¹Unya si Job mitubag ug miingon.

¹Job progovori i reče:

²Patalinghugi pag-ayo ang akong pakigpulong; Ug himoa kini nga inyong mga kalipayan.

²"Slušajte, slušajte dobro što ću reći, utjehu mi takvu barem udijelite.

³Tugoti ako, ug ako mosulti usab; Ug sa tapus sa akong pagsulti, padayona ang imong pagtamay.

³Otrpite da riječ jednu ja izrečem, kad završim, tad se rugajte slobodno.

⁴Mahitungod kanako, ngadto ba sa tawo ang akong pag-agulo? Ug ngano nga ako dili man magkaguol?

⁴Zar protiv čovjeka dižem ja optužbu? Kako da strpljenje onda ne izgubim?

⁵Matngoni ako, ug kahibulongi, Ug sa inyong baba ibutang ang inyong kamot.

⁵Pogledajte na me: užas će vas spopast', rukom ćete svoja zakloniti usta;

⁶Bisan kong ako mahanumdum gisamok ako, Ug ang kalisang nagakapyot sa akong unod.

⁶pomislim li na to, prestravim se i sam i čitavim svojim tad protrnem tijelom.

⁷Ngano man nga ang mga dautan nagapadayon sa kinabuhi, Moabut sa kagulangon, oo, magatubo sa dakung kagahum?

⁷Zašto na životu ostaju zlikovci i, što su stariji, moćniji bivaju?

⁸Ang ilang kaliwatan ginatukod uban nila sa ilang panan-aw, Ug ang ilang mga anak sa atubangan sa ilang mga mata.

⁸Potomstvo njihovo s njima napreduje a izdanci im se množe pred očima.

⁹Ang ilang mga balay halayo sa mga kalisangan, Ni ang latus sa Dios gipahamtang kanila.

⁹Strah nikakav kuće njihove ne mori i šiba ih Božja ostavlja na miru.

¹⁰Ang ilang lake nga vaca magaliwat, ug dili mapoo; Ang ilang baye nga vaca magapanganak ug dili mahulog ang iyang nati.

¹⁰Njihovi bikovi plode pouzdano, krave im se tele i ne jalove se.

¹¹Ang ilang mga gagmay ilang pagapagulaon ingon sa panon, Ug ang ilang mga anak managsayaw.

¹¹K'o jagnjad djeca im slobodno skakuću, veselo igraju njihovi sinovi.

¹²Sa atubangan sa magagmayng tambor ug alpa sila manag-awit, Ug sa tingog sa flauta sila managkasadya.

¹²Oni pjevaju uz harfe i bubnjeve i vesele se uz zvukove svirale.

¹³Ang ilang mga adlaw ilang pagagawion sa pagkaadunahan, Ug sa usa ka pagpilok, sila mangadto sa Sheol.

¹³Dane svoje završavaju u sreći, u Podzemlje oni silaze spokojno.

¹⁴Ug sila magaingon sa Dios: Bumulag ka kanamo; Kay kami wala magkinahanglan sa kahibalo sa imong mga dalan.

¹⁴A govorili su Bogu: 'Ostavi nas, ne želimo znati za tvoje putove!

¹⁵Unsa man ang Makagagahum, nga kaniya kita manag-alagad? Ug unsa man ang atong ganancia kong kita manag-ampo kaniya?

¹⁵TÓa tko je Svesilni da njemu služimo i kakva nam korist da ga zazivamo?'

¹⁶Ania karon, ang ilang pagkaadunahan wala sa ilang kamot: Ang tambag sa mga dautan halayo kanako.

¹⁶Zar svoju sreću u ruci ne imahu, makar do Njega ne drže ništa oni?

¹⁷Makapila ba palunga ang lamparahan sa mga dautan? Nga ang ilang kasakitan nagadangat kanila? Nga ang Dios sa iyang kasubo nagahatag kanila ug mga kagul-anan.

¹⁷Zar se luč opakog kada ugasila? Zar se na njega oborila nesreća? Zar mu u gnjevu svom On skroji sudbinu?

¹⁸Nga sila ingon sa uhot sa atubangan sa hangin, Ug sama sa tahop nga mapalid sa bagyo?

¹⁸Zar je kao slama na vjetru postao, kao pljeva koju vihor svud raznosi?

¹⁹Kamo magaingon : Ang Dios nagatagana sa iyang igdadaut alang sa iyang mga anak. Pasagdi siya nga magahatag kaniya sa iyang balus, aron siya masayud niana:

¹⁹Hoće l' ga kaznit' Bog u njegovoj djeci? Ne, njega nek' kazni da sam to osjeti!

²⁰Ipatan-aw sa iyang kaugalingong mga mata ang iyang pagkalaglag, Ug paimna siya sa kaligutgut sa Makagagahum.

²⁰Vlastitim očima nek' rasap svoj vidi, neka se napije srdžbe Svesilnoga!

²¹Kay unsay kawilihan niya sa iyang balay nga gitalikdan niya, Sa diha nga pagaputlon na ang gidaghanon sa iyang mga bulan?

²¹TÓa što poslije smrti on za dom svoj mari kad će se presjeć' niz njegovih mjeseci?

²²May arang ba nga makatudlo sa Dios ug kanibalo, Sanglit siya ang nagahukom niadtong atua sa kahitas-an?

²²Ali tko će Boga učiti mudrosti, njega koji sudi najvišim bićima?

²³Kining usa mamatay sa kalig-on sa iyang kabaskug, Nga anaa sa dakung kalinaw ug kahusay:

²³Jedan umire u punom blagostanju, bez briga ikakvih, u potpunom miru,

²⁴Puno sa gatas ang iyang mga baldi, Ug ang utok sa iyang kabukogan magaumog.

²⁴bokova od pretiline otežalih i kostiju sočne moždine prepunih.

²⁵Ug kadtong usa mamatay sa kapait sa iyang kalag, Ug dili gayud makatilaw sa bisan unsa nga maayo.

²⁵A drugi umire s gorčinom u duši, nikad nikakve ne okusivši sreće.

²⁶Sa walay kalainan, sa abug sila magahigda, Ug ang wati magatabon kanila.

²⁶Obojica leže zajedno u prahu, crvi ih jednako prekrivaju oba.

²⁷Ania karon, ako nasayud sa inyong mga hunahuna, Ug sa mga lalang nga buot ninyong idaut kanako.

²⁷O, znam dobro kakve vaše su namjere, kakve zlosti protiv mene vi snujete.

²⁸Kay kamo nagaingon: Hain ba ang balay sa principe? Ug hain ba ang balong-balong nga gipuy-an sa tawong dautan?

²⁸Jer pitate: 'Gdje je kuća plemićeva, šator u kojem stanovahu opaki?'

²⁹Wala ba ninyo mapangutana kadtong mga magpapanaw? Ug wala ba kamo mangasayud sa mga kamatuoran nila,

²⁹Niste li na cesti putnike pitali, zar njihovo svjedočanstvo ne primate:

³⁰Nga ang mga tawong dautan ginatagana sa adlaw sa kagul-anan? Nga sila pagadad-on ngadto sa adlaw sa kaligutgut?

³⁰'Opaki je u dan nesreće pošteđen i u dan Božje jarosti veseo je.'

³¹Kinsa ang mopahayag sa iyang nawong sa iyang dalan? Ug kinsa ang magabalus kaniya sa iyang nabuhat?

³¹Al' na postupcima tko će mu predbacit' i tko će mu vratit' što je počinio?

³²Ngani igahatud siya ngadto sa lubnganan, Ug ang mga katawohan magabantay sa ibabaw sa iyang lubong.

³²A kad ga na kraju na groblje odnesu, na grobni mu humak postavljaju stražu.

³³Matam-is kaniya ang mga umol nga yuta sa kawalogan, Ug ang tanang tawo kaniya mosunod, Ingon nga daghanan man uyamut ang nag-una kaniya.

³³Lake su mu grude zemlje u dolini dok za njime ide čitavo pučanstvo.

³⁴Busa unsa may pulos sa inyong mga paglipay kanako, Sanglit sa inyong mga tubag maoy makita ang lonlon kabakakan?

³⁴O, kako su vaše utjehe isprazne! Kakva su prijevara vaši odgovori!"