¹Unya ming-adto ang tanang mga banay sa Israel ngadto kang David sa Hebron, ug namulong, ug ming-ingon: Ania karon, kami mao ang imong bukog ug ang imong unod.

¹Then came all the tribes of Israel to David unto Hebron, and spake, saying, Behold, we are thy bone and thy flesh.

²Sa mga panahon nga nangagi sa diha nga si Saul pa maoy hari sa ibabaw namo, ikaw mao kadtong nagmando sa paggula ug sa pagdala sa sulod sa Israel: ug si Jehova miingon kanimo: Ikaw ang magbalantay sa akong katawohan nga Israel ug ikaw ang nahimong principe sa Israel.

²In times past, when Saul was king over us, it was thou that leddest out and broughtest in Israel: and Jehovah said to thee, Thou shalt be shepherd of my people Israel, and thou shalt be prince over Israel.

³Busa ang tanang mga anciano sa Israel ming-adto sa hari didto sa Hebron; ug ang hari nga si David naghimo ug usa ka pakigsaad uban kanila didto sa Hebron sa atubangan ni Jehova: ug sila nagdihog kang David nga hari sa Israel.

³So all the elders of Israel came to the king to Hebron; and king David made a covenant with them in Hebron before Jehovah: and they anointed David king over Israel.

⁴Si David may katloan ka tuig ang panuigon sa diha nga siya misugod sa paghari, ug siya naghari sulod sa kapatan ka tuig.

⁴David was thirty years old when he began to reign, and he reigned forty years.

⁵Didto sa Hebron siya naghari sa ibabaw sa Juda pito ka tuig ug unom ka bulan; ug didto sa Jerusalem siya naghari sulod sa katloan ug tolo ka tuig sa ibabaw sa tibook nga Israel ug Juda.

⁵In Hebron he reigned over Judah seven years and six months; and in Jerusalem he reigned thirty and three years over all Israel and Judah.

⁶Ug ang hari ug ang iyang mga tawo ming-adto sa Jerusalem batok sa mga Jebusehanon, ang mga pumoluyo sa yuta, nga mingsulti kang David, nga nagaingon: Gawas kong kuhaon mo ang buta ug ang piang, ikaw dili makaanhi dinhi; kay naghunahuna sila nga si David dili makaadto didto.

⁶And the king and his men went to Jerusalem against the Jebusites, the inhabitants of the land, who spake unto David, saying, Except thou take away the blind and the lame, thou shalt not come in hither; thinking, David cannot come in hither.

⁷Bisan pa niana giagaw ni David ang malig-ong salipdanan sa Sion; kadto maoang ciudad ni David.

⁷Nevertheless David took the stronghold of Zion; the same is the city of David.

⁸Ug si David miingon niadtong adlawa: Bisan kinsa nga modaug sa mga Jebusehanon paadtoa siya ngadto sa alagianan sa tubig, ug ipalaglag ang piang ug ang buta, nga gikaligutgutan sa kalag ni David. Busa sila ming-ingon: Atua ang buta ug ang piang; siya dili makaadto sa balay.

⁸And David said on that day, Whosoever smiteth the Jebusites, let him get up to the watercourse, and [smite] the lame and the blind, that are hated of David's soul. Wherefore they say, There are the blind and the lame; he cannot come into the house.

⁹Ug si David mipuyo didto sa malig ong salipdanan, ug gitawag kini nga ciudad ni David. Ug si David nagtukod sa paglibut sukad sa Millo ngadto sa dapit sa sulod.

⁹And David dwelt in the stronghold, and called it the city of David. And David built round about from Millo and inward.

¹⁰Ug si David nag-anam ug pagkadaku; kay si Jehova, ang Dios sa mga panon nag-uban kaniya.

¹⁰And David waxed greater and greater; for Jehovah, the God of hosts, was with him.

¹¹Ug si Hiram ang hari sa Tiro nagpadala ug mga sulogoon ngadto kang David, ug mga kahoy nga cedro, ug mga panday ug mga magbubuhat sa tabliya nga bato; ug si David ilang gibuhatan ug balay.

¹¹And Hiram king of Tyre sent messengers to David, and cedar-trees, and carpenters, and masons; and they built David a house.

¹²Ug nakita ni David nga si Jehova mao ang naghimo kaniya nga hari sa ibabaw sa Israel, ug nga iyang gibayaw ang iyang gingharian alangnsa iyang katawohan tungod sa Israel.

¹²And David perceived that Jehovah had established him king over Israel, and that he had exalted his kingdom for his people Israel's sake.

¹³Ug si David mikuha pagdugang alang kaniya ug mga puyopuyo ug mga asawa gikan sa Jerusalem, sa human siya mahiabut gikan sa Hebron; ug didto pay mga anak nga lalake ug mga anak nga babaye nga nangatawo kang David.

¹³And David took him more concubines and wives out of Jerusalem, after he was come from Hebron; and there were yet sons and daughters born to David.

¹⁴Ug kini mao ang mga ngalan niadtong mga natawo kaniya didto sa Jerusalem: si Sammua, ug si Sobab, ug si Nathan ug si Salomon,

¹⁴And these are the names of those that were born unto him in Jerusalem: Shammua, and Shobab, and Nathan, and Solomon,

¹⁵Ug si Ibhar, ug si Elisua, ug si Nepheg, ug si Japhia,

¹⁵and Ibhar, and Elishua, and Nepheg, and Japhia,

¹⁶Ug si Elisama, ug si Eliada, ug si Eliphelet.

¹⁶and Elishama, and Eliada, and Eliphelet.

¹⁷Ug sa diha nga ang mga Filistehanon nakadungog nga sila nagdihog kang David nga hari sa ibabaw sa Israel, ang tanang mga Filistehanon mingtungas sa pagpangita kang David; ug si David nakadungog niini, ug miadto siya sa malig-ong salipdanan.

¹⁷And when the Philistines heard that they had anointed David king over Israel, all the Philistines went up to seek David; and David heard of it, and went down to the stronghold.

¹⁸Karon ang mga Filistehanon nanganha ug nanagkatag sa ilang kaugalingon diha sa walog sa Rephaim.

¹⁸Now the Philistines had come and spread themselves in the valley of Rephaim.

¹⁹Ug si David nangutana kang Jehova, nga nagaingon: Motungas ba ako batok sa mga Filistehanon? Itugyan mo ba sila sa akong kamot? Ug si Jehova miingon kang David: Tungas; kay sa pagkatinuod itugyan ko ang mga Filistehanon sa imong kamot.

¹⁹And David inquired of Jehovah, saying, Shall I go up against the Philistines? wilt thou deliver them into my hand? And Jehovah said unto David, Go up; for I will certainly deliver the Philistines into thy hand.

²⁰Ug si David miadto sa Baal-perasim, ug gidaug sila ni David didto; ug siya miingon: Si Jehova nagbungkag sa akong mga kaaway sa atubangan ko, sama sa pagkabulagbulag sa mga katubigan. Busa gitawag niya kadtong dapita nga Baal-perasim.

²⁰And David came to Baal-perazim, and David smote them there; and he said, Jehovah hath broken mine enemies before me, like the breach of waters. Therefore he called the name of that place Baal-perazim.

²¹Ug ilang gibilin ang ilang mga larawan didto; ug si David ug ang iyang mga tawo nanagkuha niini.

²¹And they left their images there; and David and his men took them away.

²²Ug ang mga Filistehanon ming-abut pa gayud pag-usab ug nanagkatag sa ilang kaugalingon diha sa walog sa Rephaim.

²²And the Philistines came up yet again, and spread themselves in the valley of Rephaim.

²³Ug sa diha nga si David nangutana kang Jehova, siya miingon: Ikaw dili motungas: himoa ang usa ka paglibut sa ilang luyo, ug umadto kanila atbang sa mga kahoy nga morales.

²³And when David inquired of Jehovah, he said, Thou shalt not go up: make a circuit behind them, and come upon them over against the mulberry-trees.

²⁴Ug mahitabo, nga sa diha nga ikaw makadungog sa dinahunog sa paglakaw gikan sa mga tumoy sa mga kahoy nga morales nga ikaw manlimbasug; kay niana si Jehova nag-una kanimo sa paglaglag sa panon sa mga Filistehanon.

²⁴And it shall be, when thou hearest the sound of marching in the tops of the mulberry-trees, that then thou shalt bestir thyself; for then is Jehovah gone out before thee to smite the host of the Philistines.

²⁵Ug si David naghimo sa ingon, sumala sa gisugo ni Jehova kaniya, ug gilaglag ang mga Filistehanon, sukad sa Gabaa hangtud nga mahiabut ikaw sa Gaza.

²⁵And David did so, as Jehovah commanded him, and smote the Philistines from Geba until thou come to Gezer.