¹Kay atong hingbaloan, nga kong ang balay nga yutan-on nga atong balongbalong, mabungkag, kita may usa ka tinukod gikan sa Dios, usa ka balay nga dili binuhat sa kamot, balay nga walay katapusan sa mga langit.

¹For we know that if our earthly tabernacle house be destroyed, we have a building from God, a house not made with hands, eternal in the heavens.

²Kay sa pagkamatuod dinhi mini nagaagulo kita, nga nangandoy nga masul-oban kita sa atong puloy-anan nga gikan sa langit;

²For indeed in this we groan, ardently desiring to have put on our house which [is] from heaven;

³Kong ugaling matuod nga nasul oban kita, dili kita hikaplagan nga mga hubo.

³if indeed being also clothed we shall not be found naked.

⁴Kay sa pagkamatuod kita nga ania niining balongbalong, nagaagulo, sanglit hingbug-atan kita; kay dili kita buot nga mahuboan, kondili nga masul-oban kita, aron ang pagka-may-kamatayon pagalamyon sa kinabuhi.

⁴For indeed we who are in the tabernacle groan, being burdened; while yet we do not wish to be unclothed, but clothed, that [what is] mortal may be swallowed up by life.

⁵Karon siya nga nagbuhat gayud kanato niini, mao ang Dios; nga naghatag kanato sa pasalig sa Espiritu.

⁵Now he that has wrought us for this very thing [is] God, who also has given to us the earnest of the Spirit.

⁶Busa sa nagasalig kita gihapon, ug sa hingbaloan kana samtang nagapuyo pa kita sa lawas, wala kita didto sa Ginoo,

⁶Therefore [we are] always confident, and know that while present in the body we are absent from the Lord,

⁷(Kay nagalakaw kita pinaagi sa pagtoo, dili pinaagi sa pagtan-aw).

⁷(for we walk by faith, not by sight;)

⁸Kita may maayong pagsalig, naga-ingon ako, ug nahimuot hinoon nga mobiya sa lawas, ug mopuyo uban sa Ginoo.

⁸we are confident, I say, and pleased rather to be absent from the body and present with the Lord.

⁹Busa usab naninguha kita nga bisan sa sulod, kun sa gawas sa lawas, magpahimuot kita kaniya.

⁹Wherefore also we are zealous, whether present or absent, to be agreeable to him.

¹⁰Kay kinahanglan kitang tanan igapahayag sa atubangan sa hukmanan ni Cristo, aron ang tagsatagsa makadawat sa mga butang nga nabuhat pinaagi sa lawas, sumala sa iyang paggawi kong maayo ba, kun dautan.

¹⁰For we must all be manifested before the judgment-seat of the Christ, that each may receive the things [done] in the body, according to those he has done, whether [it be] good or evil.

¹¹Busa sa hingbaloan namo ang kahadlok sa Ginoo, ginalukmay namo ang mga tawo: apan kami nangahimong dayag sa Dios, ug ginalauman ko nga kami nangahimong dayag usab sulod sa inyong mga kaisipan.

¹¹Knowing therefore the terror of the Lord we persuade men, but have been manifested to God, and I hope also that we have been manifested in your consciences.

¹²Wala kami magapakaayo pag-usab sa among kaugalingon kaninyo, kondili among ginahatag kaninyo ang higayon sa paghimaya alang kanamo, aron kamo adunay ikatubag niadtong mga nagahimaya sa ilang panagway, ug dili sa kasingkasing.

¹²[For] we do not again commend ourselves to you, but [we are] giving to you occasion of boast in our behalf, that ye may have [such] with those boasting in countenance, and not in heart.

¹³Kay, kun kami nawad-an sa buot, kana alang sa himaya sa Dios; kun mga mabuot kami, kana alang kaninyo.

¹³For whether we are beside ourselves, [it is] to God; or are sober, [it is] for you.

¹⁴Kay ang gugma ni Cristo nagapugos kanamo; kay nagahukom kami sa ingon niini: nga ang usa namatay alang sa tanan, busa ang tanan nangamatay.

¹⁴For the love of the Christ constrains us, having judged this: that one died for all, then all have died;

¹⁵Ug siya namatay alang sa tanan, aron sila nga mga buhi dili na magkinabuhi alang sa ilang kaugalingon kondili alang niadtong namatay ug nabanhaw alang kanila.

¹⁵and he died for all, that they who live should no longer live to themselves, but to him who died for them and has been raised.

¹⁶Busa, kutob karon kita walay bisan kinsa nga giila ingon sa unod; ug bisan si Cristo giila ta kaniadto ingon sa unod, apan karon dili na kita moila kaniya sa maong paagi.

¹⁶So that *we* henceforth know no one according to flesh; but if even we have known Christ according to flesh, yet now we know [him thus] no longer.

¹⁷Busa kong bisan kinsa ang anaa kang Cristo, bag-o siya nga binuhat; ang mga butang nga daan nanagpangagi na; ania karon, sila nangabag-o.

¹⁷So if any one [be] in Christ, [there is] a new creation; the old things have passed away; behold all things have become new:

¹⁸Apan ang tanang mga butang gikan sa Dios, nga mao ang nagpasig-uli kanato ngadto sa iyang kaugalingon pinaagi kang Cristo; ug naghatag kanato sa ministerio sa pagpasig-uli;

¹⁸and all things [are] of the God who has reconciled us to himself by [Jesus] Christ, and given to us the ministry of that reconciliation:

¹⁹Nga mao, nga ang Dios diha kang Cristo nga nagapasig-uli sa kalibutan ngadto sa iyang kaugalingon, nga wala niya pag-isipa ang ilang mga paglapas; ug gitugyan kanamo ang pulong sa pagpasig-uli.

¹⁹how that God was in Christ, reconciling the world to himself, not reckoning to them their offences; and putting in us the word of that reconciliation.

²⁰Busa, mga tinugyanan kami tungod kang Cristo, maingon nga ang Dios nagatambag pinaagi kanamo: Nagapangaliyupo kami kaninyo tungod kang Cristo, magpasig-uli kamo sa Dios.

²⁰We are ambassadors therefore for Christ, God as [it were] beseeching by us, we entreat for Christ, Be reconciled to God.

²¹Siya nga wala makaila ug sala, gipakasalaan siya tungod kanato, aron kita diha kaniya mamahimong pagkamatarung sa Dios.

²¹Him who knew not sin he has made sin for us, that *we* might become God's righteousness in him.