¹Oh Dios, ayaw pagpakahilum: Ayaw pagpakahilum, ug ayaw paghunong, Oh Dios.

¹A Song, — A Psalm of Asaph. O God, let there be no silence to Thee, Be not silent, nor be quiet, O God.

²Kay, ania karon, ang imong mga kaaway nagahimo ug usa ka kaguliyang; Ug sila nga nanagdumot kanimo mingpatuyhakaw sa ulo.

²For, lo, Thine enemies do roar, And those hating Thee have lifted up the head,

³Batok sa imong katawohan nanaghimo sila sa pagtambag nga malimbongon, Ug sa tingub nanagsabut-sabut sila sa pagpakitambag batok sa imong mga gitagoan.

³Against Thy people they take crafty counsel, And consult against Thy hidden ones.

⁴Nanag-ingon sila: Umari kamo, ug putlon ta sila gikan sa pagkanasud; Aron dili na handumon ang ngalan nga Israel.

⁴They have said, `Come, And we cut them off from [being] a nation, And the name of Israel is not remembered any more.`

⁵Kay sa tingub nanagsabut sila pag-usa sa usa ka kabubut-on; Batok kanimo sila nanagbuhat ug pakigsaad:

⁵For they consulted in heart together, Against Thee a covenant they make,

⁶Ang mga balong-balong sa mga Edomhanon ug sa mga Ismaelhanon; Sa Moab, ug sa mga Agarhanon;

⁶Tents of Edom, and Ishmaelites, Moab, and the Hagarenes,

⁷Sa Gebal ug sa Ammon ug sa Amalek; Sa Filistia uban sa mga pumoluyo sa Tiro:

⁷Gebal, and Ammon, and Amalek, Philistia with inhabitants of Tyre,

⁸Ingon usab ang Asiria miipon kanila; Sila mingtabang sa mga anak ni Lot. (Selah)

⁸Asshur also is joined with them, They have been an arm to sons of Lot. Selah.

⁹Buhata kanila ang ingon sa gibuhat mo ngadto sa Madian, Ingon sa kang Sisara, ingon sa kang Jabin, didto sa suba sa Cison;

⁹Do to them as [to] Midian, As [to] Sisera, as [to] Jabin, at the stream Kishon.

¹⁰Nga nangamatay didto sa Endor, Nga nangahimong pundok sa kinalibang alang sa yuta.

¹⁰They were destroyed at Endor, They were dung for the ground!

¹¹Himoa ang ilang mga harianon nga ingon kang Oreb ug kang Seeb; Oo, ang tanan nilang mga principe nga sama kang Seba ug kang Zalmuna;

¹¹Make their nobles as Oreb and as Zeeb, And as Zebah and Zalmunna all their princes,

¹²Nga nanag-ingon: Panag-iyahon ta sa atong kaugalingon Ang mga puloy-anan sa Dios.

¹²Who have said, `Let us occupy for ourselves The comely places of God.`

¹³Oh Dios ko, himoa sila sama sa abug sa alimpulos; Ingon sa mga tuod sa balili sa atubangan sa hangin.

¹³O my God, make them as a rolling thing, As stubble before wind.

¹⁴Ingon sa kalayo nga nagasunog sa kalasangan, Ug ingon sa siga nga nagasunog sa kabukiran,

¹⁴As a fire doth burn a forest, And as a flame setteth hills on fire,

¹⁵Busa lutosa sila pinaagi sa imong unos, Ug lisanga sila pinaagi sa imong bagyo.

¹⁵So dost Thou pursue them with Thy whirlwind, And with Thy hurricane troublest them.

¹⁶Pun-a ang ilang mga nawong sa kalibog, Aron managpangita sila sa imong ngalan, Oh Jehova.

¹⁶Fill their faces [with] shame, And they seek Thy name, O Jehovah.

¹⁷Ibutang sila sa kaulawan ug kagubtanan sa pagkaluya sa walay katapusan; Oo, liboga sila ug pasagdi nga mangamatay;

¹⁷They are ashamed and troubled for ever, Yea, they are confounded and lost.

¹⁸Aron sila makaila nga ikaw lamang, kansang ngalan mao si Jehova, Ikaw lamang ang Hataas Uyamut ibabaw sa tibook nga yuta.

¹⁸And they know that Thou — (Thy name [is] Jehovah — by Thyself,) [Art] the Most High over all the earth!