1Oh Dios, sa among mga igdulngog nadungog namo, Ang among mga amahan nanagsugilon kanamo, Sa buhat nga gibuhat mo sa ilang mga adlaw, Niadtong karaang mga adlaw.
1To the Overseer. — By sons of Korah. An Instruction. O God, with our ears we have heard, Our fathers have recounted to us, The work Thou didst work in their days, In the days of old.
2Ikaw sa imong kamot naghingilin sa mga nasud; Apan sila gipahamutang mo: Gisakit mo ang mga katawohan; Apan gipapatlaag mo sila sa halayong dapit.
2Thou, [with] Thy hand, nations hast dispossessed. And Thou dost plant them. Thou afflictest peoples, and sendest them away.
3Kay sila wala makapanag-iya sa yuta pinaagi sa ilang kaugalingong pinuti, Ni sa ilang kaugalingong bukton nangaluwas sila; Kondili sa imong toong kamot, ug sa imong bukton, ug sa kahayag sa imong nawong, Tungod kay nalooy ikaw kanila.
3For, not by their sword Possessed they the land, And their arm gave not salvation to them, But Thy right hand, and Thine arm, And the light of Thy countenance, Because Thou hadst accepted them.
4Ikaw Oh Dios, mao ang akong Hari: Magsugo ka ug kaluwasan alang kang Jacob.
4Thou [art] He, my king, O God, Command the deliverances of Jacob.
5Pinaagi kanimo papahawaon namo ang among mga kabatok: Pinaagi sa imong ngalan among pagatumban ang mga nagatindog batok kanamo.
5By Thee our adversaries we do push, By Thy name tread down our withstanders,
6Kay ako dili mosalig sa akong pana, Ni magaluwas kanako ang akong espada.
6For, not in my bow do I trust, And my sword doth not save me.
7Apan ikaw nagluwas kanamo gikan sa among mga kabatok, Ug gipakaulawan mo sila, ang mga nanagdumot kanamo.
7For Thou hast saved us from our adversaries, And those hating us Thou hast put to shame.
8Diha sa Dios anaa ang among pagpangandak sa tibook nga adlaw, Ug magahatag kami sa among mga pasalamat sa imong ngalan sa walay katapusan. (Selah
8In God we have boasted all the day, And Thy name to the age we thank. Selah.
9Apan karon imong gisalikway kami , ug gidala mo kami ngadto sa kaulawan, Ug wala ka na mogula uban sa among kasundalohan.
9In anger Thou hast cast off and causest us to blush, And goest not forth with our hosts.
10Gipasibog mo kami gikan sa among kabatok; Ug kadtong nanagdumot kanamo nanagpangagaw gikan kanamo alang sa ilang kaugalingon.
10Thou causest us to turn backward from an adversary, And those hating us, Have spoiled for themselves.
11Gibutang mo kami sama sa mga carnero nga gitagana alang sa pagkaon, Ug gipapatlaag mo kami sa taliwala sa mga nasud.
11Thou makest us food like sheep, And among nations Thou hast scattered us.
12Gibaligya mo ang imong katawohan sa walay bili, Ug wala madugangi ang imong bahandi tungod sa ilang bili.
12Thou sellest Thy people — without wealth, And hast not become great by their price.
13Gibuhat mo kami ingon nga usa ka kaulawan sa among mga silingan, Usa ka yubitonon ug talamayon kanila nga nagalibut kanamo.
13Thou makest us a reproach to our neighbours, A scorn and a reproach to our surrounders.
14Gihimo mo kami nga usa ka pagya sa taliwala sa mga nasud, Usa ka yango-yangoan sa ulo sa taliwala sa mga katawohan.
14Thou makest us a simile among nations, A shaking of the head among peoples.
15Sa tibook nga adlaw ania ang akong kaulawan sa atubangan ko, Ug ang kaulaw sa akong nawong nagatabon kanako,
15All the day my confusion [is] before me, And the shame of my face hath covered me.
16Tungod kay ang tingog niya nga nagatamay ug nagabalikas kanako, Pinaagi sa katarungan sa kaaway ug sa tigpapanimalus.
16Because of the voice of a reproacher and reviler, Because of an enemy and a self-avenger.
17Kini ngatanan mingdangat sa ibabaw namo; bisan pa niini wala kami malimot kanimo, Ni maglapas kami sa imong tugon.
17All this met us, and we did not forget Thee, Nor have we dealt falsely in Thy covenant.
18Ang among kasingkasing wala motalikod, Ni mosimang ang among mga lakang gikan sa imong dalan,
18We turn not backward our heart, Nor turn aside doth our step from Thy path.
19Nga bisan ikaw nagdugmok kanamo sa dapit sa mga irong-ihalas, Ug gitabonan mo kami sa landong sa kamatayon.
19But Thou hast smitten us in a place of dragons, And dost cover us over with death-shade.
20Kong mahikalimot kami sa ngalan sa among Dios, Kun nabayaw ang among mga kamot sa lain nga dios;
20If we have forgotten the name of our God, And spread our hands to a strange God,
21Dili ba kami pagasusihon sa Dios? Kay siya nahibalo sa mga tinago sa kasingkasing.
21Doth not God search out this? For He knoweth the secrets of the heart.
22Oo, tungod kanimo gipamatay kami sa tibook nga adlaw; Ginaisip kami ingon sa mga carnero alang sa ihawan.
22Surely, for Thy sake we have been slain all the day, Reckoned as sheep of the slaughter.
23Pagmata, ngano nga nagakatulog ka, Oh Ginoo? Bumangon ka, ayaw kami pag-isalikway sa walay katapusan.
23Stir up — why dost Thou sleep, O Lord? Awake, cast us not off for ever.
24Ngano ba nga ginatagoan mo man ang imong nawong, Ug hingkalimtan mo ang among kasakit, ug ang among pagkadinaugdaug?
24Why Thy face hidest Thou? Thou forgettest our afflictions and our oppression,
25Kay ang among kalag gipaumod ngadto sa abug: Ang among lawas nagatapot ngadto sa yuta.
25For bowed to the dust hath our soul, Cleaved to the earth hath our belly.
26Bumangon ka sa pagtabang q2 kanamo, Ug tubson mo kami tungod sa imong mahigugmaong-kalolot.
26Arise, a help to us, And ransom us for thy kindness` sake.