¹Apan wala na unya ing kangitngit kaniya nga diha sa kasakit. Sa unang panahon iyang gipakaulawan ang yuta sa Zabulon ug ang yuta sa Nephtali; apan sa ulahing panahon iyang gihimo kini nga mahimayaon, tungod sa alagianan sa dagat, unahan sa Jordan, Galilea sa mga nasud.

¹Nevertheless the darkness shall not be as when the distress was in the [land], at the time he at first lightly, and afterwards heavily, visited the land of Zebulun and the land of Naphtali, -- the way of the sea, beyond the Jordan, Galilee of the nations:

²Ang katawohan nga naglakaw sa kangitngitan nakakita ug usa ka dakung kahayag: sila nga nagpuyo sa yuta sa landong sa kamatayon, misidlak sa ibabaw nila ang kahayag.

²the people that walked in darkness have seen a great light; they that dwelt in the land of the shadow of death, upon them light hath shone.

³Imong gipadaghan ang nasud, imong gipatubo ang ilang kalipay: sila nagakalipay sa imong atubangan sumala sa kalipay sa pag-ani, ingon sa mga tawo nga nanagkalipay sa ilang pagbahin sa inagaw.

³Thou hast multiplied the nation, hast increased its joy: they joy before thee like to the joy in harvest; as [men] rejoice when they divide the spoil.

⁴Kay ingon kaniadto sa adlaw sa Madian gibali mo ang yugo sa iyang palas-anon, ug ang yayongan sa iyang abaga, ang sungkod sa iyang manlulupig.

⁴For thou hast broken the yoke of his burden and the staff of his shoulder, the rod of his oppressor, as in the day of Midian.

⁵Kay ang tibook hinagiban sa tawo nga sangkap sa hinagiban didto sa kagubut, ug ang mga saput nga gilimisan sa dugo, pagasunogon, nga igasugnod sa kalayo.

⁵For every boot of him that is shod for the tumult, and the garment rolled in blood, shall be for burning, fuel for fire.

⁶Kay alang kanato ang usa ka bata natawo, alang kanato ang usa ka anak nga lalake gihatag; ug ang kagamhanan igatungtong sa iyang abaga: ug ang iyang ngalan pagatawgon Kahibulongan, Magtatambag, Dios nga Makagagahum, Amahan nga walay Katapusan, Principe sa Pakigdait.

⁶For unto us a child is born, unto us a son is given; and the government shall be upon his shoulder; and his name is called Wonderful, Counsellor, Mighty ùGod, Father of Eternity, Prince of Peace.

⁷Sa kauswagan sa iyang kagamhanan ug sa pakigdait walay katapusan, ibabaw sa trono ni David, ug sa ibabaw sa iyang gingharian, aron sa pagtukod niini, ug sa pagtuboy niini nga may justicia ug pagkamatarung sukad karon bisan hangtud sa walay katapusan. Ang kakugi ni Jehova sa mga panon maoy magahimo niini.

⁷Of the increase of his government and of peace there shall be no end, upon the throne of David and over his kingdom, to establish it, and to uphold it with judgment and with righteousness, from henceforth even for ever. The zeal of Jehovah of hosts will perform this.

⁸Ang Ginoo nakapadala ug usa ka pulong kang Jacob, ug kini misanag ibabaw sa Israel.

⁸The Lord sent a word unto Jacob, and it lighteth upon Israel.

⁹Ug ang tibook katawohan masayud, bisan ang Ephraim ug ang pumoluyo sa Samaria, nga magaingon sa pagpagarbo ug sa kasingkasing:

⁹And all the people shall know [it], Ephraim and the inhabitant of Samaria, that say in pride and stoutness of heart,

¹⁰Ang mga ladrillo mangatumpag, apan magatukod kami uban sa bato nga tiniltilan; ang mga sicomoro gipamutol, apan pagabutangan namo ug mga cedro ang ilang dapit.

¹⁰The bricks are fallen down, but we will build with hewn stones; the sycamore trees are cut down, but we will replace them with cedars.

¹¹Busa pagapadag-on ni Jehova ang mga kaaway ni Rezin batok kaniya, ug pagapaabtikon ang iyang mga kaaway,

¹¹And Jehovah will set up the adversaries of Rezin against him, and arm his enemies,

¹²Ang Sirianhon sa atubangan, ug ang mga Filistehanon sa likod; ug ilang pagalamyon ang Israel sa baba nga magabanganga. Mahitungod niining tanan ang iyang kasuko wala mapala, kondili gibakyaw hinoon ang iyang kamot sa gihapon.

¹²the Syrians on the east, and the Philistines on the west; and they shall devour Israel with open mouth. For all this his anger is not turned away, and his hand is stretched out still.

¹³Bisan pa niana ang katawohan wala makabig niadtong midagmal kanila, ni mangita sila kang Jehova sa mga panon.

¹³But the people turneth not unto him that smiteth them, and they do not seek Jehovah of hosts.

¹⁴Tungod niini pagaputlon ni Jehova gikan sa Israel ang ulo ug ikog, ang sanga sa palma ug kawayan, sa usa lamang ka adlaw.

¹⁴And Jehovah will cut off from Israel head and tail, palm-branch and rush, in one day:

¹⁵Ang anciano ug ang tawo nga halangdon, siya mao ang ulo; ug ang manalagna nga nagatudlo sa kabakakan, siya mao ang ikog.

¹⁵the ancient and honourable, he is the head; and the prophet that teacheth lies, he is the tail.

¹⁶Kay sila nga nanagmando niining katawohan maoy nanagpasalaag kanila; ug sila nga minandoan nila gipanaglaglag.

¹⁶For the guides of this people mislead [them]; and they that are guided by them are swallowed up.

¹⁷Tungod niini ang Ginoo dili malipay sa ilang mga batan-on nga lalake, ni malooy siya sa ilang mga ilo ug mga balo; kay ang tanan mahugaw ug mamumuhat sa dautan, ug ang tagsatagsa ka baba nagasulti sa binuang. Mahitungod niining tanan ang iyang kasuko wala mapala, kondili gibakyaw hinoon ang iyang kamot sa gihapon.

¹⁷Therefore the Lord will not rejoice in their young men, neither will he have mercy on their fatherless and on their widows; for every one is a hypocrite and an evildoer, and every mouth speaketh folly. For all this his anger is not turned away, and his hand is stretched out still.

¹⁸Kay ang kadautan nagadilaab ingon sa kalayo; kini nagalamoy sa mga sampinit ug mga tunok; oo, kini nagapasiga sa mga sagbot sa kalasangan, ug sila nagalukot padulong sa itaas sa usa ka haligi nga aso.

¹⁸For wickedness burneth as a fire: it devoureth briars and thorns, and kindleth in the thickets of the forest, and they go rolling up like a pillar of smoke.

¹⁹Ang yuta nasunog tungod sa kaligutgut ni Jehova sa mga panon; ug ang katawohan nahimong ingon sa sugnod sa kalayo: walay tawo nga magapagawas sa iyang igsoon.

¹⁹Through the wrath of Jehovah of hosts is the land burned up, and the people is as fuel for fire: a man spareth not his brother;

²⁰Ug ang usa moagaw diha sa dapit sa toong kamot, ug pagagutomon; ug siya mokaon diha sa wala nga kamot, ug sila dili mangabusog; sila mokaon ang tagsatagsa sa unod sa iyang kaugalingon bukton:

²⁰and he snatcheth on the right hand, and is hungry, and eateth on the left hand; and they are not satisfied. They eat every man the flesh of his own arm:

²¹Si Manases, mosubad kang Ephraim; ug si Ephraim, kang Manases, ug silang duruha managtipon batok kang Juda. Mahitungod niining tanan ang iyang kasuko wala mapala, kondili gibakyaw hinoon ang iyang kamot sa gihapon.

²¹Manasseh, Ephraim, and Ephraim, Manasseh; [and] they together are against Judah. For all this his anger is not turned away, and his hand is stretched out still.