¹Patalinghugi, Oh akong katawohan, ang akong Kasugoan: Ikiling ninyo ang inyong mga igdulungog sa mga pulong sa akong baba.

¹An Instruction of Asaph. Give ear, O my people, to my law, Incline your ear to sayings of my mouth.

²Pagabukhon ko ang akong baba sa usa ka sambingay; Magasulti ako ug mga butang nga tinipigan sa kakaraanan,

²I open with a simile my mouth, I bring forth hidden things of old,

³Nga among nabati ug hingbaloan, Ug gisugilon kanamo sa among mga amahan.

³That we have heard and do know, And our fathers have recounted to us.

⁴Dili kami magatago kanila gikan sa ilang mga anak, Sa pagsugilon sa kaliwatan nga umalabut sa mga pagdayeg ni Jehova, Ug sa iyang kusog, ug sa iyang katingalahang mga buhat nga iyang gihimo.

⁴We do not hide from their sons, To a later generation recounting praises of Jehovah, And His strength, and His wonders that He hath done.

⁵Kay siya nagtukod ug usa ka pagpamatuod kang Jacob, Ug nagbutang ug usa ka Kasugoan sa Israel. Nga gisugo niya ang among mga Amahan, Nga sila igapahibalo nila sa ilang mga anak;

⁵And He raiseth up a testimony in Jacob, And a law hath placed in Israel, That He commanded our fathers, To make them known to their sons.

⁶Aron ang kaliwatan nga umalabut mahibalo kanila , bisan ang mga anak nga mangatawo pa; Nga mobangon ug magasugilon niini sa ilang mga anak,

⁶So that a later generation doth know, Sons who are born, do rise and recount to their sons,

⁷Aron nga ibutang nila ang ilang paglaum sa Dios. Ug dili mahakalimot sa mga buhat sa Dios, Kondili magabantay sa iyang mga sugo,

⁷And place in God their confidence, And forget not the doings of God, But keep His commands.

⁸Ug dili unta sila mahisama sa ilang mga amahan, Usa ka malalison ug masukihon nga kaliwatan; Usa ka kaliwatan nga wala magtulid sa ilang kasingkasing, Ug kinsang espiritu wala magmatinumanon sa Dios.

⁸And they are not like their fathers, A generation apostate and rebellious, A generation! it hath not prepared its heart, Nor stedfast with God [is] its spirit.

⁹Ang mga anak ni Ephraim, sanglit nasangkap sa hinagiban, ug nanagdala ug mga pana, Mingtalikod sila sa adlaw sa gubat.

⁹Sons of Ephraim — armed bearers of bow, Have turned in a day of conflict.

¹⁰Wala nila pagbantayi ang tugon sa Dios, Ug nagdumili sa paglakaw sa iyang Kasugoan;

¹⁰They have not kept the covenant of God, And in His law they have refused to walk,

¹¹Ug nahakalimot sila sa iyang mga binuhatan, Ug sa iyang mga katingalahang buhat nga iyang gipakita kanila.

¹¹And they forget His doings, And His wonders that He shewed them.

¹²Mga butang nga kahibulongan iyang gibuhat sa mga pagtan-aw sa ilang mga amahan, Didto sa yuta sa Egipto. sa kapatagan sa Soan.

¹²Before their fathers He hath done wonders, In the land of Egypt — the field of Zoan.

¹³Gibahin niya ang dagat, ug iyang gipalatas sila; Ug iyang gipatindog ang mga tubig ingon sa usa ka pinundok.

¹³He cleft a sea, and causeth them to pass over, Yea, He causeth waters to stand as a heap.

¹⁴Sa adlaw usab gimandoan niya sila pinaagi sa usa ka panganod, Ug sa tibook nga gabii pinaagi sa usa ka kahayag sa kalayo.

¹⁴And leadeth them with a cloud by day, And all the night with a light of fire.

¹⁵Gipikas niya ang mga pangpang sa kamingawan, Ug gipainum niya sila sa madagayaon ingon nga gikan sa mga kahiladman.

¹⁵He cleaveth rocks in a wilderness, And giveth drink — as the great deep.

¹⁶Gikan sa mga pangpang usab mipabul-og siya ug mga tubod sa tubig , Ug gipaagay niya ang mga tubig ingon sa mga suba.

¹⁶And bringeth out streams from a rock, And causeth waters to come down as rivers.

¹⁷Apan bisan pa niini, nanagpadayon sila sa pagpakasala batok kaniya, Aron sa pagsukol batok sa Hataas Uyamut didto sa kamingawan.

¹⁷And they add still to sin against Him, To provoke the Most High in the dry place.

¹⁸Ug ilang gitintal ang Dios sa ilang kasingkasing Sa pagpangayo ug makaon sumala sa ilang tinguha.

¹⁸And they try God in their heart, To ask food for their lust.

¹⁹Oo, mingsulti sila batok sa Dios; Sila ming-ingon: Arang ba ang Dios makatagana ug usa ka lamesa dinhi sa kamingawan?

¹⁹And they speak against God — they said: `Is God able to array a table in a wilderness?`

²⁰Ania karon, siya misuntok sa bato, sa pagkaagi nga ang mga tubig mingbaha, Ug ang mga sapa mingsalanap; Arang ba usab siya makahatag ug tinapay? Makatagana ba siya ug unod alang sa iyang katawohan?

²⁰Lo, He hath smitten a rock, And waters flow, yea, streams overflow. `Also — bread [is] He able to give? Doth He prepare flesh for His people?`

²¹Busa si Jehova nakadungog, ug naligutgut; Ug gipasilaub ang usa ka kalayo batok kang Jacob, Ug ang kasuko usab misaka batok sa Israel;

²¹Therefore hath Jehovah heard, And He sheweth Himself wroth, And fire hath been kindled against Jacob, And anger also hath gone up against Israel,

²²Tungod kay sila wala motoo sa Dios, Ug wala mosalig sa iyang kaluwasan.

²²For they have not believed in God, Nor have they trusted in His salvation.

²³Bisan pa niana, iyang gisugo ang kalangitan sa itaas, Ug gibuksan niya ang mga pultahan sa langit;

²³And He commandeth clouds from above, Yea, doors of the heavens He hath opened.

²⁴Ug iyang gipaulan ang mana aron kan-on nila, Ug naghatag kanila ug makaon gikan sa langit.

²⁴And He raineth on them manna to eat, Yea, corn of heaven He hath given to them.

²⁵Ang tawo mikaon sa tinapay sa makagagahum: Siya nagpadala kanila ug kalan-on sa pagkabusog.

²⁵Food of the mighty hath each eaten, Venison He sent to them to satiety.

²⁶Iyang gipahuros ang hangin sa timogan diha sa kalangitan; Ug pinaagi sa iyang gahum iyang gimandoan ang hangin sa habagatan.

²⁶He causeth an east wind to journey in the heavens, And leadeth by His strength a south wind,

²⁷Iyang gipaulan usab kanila ang unod ingon sa abug, Ug mga langgam nga pak-an ingon sa balas sa kadagatan;

²⁷And He raineth on them flesh as dust, And as sand of the seas — winged fowl,

²⁸Ug kini iyang gipatugpa sa kinataliwad-an sa ilang campo, Sa maglibut sa ilang mga puloy-anan.

²⁸And causeth [it] to fall in the midst of His camp, Round about His tabernacles.

²⁹Busa nangaon sila ug nangabusog kaayo; Ug gihatag niya ang ilang kaugalingong tinguha.

²⁹And they eat, and are greatly satisfied, And their desire He bringeth to them.

³⁰Wala kuhaa gikan kanila kadtong ilang gitinguha, Ang ilang kalan-on diha pa sa ilang mga baba,

³⁰They have not been estranged from their desire, Yet [is] their food in their mouth,

³¹Sa diha nga ang kaligutgut sa Dios misaka batok kanila, Ug gipatay ang mga labing supang kanila, Ug gilaglag ang mga batan-on sa Israel.

³¹And the anger of God hath gone up against them, And He slayeth among their fat ones, And youths of Israel He caused to bend.

³²Bisan pa niini sila nanagpakasala gihapon, Ug wala managpanoo sa iyang mga katingalahang buhat.

³²With all this they have sinned again, And have not believed in His wonders.

³³Busa giut-ut niya ang ilang mga adlaw sa kakawangan, Ug ang ilang mga tuig sa mga kalisang.

³³And He consumeth in vanity their days, And their years in trouble.

³⁴Sa diha nga iyang gipatay sila, unya sila nanagpangita sa Dios ; Ug mingbalik sila ug nanagpangita nga masingkamoton sa Dios.

³⁴If He slew them, then they sought Him, And turned back, and sought God earnestly,

³⁵Ug sila nahinumdum nga ang Dios mao ang ilang bato, Ug ang Hataas Uyamut nga Dios mao ang ilang mamamawi.

³⁵And they remember that God [is] their rock, And God Most High their redeemer.

³⁶Apan ilang giulo-ulohan siya pinaagi sa ilang baba, Ug sa ilang dila sila nanagbakak kaniya.

³⁶And — they deceive Him with their mouth, And with their tongue do lie to Him,

³⁷Kay ang ilang mga kasingkasing wala matul-id uban kaniya, Ni magmatinumanon sila sa iyang tugon.

³⁷And their heart hath not been right with Him, And they have not been stedfast in His covenant.

³⁸Apan siya, sanglit maloloy-on, nagpasaylo sa ilang kasal-anan, ug wala niya paglaglaga sila : Oo, sa nakadaghan gipahilayo niya ang iyang kaligutgut, Ug wala niya pagpukawa ang bug-os niyang kasuko.

³⁸And He — the Merciful One, Pardoneth iniquity, and destroyeth not, And hath often turned back His anger, And waketh not up all His fury.

³⁹Ug nahinumdum siya nga sila mga unod lamang, Usa ka hangin nga lumalabay lamang ug dili na magabalik.

³⁹And He remembereth that they [are] flesh, A wind going on — and it returneth not.

⁴⁰Unsang pagkasubsob nga sila mingsukol kaniya didto sa kamingawan, Ug mingpasubo kaniya didto sa kamingawan!

⁴⁰How often do they provoke Him in the wilderness, Grieve Him in the desolate place?

⁴¹Ug mingbalik sila pag-usab ug ilang gitintal ang Dios, Ug minghagit sa Maputli sa Israel.

⁴¹Yea, they turn back, and try God, And the Holy One of Israel have limited.

⁴²Wala nila hinumdumi ang iyang kamot, Ni ang adlaw sa iyang pagtubos kanila gikan sa kabatok;

⁴²They have not remembered His hand The day He ransomed them from the adversary.

⁴³Giunsa niya sa pagpakita sa iyang mga ilhanan didto sa Egipto, Ug sa iyang mga katingalahan didto sa kapatagan sa Soan,

⁴³When He set His signs in Egypt, And His wonders in the field of Zoan,

⁴⁴Ug naghimo nga dugo sa ilang mga suba, Ug sa ilang kasapaan, aron sila dili makainum.

⁴⁴And He turneth to blood their streams, And their floods they drink not.

⁴⁵Gipadala niya sa taliwala nila ang mga panon sa langaw, nga minglamoy kanila; Ug mga baki nga minglaglag kanila.

⁴⁵He sendeth among them the beetle, and it consumeth them, And the frog, and it destroyeth them,

⁴⁶Iyang gihatag usab ang ilang mga abut ngadto sa mga hantatawo, Ug ang ilang mga kahago ngadto sa mga dulon.

⁴⁶And giveth to the caterpillar their increase, And their labour to the locust.

⁴⁷Iyang gilaglag ang ilang kaparrasan pinaagi sa ulan-nga-yelo, Ug ang ilang mga sicomoro pinaagi sa yelo.

⁴⁷He destroyeth with hail their vine, And their sycamores with frost,

⁴⁸Gitugyan niya usab ang ilang kahayupan ngadto sa ulan-nga-yelo, Ug ang ilang mga panon sa carnero sa mainit nga mga liti.

⁴⁸And delivereth up to the hail their beasts, And their cattle to the burning flames.

⁴⁹Iyang gipadala sa ibabaw nila ang kabangis sa iyang kaligutgut, Kasuko, ug kapungot, ug kasamok, Usa ka panon sa mga manolonda nga dautan.

⁴⁹He sendeth on them the fury of His anger, Wrath, and indignation, and distress — A discharge of evil messengers.

⁵⁰Nagbuhat siya ug usa ka dalan alang sa iyang kasuko; Wala niya sayloi ang ilang mga kalag gikan sa kamatayon, Kondili nga iyang gitugyan ang ilang mga kinabuhi sa kamatay,

⁵⁰He pondereth a path for His anger, He kept not back their soul from death, Yea, their life to the pestilence He delivered up.

⁵¹Ug gipamatay ang tanang mga panganay didto sa Egipto, Ang mga inunahan sa ilang kusog didto sa balong-balong ni Ham.

⁵¹And He smiteth every first-born in Egypt, The first-fruit of the strong in tents of Ham.

⁵²Apan iyang gipagula ang iyang kaugalingong katawohan sama sa mga carnero, Ug iyang gitultolan sila didto sa kamingawan sama sa usa ka panon.

⁵²And causeth His people to journey as a flock, And guideth them as a drove in a wilderness,

⁵³Ug iyang gimandoan sila nga walay kabilinggan, sa pagkaagi nga sila wala mangahadlok; Apan ang dagat milumos sa ilang mga kaaway.

⁵³And He leadeth them confidently, And they have not been afraid, And their enemies hath the sea covered.

⁵⁴Ug iyang gidala sila ngadto sa utlanan sa iyang balaang puloy-anan, Niining bukira nga gidaug sa iyang toong kamot.

⁵⁴And He bringeth them in unto the border of His sanctuary, This mountain His right hand had got,

⁵⁵Gipapahawa usab niya ang mga nasud gikan sa ilang atubangan, Ug iyang gibahinbahin sila alang sa usa ka panulondon pinaagi sa mga utlanan, Ug gipapuyo niya sa ilang mga balong-balong ang mga banay sa Israel.

⁵⁵And casteth out nations from before them, And causeth them to fall in the line of inheritance, And causeth the tribes of Israel to dwell in their tents,

⁵⁶Bisan pa niini, ilang gitintal ug mingsukol sila batok sa Hataas Uyamut nga Dios, Ug wala sila managbantay sa iyang mga pagpamatuod;

⁵⁶And they tempt and provoke God Most High, And His testimonies have not kept.

⁵⁷Kondili mingbalik sila , ug nanagmabudhion sila sama sa ilang mga amahan: Mingtipas sila sama sa usa ka limbongan nga pana.

⁵⁷And they turn back, And deal treacherously like their fathers, They have been turned like a deceitful bow,

⁵⁸Kay ilang gihagit siya sa pagkasuko tungod sa ilang mga hatagas nga dapit, Ug ilang gipaabugho siya tungod sa ilang mga larawan nga linilok.

⁵⁸And make Him angry with their high places, And with their graven images make Him zealous,

⁵⁹Sa diha nga kini nadungog sa Dios, siya nasuko, Ug sa hilabihan gayud giayran niya ang Israel;

⁵⁹God hath heard, and sheweth Himself wroth. And kicketh exceedingly against Israel.

⁶⁰Busa gibiyaan niya ang tabernaculo sa Shilo, Ang balong-balong nga gibutang niya sa taliwala sa mga tawo;

⁶⁰And He leaveth the tabernacle of Shiloh, The tent He had placed among men,

⁶¹Ug gitugyan niya ngadto sa pagkabinihag ang iyang kusog, Ug ang iyang himaya ngadto sa kamot sa kabatok.

⁶¹And He giveth His strength to captivity, And His beauty into the hand of an adversary,

⁶²Gitugyan usab niya ang iyang katawohan ngadto sa espada, Ug naligutgut siya batok sa iyang panulondon.

⁶²And delivereth up to the sword His people, And with His inheritance shewed Himself angry.

⁶³Ang kalayo milamoy sa ilang mga batan-on nga lalake; Ug ang ilang mga ulay walay mga alawiton sa kaminyoon.

⁶³His young men hath fire consumed, And His virgins have not been praised.

⁶⁴Ang ilang mga sacerdote nangapukan pinagi sa espada; Ug ang ilang mga balo nga babaye wala managminatay.

⁶⁴His priests by the sword have fallen, And their widows weep not.

⁶⁵Unya nahigmata ang Ginoo ingon sa usa nga gikan sa paghikatulog, Sama sa usa ka kusgan nga tawo nga nagasinggit tungod sa pag-agda sa vino.

⁶⁵And the Lord waketh as a sleeper, As a mighty one crying aloud from wine.

⁶⁶Ug iyang gilaglag ang iyang mga kabatok sa likod: Iyang gibutang sila sa usa ka pagkatalamayon nga dayon.

⁶⁶And He smiteth His adversaries backward, A reproach age-during He hath put on them,

⁶⁷Labut pa, iyang gisalikway ang balong-balong ni Jose, Ug wala pilia ang banay ni Ephraim,

⁶⁷And He kicketh against the tent of Joseph, And on the tribe of Ephraim hath not fixed.

⁶⁸Kondili gipili ang banay ni Juda, Ang bukid sa Sion nga iyang gihigugma.

⁶⁸And He chooseth the tribe of Judah, With mount Zion that He loved,

⁶⁹Ug gitukod niya ang iyang balaang puloy-anan sama sa mga kahitas-an, Sama sa yuta na iyang gitukod sa walay katapusan.

⁶⁹And buildeth His sanctuary as a high place, Like the earth, He founded it to the age.

⁷⁰Siya nagpili usab kang David nga iyang alagad, Ug nagkuha kaniya gikan sa mga toril sa carnero:

⁷⁰And He fixeth on David His servant, And taketh him from the folds of a flock,

⁷¹Gikan sa pagsunod sa mga carnero nga baye nga adunay mga gagmay, iyang gidala siya, Aron mahimong magbalantay kang Jacob nga katawohan niya, ug sa Israel nga iyang panulondon.

⁷¹From behind suckling ones He hath brought him in, To rule over Jacob His people, And over Israel His inheritance.

⁷²Mao nga siya ang magbalantay nila sumala sa katul-id sa iyang kasingkasing, Ug gimandoan niya sila pinaagi sa pagkabatid sa iyang mga kamot.

⁷²And he ruleth them according to the integrity of his heart, And by the skilfulness of his hands leadeth them!