1Ako nagasulti sa kamatuoran nga anaa kang Cristo, ako wala magbakak; ang akong kaisipan nga nagapamatuod uban kanako ania sa Espiritu Santo;
1Truth I say in Christ, I lie not, my conscience bearing testimony with me in the Holy Spirit,
2Nga ako adunay daku nga kasubo ug kaguol nga walay pag-undang sa akong kasingkasing.
2that I have great grief and unceasing pain in my heart —
3Kay ikapangandoy ko unta, nga ako mahimong tinunglo nga mahimulag gikan kang Cristo, tungod sa akong mga igsoon, akong mga kaubanan sumala sa unod:
3for I was wishing, I myself, to be anathema from the Christ — for my brethren, my kindred, according to the flesh,
4Nga mga Israelihanon; ang kansa ang pagkainanak-anak ug ang himaya, ug ang mga tugon, ug ang paghatag sa Kasugoan, ug ang pag-alagad sa Dios, ug ang mga saad;
4who are Israelites, whose [is] the adoption, and the glory, and the covenants, and the lawgiving, and the service, and the promises,
5Kang kansa ang mga amahan, ug gikan kanila si Cristo mahatungod sa unod, nga mao ang sa ibabaw sa tanan, ang dalayegon nga Dios sa walay katapusan. Amen.
5whose [are] the fathers, and of whom [is] the Christ, according to the flesh, who is over all, God blessed to the ages. Amen.
6Apan dili ingon niana nga daw makawang ang pulong sa Dios; kay dili ang tanang mga taga-lsrael, mga Israelihanon gayud;
6And it is not possible that the word of God hath failed; for not all who [are] of Israel are these Israel;
7Dili usab, tungod kay sila sa kaliwatan ni Abraham, nga mga anak ngatanan sila; apan, Kang Isaac pagatawgon ang imong kaliwat.
7nor because they are seed of Abraham [are] all children, but — `in Isaac shall a seed be called to thee;`
8Nga mao, dili ang mga anak sa unod nga mao ang mga anak sa Dios; kondili ang mga anak sa saad mao ang ginaisip nga kaliwat.
8that is, the children of the flesh — these [are] not children of God; but the children of the promise are reckoned for seed;
9Kay kini mao ang pulong sa saad: Sumala niini nga panahon ako moanhi ug si Sara makadawat ug usa ka anak nga lalake.
9for the word of promise [is] this; `According to this time I will come, and there shall be to Sarah a son.`
10Ug dili lamang kini, kondili si Rebeca usab, sa nakapanamkon gikan sa usa, kang Isaac nga atong amahan
10And not only [so], but also Rebecca, having conceived by one — Isaac our father —
11(Kay ang kabataan sanglit wala pa mangatawo, ug wala usab makabuhat bisan unsa nga maayo kun dautan, aron nga magadayon ang tuyo sa Dios ingon sa pagpili, dili sa mga buhat, kondili gikan kaniya nga nagatawag),
11(for they being not yet born, neither having done anything good or evil, that the purpose of God, according to choice, might remain; not of works, but of Him who is calling,) it was said to her —
12Gisultihan siya: Ang magulang mag-alagad sa manghud;
12`The greater shall serve the less;`
13Sumala sa nahasulat: Gihigugma ko si Jacob, apan si Esau akong gidumtan.
13according as it hath been written, `Jacob I did love, and Esau I did hate.`
14Busa unsa ang ikapamulong ta? May pagkadilimatarung ba ang Dios? Kana dili mahimo!
14What, then, shall we say? unrighteousness [is] with God? let it not be!
15Kay siya nagaingon kang Moises: Malooy ako niadtong akong pagakaloy-an; ug magmapuangoron ako niadtong akong hatagan sa puangod.
15for to Moses He saith, `I will do kindness to whom I do kindness, and I will have compassion on whom I have compassion;`
16Nan, sa ingon niini, ang tanan dili niadtong nagabuot, dili niadtong bisan nagadalagan, kondili sa Dios nga adunay kalooy.
16so, then — not of him who is willing, nor of him who is running, but of God who is doing kindness:
17Kay ang Kasulatan nagaingon kang Faraon: Tungod niini gayud nga tuyo gibangon ko ikaw, aron diha kanimo igapahayag ko ang akong gahum, ug aron ang akong ngalan igamantala sa tibook nga yuta.
17for the Writing saith to Pharaoh — `For this very thing I did raise thee up, that I might shew in thee My power, and that My name might be declared in all the land;`
18Sa ingon niini, nagakalooy siya niadtong buot niya nga kaloy-an; ug nagapatig-a siya sa buot niya.
18so, then, to whom He willeth, He doth kindness, and to whom He willeth, He doth harden.
19Busa moingon ka kanako: Nganong nagapangita pa siya ug kapasanginlan? Kay kinsa ba ang misukol sa iyang kabubut-on?
19Thou wilt say, then, to me, `Why yet doth He find fault? for His counsel who hath resisted?`
20Busa karon, oh tawo, kinsa ka ba nga makiglalis man sa Dios? Makaingon ba ang binuhat sa nagbuhat kaniya: Nganong gihimo mo ako sa ingon niini?
20nay, but, O man, who art thou that art answering again to God? shall the thing formed say to Him who did form [it], Why me didst thou make thus?
21Kun ang magkokolon wala bay gahum sa lapok, gikan sa maong inumol sa pagbuhat ug usa ka sudlanan sa kadungganan sa usa ka bahin, ug usa sa kaulawan sa laing bahin?
21hath not the potter authority over the clay, out of the same lump to make the one vessel to honour, and the one to dishonour?
22Ug unsa kaha, kong ang Dios buot magpahayag sa iyang kaligutgut ug sa pagpaila sa iyang gahum, mag-antus sa daku gayud nga pagkamapailubon sa mga sudlanan sa kaligutgut, nga andam na sa pagkalaglag;
22And if God, willing to shew the wrath and to make known His power, did endure, in much long suffering, vessels of wrath fitted for destruction,
23Ug aron ikapaila niya ang mga pagkadato sa iyang himaya sa ibabaw sa mga sudlanan sa kalooy, nga iyang gitagana nga daan alang sa himaya;
23and that He might make known the riches of His glory on vessels of kindness, that He before prepared for glory, whom also He did call — us —
24Nga mao kita nga iyang gitawag usab, dili gikan sa mga Judio lamang, kondili gikan sa mga Gentil usab?
24not only out of Jews, but also out of nations,
25Ingon usab sa iyang gisulti sa Oseas: Pagatawgon ko kadto nga katawohan, ang dili akong katawohan; ug iyang hinigugma, kadtong dili hinigugma.
25as also in Hosea He saith, `I will call what [is] not My people — My people; and her not beloved — Beloved,
26Ug nahitabo, nga sa dapit diin didto ginaingon kanila: Dili kamo akong katawohan, didto pagahinganlan sila nga mga anak sa Dios nga buhi.
26and it shall be — in the place where it was said to them, Ye [are] not My people; there they shall be called sons of the living God.`
27Ug si Isaias nagasinggit mahatungod sa Israel: Bisan ang gidaghanon sa mga anak sa Israel sama sa balas sa dagat, ang mahabilin mao ang mangaluwas.
27And Isaiah doth cry concerning Israel, `If the number of the sons of Israel may be as the sand of the sea, the remnant shall be saved;
28Kay ang Ginoo magatuman sa iyang pulong sa ibabaw sa yuta, sa paghuman ug sa pagputol niini.
28for a matter He is finishing, and is cutting short in righteousness, because a matter cut short will the Lord do upon the land.
29Ug, ingon sa gitagna ni Isaias kaniadto: Kong ang Ginoo sa mga kasundalohan wala pa magbilin kanato ug kaliwat, kita mangahimo unta nga sama sa Sodoma, ug sama sa Gomorra.
29and according as Isaiah saith before, `Except the Lord of Sabaoth did leave to us a seed, as Sodom we had become, and as Gomorrah we had been made like.`
30Busa unsay igaingon ta? Nga ang mga Gentil, nga wala magsunod sa pagkamatarung, nakadangat sa pagkamatarung, bisan sa pagkamatarung nga gikan sa pagtoo.
30What, then, shall we say? that nations who are not pursuing righteousness did attain to righteousness, and righteousness that [is] of faith,
31Apan ang Israel, nga nagsunod sa Kasugoan sa pagkamatarung, wala makadangat nianang Kasugoan.
31and Israel, pursuing a law of righteousness, at a law of righteousness did not arrive;
32Ngano man? Kay kini gipangita nila dili tungod sa pagtoo, kondili ingon nga daw gikan sa mga buhat sa Kasugoan. Nanghipangdol sila sa bato sa pagkapangdol;
32wherefore? because — not by faith, but as by works of law; for they did stumble at the stone of stumbling,
33Ingon sa nahasulat na: Ania karon, nagabutang ako sa Sion sa bato sa pagkapangdol ug bato sa pagkahulog; ug ang motoo kaniya, dili pagapakaulawan.
33according as it hath been written, `Lo, I place in Sion a stone of stumbling and a rock of offence; and every one who is believing thereon shall not be ashamed.`