¹Mga igsoon ko, dili managdaghan kamo nga mga magtutudlo sa hingbaloan nga magadawat kita ug labi pa nga mabug-at nga hukom.

¹Be not many teachers, my brethren, knowing that we shall receive greater judgment.

²Kay kitang tanan mahipangdol sa daghan nga mga butang. Kong may uban nga dili mahipangdol sa pulong, mao siya ang tawo nga hingpit, nga arang usab makapugong sa tibook niya nga lawas.

²For we all often offend. If any one offend not in word, *he* [is] a perfect man, able to bridle the whole body too.

³Karon, kong ginabutangan ta ug mga busal ang mga baba sa mga kabayo, aron sila magsugot kanato, ginabut-an ta sa pagpaliso ang ilang tibook nga lawas.

³Behold, we put the bits in the mouths of the horses, that they may obey us, and we turn round their whole bodies.

⁴Tan-awa usab, ang mga sakayan, bisan sila hilabihan ka dagku ug ginapadpad sa mga makusog nga hangin, ginapaliso sa usa ka diyutay nga bansalan, kong diin ang nahamut-an sa nagaulin.

⁴Behold also the ships, which are so great, and driven by violent winds, are turned about by a very small rudder, wherever the pleasure of the helmsman will.

⁵Ingon man usab ang dila usa ka bahin nga diyutay sa lawas, ug nagapangandak sa dagku nga mga butang. Tan-awa, daw unsa ka daku nga kalasangan ang ginadaigan sa usa ka diyutay nga kalayo.

⁵Thus also the tongue is a little member, and boasts great things. See how little a fire, how large a wood it kindles!

⁶Ug ang dila maoy usa ka kalayo: mao ang kalibutan sa kadautan: Maingon niana ang dila sa taliwala sa mga bahin sa atong lawas, nga nagahugaw sa tibook nga lawas, ug nagaduslit ug kalayo sa tibook nga kinaiya nga daan ug ginaduslitan gikan sa infierno.

⁶and the tongue [is] fire, the world of unrighteousness; the tongue is set in our members, the defiler of the whole body, and which sets fire to the course of nature, and is set on fire of hell.

⁷Kay ang tagsatagsa ka matang sa mga mananap, ug sa kalanggaman, ug sa mga nagasaguyod sa yuta, ug sa mga isda, arang mapaaghop ug ginapaaghop sa tawo;

⁷For every species both of beasts and of birds, both of creeping things and of sea animals, is tamed and has been tamed by the human species;

⁸Apan walay bisan kinsa nga arang makapaaghop sa dila, nga mao ang usa ka dautan nga dingas nga puno sa makamatay nga hilo.

⁸but the tongue can no one among men tame; [it is] an unsettled evil, full of death-bringing poison.

⁹Pinaagi niini ginapanalanginan ta ang Ginoo ug Amahan, ug pinaagi niini, gitunglo ta ang mga tawo, nga gibuhat sumala sa dagway sa Dios.

⁹Therewith bless we the Lord and Father, and therewith curse we men made after [the] likeness of God.

¹⁰Sa mao usab nga baba, nagapanggula ang panalangin ug ang panunglo. Mga igsoon ko, kining mga butanga dili angay mahimo sa ingon niini.

¹⁰Out of the same mouth goes forth blessing and cursing. It is not right, my brethren, that these things should be thus.

¹¹Nagaagay ba sa tuburan, sa mao usab nga tubod, ang tubig nga matam-is ug mapait?

¹¹Does the fountain, out of the same opening, pour forth sweet and bitter?

¹²Mga igsoon ko, arang ba makabunga ug mga aceituna ang kahoyng higuera, kun ang parras makabunga ba ug igos? Ni ang tuburan nga maparat makahatag ug tubig nga matam-is.

¹²Can, my brethren, a fig produce olives, or a vine figs? Neither [can] salt [water] make sweet water.

¹³Kinsa ba ang maalam ug masinabuton sa taliwala ninyo? Magpakita siya pinaagi sa iyang maayong gawi sa mga buhat niya tungod sa kaaghop sa kaalam.

¹³Who [is] wise and understanding among you; let him shew out of a good conversation his works in meekness of wisdom;

¹⁴Apan kong may mapait kamo nga kasina, ug espiritu sa pagkabahin sa inyong kasingkasing, dili kamo managhimaya, ug dili kamo magbakak batok sa kamatuoran.

¹⁴but if ye have bitter emulation and strife in your hearts, do not boast and lie against the truth.

¹⁵Kay kini nga kaalam dili usa ka kaalam nga nagagikan sa kahitas-an, kondili yutan-on, lawasnon, yawan-on.

¹⁵This is not the wisdom which comes down from above, but earthly, natural, devilish.

¹⁶Kay kong hain ang kasina, ug ang espiritu sa pagkabahin, atua usab ang kagubot ug ang tanang mangil-ad nga buhat.

¹⁶For where emulation and strife [are], there [is] disorder and every evil thing.

¹⁷Apan ang kaalam nga gikan sa itaas, sa nahauna ulay, ug unya makigdaiton, maaghop, mapuanguron, puno sa kalooy, ug sa mga maayong bunga, walay pagkabingkil ug walay pagkasalingkapaw.

¹⁷But the wisdom from above first is pure, then peaceful, gentle, yielding, full of mercy and good fruits, unquestioning, unfeigned.

¹⁸Ug ang bunga sa pagkamatarung ginapugas sa pakigdait alang kanila nga nagatinguha sa pakigdait.

¹⁸But [the] fruit of righteousness in peace is sown for them that make peace.