanaglikus kanako; Gipalagbasan nila ang akong mga kamot ug ang akong mga tiil.
16And to the dust of death thou appointest me, For surrounded me have dogs, A company of evil doers have compassed me, Piercing my hands and my feet.
17Arang ko nga maisip ang tanan ko nga mga bukog. Sila nagatan-aw ug nagatutok kanako;
17I count all my bones — they look expectingly, They look upon me,
18Gibahinbahin nila ang akong mga bisti sa taliwala nila, Ug sa akong kupo nanagrifa sila.
18They apportion my garments to themselves, And for my clothing they cause a lot to fall.
19Apan ikaw, Oh Jehova, dili ka magpahilayo: Oh ikaw nga magtatabang, dumali ka sa pagtabang kanako.
19And Thou, O Jehovah, be not far off, O my strength, to help me haste.
20Luwason mo ang akong kalag gikan sa espada, Ang akong minahal nga kinabuhi gikan sa gahum sa iro.
20Deliver from the sword my soul, From the paw of a dog mine only one.
21Luwasa ako gikan sa baba sa leon; Oo, gikan sa mga sungay sa mga ihalas nga vaca ikaw nagatubag kanako.
21Save me from the mouth of a lion: — And — from the horns of the high places Thou hast answered me!
22Igapahayag ko ang imong ngalan ngadto sa akong kaigsoonan; Sa kinataliwad-an sa katilingban pagadayegon ko ikaw.
22I declare Thy name to my brethren, In the midst of the assembly I praise Thee.
23Kamo nga nahadlok kang Jehova, dayegon ninyo siya; Ngatanan kamo nga kaliwat ni Jacob, himayaon ninyo siya; Ug tumindog sa kataha tungod kaniya, ngatanan kamo nga kaliwat sa Israel.
23Ye who fear Jehovah, praise ye Him, All the seed of Jacob, honour ye Him, And be afraid of Him, all ye seed of Israel.
24Kay wala niya pagtamaya ni pagdumti ang kagul-anan sa sinakit; Wala usab pagtagoa gikan kaniya ang iyang nawong; Apan sa diha nga nagtu-aw sa iya ngadto kaniya, iyang gipatalinghugan siya .
24For He hath not despised, nor abominated, The affliction of the afflicted, Nor hath He hidden His face from him, And in his crying unto Him He heareth.
25Mahitungod kanimo nagaabut ang akong pagdayeg sa kinataliwadan sa daku nga katilingban: Akong pagatumanon ang akong mga panaad sa atubangan sa mga nangahadlok kaniya.
25Of Thee my praise [is] in the great assembly. My vows I complete before His fearers.
26Ang maaghup magakaon ug mabusog; Magadayeg kang Jehova sila nga nagapangita kaniya; Palungtara ang inyong kasingkasing sa walay katapusan.
26The humble do eat and are satisfied, Praise Jehovah do those seeking Him, Your heart doth live for ever.
27Ang tanang mga kinatumyan sa yuta mahinumdum ug managbalik ngadto kang Jehova; Ug ang tanang mga kabanayan sa mga kanasuran managsimba sa atubangan mo.
27Remember and return unto Jehovah, Do all ends of the earth, And before Thee bow themselves, Do all families of the nations,
28Kay iya ni Jehova ang gingharian; Ug siya mao ang magmamando ibabaw sa mga nasud,
28For to Jehovah [is] the kingdom, And He is ruling among nations.
29Ang tanang mga matambok sa yuta magakaon ug magasimba sila: Ngatanan sila nga nanaug ngadto sa abug manghapa sa atubangan niya, Bisan siya nga dili arang makatipig sa iyang kalag nga buhi.
29And the fat ones of earth have eaten, And they bow themselves, Before Him bow do all going down to dust, And he [who] hath not revived his soul.
30Usa ka kaliwat magaalagad kaniya; Kini igasugilon ni Jehova ngadto sa sunod nga kaliwatan.
30A seed doth serve Him, It is declared of the Lord to the generation.
31Mangabut sila ug managmantala mahatungod sa iyang pagkamatarung Ngadto sa usa ka katawohan nga matawo, nga siya nagbuhat niini.
31They come and declare His righteousness, To a people that is borne, that He hath made!