¹Ug nahitabo, sa diha nga ang hari mipuyo na sa iyang balay, ug si Jehova naghatag kaniya ug pahulay gikan sa tanan niyang mga kaaway nga nagalibut,

¹And it came to pass, when the king dwelt in his house, and Jehovah had given him rest from all his enemies round about,

²Nga ang hari miingon kang Nathan, ang manalagna: Tan-awa karon, ako nagapuyo sa usa ka balay nga binuhat sa cedro, apan ang arca sa Dios nagpuyo sulod sa mga tabil.

²that the king said unto Nathan the prophet, See now, I dwell in a house of cedar, but the ark of God dwelleth within curtains.

³Ug si Nathan miingon sa hari: Lakaw, buhata ang tanan nga anaa sa imong kasingkasing; kay si Jehova anaa uban kanimo.

³And Nathan said to the king, Go, do all that is in thy heart; for Jehovah is with thee.

⁴Ug nahitabo sa maong gabii, nga ang pulong ni Jehova midangat kang Nathan, nga nagaingon.

⁴And it came to pass the same night, that the word of Jehovah came unto Nathan, saying,

⁵Lakaw, ug suginli ang akong alagad nga si David. Kini mao ang gipamulong ni Jehova: Buhatan mo ba ako ug usa ka balay nga akong puy-an?

⁵Go and tell my servant David, Thus saith Jehovah, Shalt thou build me a house for me to dwell in?

⁶Kay ako wala makapuyo, sa usa ka balay sukad sa adlaw nga gidala ko ang mga anak sa Israel gikan sa Egipto, bisan hangtud niining adlawa, apan naglakaw sa sulod sa usa ka balong-balong ug sa usa ka tabernaculo.

⁶for I have not dwelt in a house since the day that I brought up the children of Israel out of Egypt, even to this day, but have walked in a tent and in a tabernacle.

⁷Sa tanang mga dapit diin ako naglakaw uban sa tanang mga anak sa Israel, misulti ba ako ug usa ka pulong uban sa bisan kinsa sa mga kabanayan sa Israel, nga akong gisugo sa pagka-magbalantay sa akong katawohan nga Israel, nga nagaingon: Nganong wala ako ninyo tukori ug usa ka balay nga cedro?

⁷In all places wherein I have walked with all the children of Israel, spake I a word with any of the tribes of Israel, whom I commanded to be shepherd of my people Israel, saying, Why have ye not built me a house of cedar?

⁸Busa karon sa ingon niini, ipamulong mo sa akong alagad nga si David: Kini mao ang gipamulong ni Jehova sa mga panon: Gikuha ko ikaw gikan sa toril sa mga carnero, gikan sa pagnunot sa mga carnero, aron ikaw mahimong principe sa ibabaw sa akong katawohan sa Israel;

⁸Now therefore thus shalt thou say unto my servant David, Thus saith Jehovah of hosts, I took thee from the sheepcote, from following the sheep, that thou shouldest be prince over my people, over Israel;

⁹Ug giubanan ko ikaw sa bisan diin ikaw moadto, ug giputol ko ang tanan mong mga kaaway gikan sa imong atubangan; ug ako magabuhat kanimo ug daku nga ngalan, sama sa ngalan sa mga kadagkuan nga anaa sa yuta.

⁹and I have been with thee whithersoever thou wentest, and have cut off all thine enemies from before thee; and I will make thee a great name, like unto the name of the great ones that are in the earth.

¹⁰Ug ako magapili ug dapit alang sa akong katawohan nga Israel, ug magapahamutang kanila, aron sila makapuyo sa ilang kaugalingon nga dapit, ug dili na mabalhin; ni magasakit pa kanila ang mga anak sa kadautan ingon sa sinugdan.

¹⁰And I will appoint a place for my people Israel, and will plant them, that they may dwell in their own place, and be moved no more; neither shall the children of wickedness afflict them any more, as at the first,

¹¹Ug ingon nga sukad sa adlaw nga ako nagsugo ug mga maghuhukom sa akong katawohan nga Israel; ug pagahimoon ko nga ikaw makapahulay gikan sa tanan mong mga kaaway. Labut pa si Jehova nagasugilon kanimo nga si Jehova magabuhat kanimo ug usa ka balay.

¹¹and [as] from the day that I commanded judges to be over my people Israel; and I will cause thee to rest from all thine enemies. Moreover Jehovah telleth thee that Jehovah will make thee a house.

¹²Sa diha nga ang imong mga adlaw matuman na, ug ikaw matulog uban sa imong mga amahan, akong patindugon ang imong kaliwat sunod kanimo, nga mogula gikan sa imong mga ginhawaan, ug akong lig-onon ang iyang gingharian.

¹²When thy days are fulfilled, and thou shalt sleep with thy fathers, I will set up thy seed after thee, that shall proceed out of thy bowels, and I will establish his kingdom.

¹³Siya magatukod ug usa ka balay alang sa akong ngalan, ug tukoron ko ang trono sa iyang gingharian sa walay katapusan.

¹³He shall build a house for my name, and I will establish the throne of his kingdom for ever.

¹⁴Ako mahimo nga iyang amahan, ug siya mamahimong akong anak nga lalake: kong siya magabuhat ug sala, ako siyang pagacastigohon sa sungkod sa mga tawo, ug sa mga puldos sa anak sa mga tawo:

¹⁴I will be his father, and he shall be my son: if he commit iniquity, I will chasten him with the rod of men, and with the stripes of the children of men;

¹⁵Apan ang akong mahigugmaong-kalolot dili mobulag kaniya, ingon sa pagkuha ko niini gikan kang Saul, nga akong giwagtang sa imong atubangan.

¹⁵but my lovingkindness shall not depart from him, as I took it from Saul, whom I put away before thee.

¹⁶Ug ang imong balay ug ang imong gingharian pagahimoong malig-on sa walay katapusan sa imong atubangan: ang imong trono pagapalig-onon sa walay katapusan.

¹⁶And thy house and thy kingdom shall be made sure for ever before thee: thy throne shall be established for ever.

¹⁷Sumala niining tanang mga pulong, ug sumala niining tanang mga panan-awon, si Nathan namulong kang David.

¹⁷According to all these words, and according to all this vision, so did Nathan speak unto David.

¹⁸Unya si David, ang hari, misulod ug milingkod sa atubangan ni Jehova; ug siya miingon: Kinsa ako, Oh Ginoong Jehova; ug unsa ba ang akong balay nga gidala mo ako kutob niining kalayoon?

¹⁸Then David the king went in, and sat before Jehovah; and he said, Who am I, O Lord Jehovah, and what is my house, that thou hast brought me thus far?

¹⁹Ug kini usa pa ka diyutay nga butang sa imong mga mata, Oh Ginoong Jehova; apan ikaw naghisgut usab mahitungod sa balay sa imong sulogoon alang sa hataas nga panahon nga umalabut; ug kini usab sunod sa nabatasan sa mga tawo, Oh Ginoong Jehova!

¹⁹And this was yet a small thing in thine eyes, O Lord Jehovah; but thou hast spoken also of thy servant's house for a great while to come; and this [too] after the manner of men, O Lord Jehovah!

²⁰Ug unsa pa ang ikasulti ni David kanimo? kay ikaw nahibalo sa imong sulogoon, Oh Ginoong Jehova.

²⁰And what can David say more unto thee? for thou knowest thy servant, O Lord Jehovah.

²¹Tungod sa imong pulong, ug sumala sa imong kaugalingon nga kasing-kasing, ikaw nagbuhat niining tanang pagkadaku, aron mahibalo ang imong sulogoon niini.

²¹For thy word's sake, and according to thine own heart, hast thou wrought all this greatness, to make thy servant know it.

²²Busa ikaw daku, Oh Jehova nga Dios: kay walay laing sama kanimo, ni adunay laing Dios gawas kanimo, sumala sa tanan nga among nadungog sa among mga igdulungog.

²²Wherefore thou art great, O Jehovah God: for there is none like thee, neither is there any God besides thee, according to all that we have heard with our ears.

²³Ug unsay usa ka nasud sa yuta nga sama sa imong katawohan, bisan sama sa Israel, nga giadto sa Dios aron pagalukaton ngadto kaniya alang sa usa ka katawohan, ug sa paghimo kaniya ug usa ka ngalan, ug sa pagbuhat sa mga dagkung butang alang kanimo, ug mga makalilisang mga butang alang sa imong yuta, sa atubangan sa imong katawohan nga imong giluwas nganha kanimo gikan sa Egipto, gikan sa mga nasud ug sa ilang mga dios?

²³And what one nation in the earth is like thy people, even like Israel, whom God went to redeem unto himself for a people, and to make him a name, and to do great things for you, and terrible things for thy land, before thy people, whom thou redeemest to thee out of Egypt, [from] the nations and their gods?

²⁴Ug ikaw nagtukod diha kanimo sa imong katawohan nga Israel, aron mahimong usa ka katawohan nimo sa walay katapusan, ug ikaw Jehova, mahimong ilang Dios.

²⁴And thou didst establish to thyself thy people Israel to be a people unto thee for ever; and thou, Jehovah, becamest their God.

²⁵Ug karon, Oh Jehova nga Dios, ang pulong nga imong gipamulong mahitungod sa imong sulogoon, ug mahitungod sa iyang balay, matuoron mo kini sa walay katapusan, ug buhaton mo ingon sa imong gipamulong.

²⁵And now, O Jehovah God, the word that thou hast spoken concerning thy servant, and concerning his house, confirm thou it for ever, and do as thou hast spoken.

²⁶Ug himoa nga padakuon ang imong ngalan sa walay katapusan, nga maga-ingon: Si Jehova sa mga panon maoy Dios sa ibabaw sa Israel; ug ang balay sa imong sulogoon nga si David pagalig-onon sa imong atubangan.

²⁶And let thy name be magnified for ever, saying, Jehovah of hosts is God over Israel; and the house of thy servant David shall be established before thee.

²⁷Kay ikaw, Oh Jehova sa mga panon, ang Dios sa Israel, nagapakita ka sa imong alagad, nga nagaingon: Ako magatukod alang kanimo ug usa ka balay; busa ang imong alagad nakakaplag diha sa iyang kasingkasing sa pag-ampo niining pag-ampo kanimo.

²⁷For thou, O Jehovah of hosts, the God of Israel, hast revealed to thy servant, saying, I will build thee a house: therefore hath thy servant found in his heart to pray this prayer unto thee.

²⁸Ug karon, Oh Ginoong Jehova, ikaw mao ang Dios, ug ang imong mga pulong maoy kamatuoran, ug ikaw nagasaad niining maayong butang sa imong sulogoon.

²⁸And now, O Lord Jehovah, thou art God, and thy words are truth, and thou hast promised this good thing unto thy servant:

²⁹Busa karon himoa nga makapahimuot kanimo ang pagpanalangin sa balay sa imong sulogoon, aron nga kini magapadayon sa walay katapusan sa imong atubangan; kay ikaw, Oh Ginoong Jehova, namulong niini; ug uban sa imong panalangin himoa nga ang balay sa imong alagad mabulahan sa walay katapusan.

²⁹now therefore let it please thee to bless the house of thy servant, that it may continue for ever before thee; for thou, O Lord Jehovah, hast spoken it: and with thy blessing let the house of thy servant be blessed for ever.