¹Busa, sa nabiyaan ninyo ang tanan nga pagkadautan, ug ang tanan nga limbong, ug ang mga pagkasalingkapaw, ug mga kasina ug tanan nga mga paglibak,

¹Laying aside therefore all malice and all guile and hypocrisies and envyings and all evil speakings,

²Ingon sa mga bata nga bag-ong nangatawo, mangandoy kamo sa mainit gayud sa walay simbug nga gatas nga espirituhanon, aron magatubo kamo sa kaluwasan pinaagi niini;

²as newborn babes desire earnestly the pure mental milk of the word, that by it ye may grow up to salvation,

³Kong natilawan ninyo nga ang Ginoo malomo,

³if indeed ye have tasted that the Lord [is] good.

⁴Nga kaniya manuol kamo, sa batong buhi, nga, sa pagkamatuod, gisalikway sa mga tawo, apan sa Dios pinili, hamili;

⁴To whom coming, a living stone, cast away indeed as worthless by men, but with God chosen, precious,

⁵Kamo usab, ingon nga mga batong buhi, ginatukod kamo nga usa ka balay nga espirituhanon, usa ka pagkasacerdote nga balaan, aron magahalad kamo sa mga halad nga espirituhanon, nga nahamut-an sa Dios pinaagi kang Jesucristo.

⁵yourselves also, as living stones, are being built up a spiritual house, a holy priesthood, to offer spiritual sacrifices acceptable to God by Jesus Christ.

⁶Kay nahamutang sa Sulat: Ania karon, igabutang ko sa Sion ang usa ka pangulo nga bato sa pamag-ang, pinili, hamili; ug ang motoo kaniya, dili maulawan.

⁶Because it is contained in the scripture: Behold, I lay in Zion a corner stone, elect, precious: and he that believes on him shall not be put to shame.

⁷Busa alang kaninyo nga nagatoo mao ang pagkahamili, apan sa mga dilimatinohoon: Ang bato nga gisalikway sa mga magtutukod, kini nahimong ulo sa pamag-ang;

⁷To you therefore who believe [is] the preciousness; but to the disobedient, the stone which the builders cast away as worthless, this is become head of [the] corner,

⁸Ug, bato sa pagkapangdol, ug bato sa kangil-ad, kay sila nahipangdol tungod sa pulong, sanglit dilimasinugtanon sila, ug diha niana usab sila gitudlo.

⁸and a stone of stumbling and rock of offence; [who] stumble at the word, being disobedient to which also they have been appointed.

⁹Apan kamo ang kaliwatan nga pinili, harianong pagkasacerdote, nasud nga balaan, katawohan nga nakaugalingon sa Dios, aron igamantala ninyo ang mga pagkahalangdon niya nga nagtawag kaninyo gikan sa mga kangitngit ngadto sa iyang katingalahan nga kahayag:

⁹But *ye* [are] a chosen race, a kingly priesthood, a holy nation, a people for a possession, that ye might set forth the excellencies of him who has called you out of darkness to his wonderful light;

¹⁰Kamo, nga sa miaging panahon, dili katawohan, apan karon katawohan sa Dios: Kamo, nga wala mahiagum sa kalooy, apan karon nahiagum na sa kalooy.

¹⁰who once [were] not a people, but now God's people; who were not enjoying mercy, but now have found mercy.

¹¹Mga hinigugma, nagapakilooy ako kaninyo ingon nga mga dumuloong ug lumalangyaw, nga maglikay kamo sa mga kailibgon nga lawasnon, nga nagapakiggubat batok sa kalag;

¹¹Beloved, I exhort [you], as strangers and sojourners, to abstain from fleshly lusts, which war against the soul;

¹²Nga pagbatonan ninyo ang usa ka maayo nga paggawi sa taliwala sa mga Gentil; nga, bisan kamo ginalibak nila nga daw kamo mamumuhat sa kadautan, sa makita nila ang inyong mga maayong buhat, pagahimayaon nila ang Dios sa adlaw sa pagdu-aw.

¹²having your conversation honest among the Gentiles, that [as to that] in which they speak against you as evildoers, they may through [your] good works, [themselves] witnessing [them], glorify God in [the] day of visitation.

¹³Managpasakup kamo sa tanang pagbulot-an sa tawo, tungod sa ngalan sa Ginoo; kong sa hari ingon nga mao ang labaw;

¹³Be in subjection [therefore] to every human institution for the Lord's sake; whether to [the] king as supreme,

¹⁴Kun sa mga gobernador, ingon nga sinugo nila alang sa pagpanimalus sa mga mamumuhat sa kadautan, ug sa pagdayeg niadtong mga nagabuhat ug maayo.

¹⁴or to rulers as sent by him, for vengeance on evildoers, and praise to them that do well.

¹⁵Kay kini mao ang kabubut-on sa Dios, nga pinaagi sa pagbuhat ug maayo, pahilumon ninyo ang pagkaburong sa mga tawong buang;

¹⁵Because so is the will of God, that by well-doing ye put to silence the ignorance of senseless men;

¹⁶Ingon nga mga may kagawasan, ug wala magagamit sa inyong kagawasan nga maoy takuban sa kadautan, kondili ingon nga mga ulipon sa Dios.

¹⁶as free, and not as having liberty as a cloak of malice, but as God's bondmen.

¹⁷Tahuron ninyo ang tanang mga tawo. Higugmaon ninyo ang pagminag-soonay; kahadlokan ninyo ang Dios. Tahuron ninyo ang hari.

¹⁷Shew honour to all, love the brotherhood, fear God, honour the king.

¹⁸Mga sulogoon, managpasakup kamo sa bug-os nga kahadlok sa inyong mga agalon; dili lamang sa mga maayo ug mapuangoron, kondili usab sa mga masuk-anon.

¹⁸Servants, [be] subject with all fear to your masters, not only to the good and gentle, but also to the ill-tempered.

¹⁹Kay kini kahamut-an, kong tungod sa kaisipan sa arubangan sa Dios, ang tawo nagaantus ug mga kasakit, nga ginasakit kaniya sa walay katarungan.

¹⁹For this [is] acceptable, if one, for conscience sake towards God, endure griefs, suffering unjustly.

²⁰Kay unsang himayaa kini, kong, sa nakasala kamo, ug gisagpa tungod niini, inyong pagaantuson sa mapailubon gayud? Apan kong maayo ang inyong gibuhat ug gisakit kamo tungod niana, pagaantuson ninyo kini sa mapailubon, kini kahimut-an sa Dios.

²⁰For what glory [is it], if sinning and being buffeted ye shall bear [it]? but if, doing good and suffering, ye shall bear [it], this is acceptable with God.

²¹Kay niini, mga gitawag kamo; kay si Cristo nag-antus usab alang kaninyo nga nagbilin kaninyo nga sulondan, aron pagsundon ninyo ang iyang mga lakang;

²¹For to this have ye been called; for Christ also has suffered for you, leaving you a model that ye should follow in his steps:

²²Nga wala makabuhat ug sala, ni nakaplagan ang limbong sa iyang baba;

²²who did no sin, neither was guile found in his mouth;

²³Nga, sa gipasipalahan siya, wala siya mobalus sa pagpasipala; sa nagaantus siya, wala siya maghulga; kondili siya nagtugyan sa iyang kaugalingon kaniya nga nagahukom sa matarung gayud;

²³who, [when] reviled, reviled not again; [when] suffering, threatened not; but gave [himself] over into the hands of him who judges righteously;

²⁴Nga siya sa iyang kaugalingon mao ang nagdala sa atong mga sala sa iyang lawas ibabaw sa kahoy, aron kita, nga sa nangamatay ngadto sa sala, mabuhi kita ngadto sa pagkamatarung; tungod sa mga samad niya nangaayo kamo.

²⁴who himself bore our sins in his body on the tree, in order that, being dead to sins, we may live to righteousness: by whose stripes ye have been healed.

²⁵Kay kamo sama sa mga carnero nga nanghisalaag, apan karon nanagbalik kamo sa Magbalantay ug Magtatan-aw sa inyong mga kalag.

²⁵For ye were going astray as sheep, but have now returned to the shepherd and overseer of your souls.