¹Oh Dios, ngano nga gisalikway mo kami sa walay katapusan? Ngano ba nga nag-aso ang imong kapungot batok sa mga carnero sa imong sibsibanan?

¹An Instruction of Asaph. Why, O God, hast Thou cast off for ever? Thine anger smoketh against the flock of Thy pasture.

²Hinumdumi ang imong katilingban nga imong nasapol sa kakaraanan, Nga imong gitubos aron mahimo nga banay sa panulondon mo; Ug niining bukid sa Sion, nga imong ginapuy-an.

²Remember Thy company. Thou didst purchase of old, Thou didst redeem the rod of Thy inheritance, This mount Zion — Thou didst dwell in it.

³Sakwata ang imong mga tiil ngadto sa mga pagkalaglag nga walay katapusan, Sa tanang mga kadautan nga gibuhat sa kaaway didto sa balaang puloy-anan.

³Lift up Thy steps to the perpetual desolations, Everything the enemy did wickedly in the sanctuary.

⁴Ang imong mga kabatok nanagngulob diha sa kinataliwad-an sa imong katigumanan; Gibutang nila ang ilang mga bandila aron mahimong mga ilhanan.

⁴Roared have thine adversaries, In the midst of Thy meeting-places, They have set their ensigns as ensigns.

⁵Sila nanag-ingon sa mga tawo nga nanagpahitaas Mga wasay sa ibabaw sa usa ka masiut nga kakahoyan.

⁵He is known as one bringing in on high Against a thicket of wood — axes.

⁶Ug karon ang tanang mga buhat nga kinulit niana Ilang gipanagdugmok uban sa wasay ug sa mga pakang.

⁶And now, its carvings together With axe and hatchet they break down,

⁷Ilang gisunog sa kalayo ang imong balaang puloy-anan; Ilang gipasipalahan ang dapit-nga-puloy-anan sa imong ngalan pinaagi sa pagpukan niini ngadto sa yuta.

⁷They have sent into fire Thy sanctuary, to the earth they polluted the tabernacle of Thy name,

⁸Nanag-ingon sila sa ilang kasing-kasing: Pagalaglagon nato sila sa tingub: Gisunog nila ang tanang mga sinagoga sa Dios nga didto sa yuta.

⁸They said in their hearts, `Let us oppress them together,` They did burn all the meeting-places of God in the land.

⁹Wala nato makita ang atong mga ilhanan: Wala nay usa nga manalagna; Ni may mausa sa taliwala nato nga nahibalo hangtud anus-a.

⁹Our ensigns we have not seen, There is no more a prophet, Nor with us is one knowing how long.

¹⁰Hangtud ba anus-a, Oh Dios, nga ang kabatok magatamay? Magapasipala ba ang kaaway sa imong ngalan sa walay katapusan?

¹⁰Till when, O God, doth an adversary reproach? Doth an enemy despise thy name for ever?

¹¹Ngano ba nga gitagoan mo ang imong kamot, bisan ang too mong kamot? Laksi-a kini gikan sa imong sabakan ug ut-uta sila .

¹¹Why dost Thou turn back Thy hand, Even Thy right hand? From the midst of Thy bosom remove [it].

¹²Bisan pa ang Dios mao ang akong Hari sa kakaraanan, Nagabuhat ug kaluwasan diha sa kinataliwad-an sa yuta.

¹²And God [is] my king of old, Working salvation in the midst of the earth.

¹³Imong gibahin ang dagat pinaagi sa imong kusog: Imong gidugmok ang mga ulo sa mga mananap sa mga tubig.

¹³Thou hast broken by Thy strength a sea-[monster], Thou hast shivered Heads of dragons by the waters,

¹⁴Gidugmok mo ang mga ulo sa leviathan; Imong gihatag siya nga kalan-on sa katawohan nga nanagpuyo sa kamingawan

¹⁴Thou hast broken the heads of leviathan, Thou makest him food, For the people of the dry places.

¹⁵Imong gipabuswak ang tinubdan ug ang baha: Gipauga mo ang mga suba nga mabaskug.

¹⁵Thou hast cleaved a fountain and a stream, Thou hast dried up perennial flowings.

¹⁶Imo ang adlaw ug imo usab ang gabii: Imong giandam ang kahayag ug ang adlaw.

¹⁶Thine [is] the day, also Thine [is] the night, Thou hast prepared a light giver — the sun.

¹⁷Gipahamutang mo ang tanang mga utlanan sa yuta: Ang panahon sa ting-init ug katugnaw gibuhat mo.

¹⁷Thou hast set up all the borders of earth, Summer and winter Thou hast formed them.

¹⁸Hinumdumi kini, nga ang kaaway nagpakaulaw, Oh Jehova, Ug nga ang buangbuang nga katawohan nagpasipala sa imong ngalan.

¹⁸Remember this — an enemy reproached Jehovah, And a foolish people have despised Thy name.

¹⁹Oh ayaw itugyan sa mga mananap nga ihalas ang kalag sa imong tukmo: Ayaw hikalimti ang kinabuhi sa imong mga kabus sa walay katapusan.

¹⁹Give not up to a company, The soul of Thy turtle-dove, The company of Thy poor ones forget not for ever.

²⁰Tahuron mo ang tugon; Kay ang mga dapit nga mangitngit sa yuta napuno sa mga puloy-anan sa pagpanlupig.

²⁰Look attentively to the covenant, For the dark places of earth, Have been full of habitations of violence.

²¹Oh dili mo itugot nga ang gidaug-daug magabalik sa kaulawan: Papagdayega ang mga kabus ug ang mga hangul sa imong ngalan.

²¹Let not the oppressed turn back ashamed, Let the poor and needy praise Thy name,

²²Tumindog ka, Oh Dios, labani ang imong kaugalingong katungod: Hinumdumi giunsa sa buangbuang nga tawo ang pagtamay kanimo sa tibook nga adlaw.

²²Arise, O God, plead Thy plea, Remember Thy reproach from a fool all the day.

²³Ayaw hikalimti ang tingog sa imong mga kabatok: Ang kasaba niadtong mga mingtindog batok kanimo nagasaka sa kanunay.

²³Forget not the voice of Thine adversaries, The noise of Thy withstanders is going up continually!