1Unya si Job mitubag ug miingon:
1And Job answered and said,
2Ah, kong gitimbang pa lamang unta ang akong pag-agulo, Ug gipahaluna sa timbangan ang tanan ko nga kagul-anan!
2Oh that my grief were thoroughly weighed, and all my calamity laid in the balances!
3Kay karon kini mabug-at labi pa kay sa balas sa mga dagat: Busa, nahinanali ang akong mga pulong.
3For now it would be heavier than the sand of the seas; therefore my words are vehement.
4Kay ang pana sa Makagagahum kanako mingtaroy, Ug sa hilo niana ang akong kalag nagainum: Ug ang mga kalisang sa Dios nakiggubat batok kanako.
4For the arrows of the Almighty are within me, their poison drinketh up my spirit: the terrors of +God are arrayed against me.
5Magabihihi ba ang asnong ihalas kong siya may balili? Kun magainga ba ang vaca sa ibabaw sa iyang kompay?
5Doth the wild ass bray by the grass? loweth an ox over his fodder?
6Ang butang nga walay lami makaon ba kong walay asin? Kun ang puti sa itlog aduna bay lami?
6Shall that which is insipid be eaten without salt? Is there any taste in the white of an egg?
7Ang akong kalag magadumili sa paghikap kanila ; Sila sama sa mga kalan-on nga maluod kanako.
7What my soul refuseth to touch, that is as my loathsome food.
8Oh nga itugot unta kanako ang akong ginapangayo; Ug ang Dios magahatag kanako sa butang nga akong ginapangandoy!
8Oh that I might have my request, and that +God would grant my desire!
9Bisan kini kong makapahimuot sa Dios sa pagdugmok kanako; Nga buhian unta niya ang iyang kamot, ug putlon ako!
9And that it would please +God to crush me, that he would let loose his hand and cut me off!
10Ug mao kana unta ang akong kalipay, Oo, pakasadyaa ako sa kasakit nga dili mopagawas, Nga ako wala maglimod sa mga pulong sa Balaan.
10Then should I yet have comfort; and in the pain which spareth not I would rejoice that I have not denied the words of the Holy One.
11Unsa ba ang akong kusog, nga ako magapaabut man? Ug unsa ang akong katapusan nga ako magapailob?
11What is my strength, that I should hope? and what is mine end, that I should have patience?
12Ang akong kusog, kusog ba sa mga bato? Kun ang akong unod tumbaga ba?
12Is my strength the strength of stones? is my flesh of brass?
13Dili ba mao man nga ako walay katabang gikan sa akong kaugalingon, Ug nga ang kaalam gipapahawa na gikan kanako?
13Is it not that there is no help in me, and soundness is driven away from me?
14Kaniya nga hapit na mautas, kinahanglan nga ang usa ka higala magpadayag sa kalolot; Bisan niadtong magabiya sa kahadlok sa Makagagahum.
14For him that is fainting kindness [is meet] from his friend; or he forsaketh the fear of the Almighty.
15Ang akong kaigsoonan nagpaila kanako nga mga malimbongon sama sa usa ka sapa, Sama sa tubig sa kasapaan nga mangagi sa madali;
15My brethren have dealt deceitfully as a stream, as the channel of streams which pass away,
16Nga maitum tungod sa yelo, Ug diin ang nieve magatago.
16Which are turbid by reason of the ice, in which the snow hideth itself:
17Sa panahon nga sila mainit-init, sila mangawala, Sa mating-init, mangawagtang sila sa ilang dapit.
17At the time they diminish, they are dried up; when heat affecteth them, they vanish from their place:
18Ang mga magbabaklay nga nangagi sa ilang dalan managlikay; Sila mangadto sa kausikan, ug mangawagtang.
18They wind about in the paths of their course, they go off into the waste and perish.
19Ang mga panon sa mga magbabaklay sa Teman mingtan-aw, Ang mga kapundokan sa Saba minghulat kanila.
19The caravans of Tema looked, the companies of Sheba counted on them:
20Sila gipakaulawan kay sila minglaum; Sila nanganhi ug nangalibug.
20They are ashamed at their hope; they come thither, and are confounded.
21Kay karon kamo wala nay hinungdan; Nakatan-aw kamo ug usa ka kalisang, ug nangahadlok kamo.
21So now ye are nothing; ye see a terrible object and are afraid.
22Nag-ingon ba ako: Ihatag kanako? Kun, Hatagi ako ug gasa gikan sa inyong bahandi?
22Did I say, Bring unto me, and make me a present from your substance?
23Kun, Luwasa ako gikan sa kamot sa kaaway? Kun, Bawia ako gikan sa kamot sa mga malupigon?
23Or, rescue me from the hand of the oppressor, and redeem me from the hand of the violent?
24Tudloi ako ug ako mohilum; Ug pasabta ako kong hain ako masayup.
24Teach me, and I will hold my tongue; and cause me to understand wherein I have erred.
25Daw unsa ka ugdang ang mga pulong sa katul-id! Apan ang inyong pagbadlong, unsay gibadlong niana?
25How forcible are right words! but what doth your upbraiding reprove?
26Naghunahuna ba kamo sa pagbadlong sa mga pulong, Kay nakita ang mga pakigpulong sa usa nawad-an sa paglaum sama sa hangin?
26Do ye imagine to reprove words? The speeches of one that is desperate are indeed for the wind.
27Oo, kamo morifa tungod sa mga ilo, Ug igabaligya ang inyong mga higala.
27Yea, ye overwhelm the fatherless, and dig [a pit] for your friend.
28Busa karon ikahimuot ninyo ang pagsud-ong kanako; Kay sa pagkamatuod ako dili magbakak sa inyong atubangan.
28Now therefore if ye will, look upon me; and it shall be to your face if I lie.
29Bumalik, ipakilooy ko kaninyo, isalikway ang pagkadili-matarung; Oo, bumalik pag-usab, ang akong tinguha matarung.
29Return, I pray you, let there be no wrong; yea, return again, my righteousness shall be in it.
30Anaa bay dili matarung sa akong dila? Dili ba ang akong igtitilaw makaila sa mga butang nga malaw-ay?
30Is there wrong in my tongue? cannot my taste discern mischievous things?