¹Apan sa nahaunang adlaw sa semana, sayo pa kaayo, nanagpangabut sila sa lubnganan, nga nanagdala sa mga pahumot nga ilang gitagana.

¹But on the morrow of the sabbath, very early indeed in the morning, they came to the tomb, bringing the aromatic spices which they had prepared.

²Ug ilang hingkaplagan nga ang bato naligid gikan sa lubnganan.

²And they found the stone rolled away from the sepulchre.

³Ug misulod sila, ug wala nila hikaplagi ang lawas sa Ginoong Jesus.

³And when they had entered they found not the body of the Lord Jesus.

⁴Ug nahatabo nga, samtang nalibog sila mahatungod niini, ania karon, nagatindog sa atubangan nila ang duha ka lalake nga may bisti nga masulaw.

⁴And it came to pass as they were in perplexity about it, that behold, two men suddenly stood by them in shining raiment.

⁵Ug sa nangahadlok sila ug nanagduko sa yuta, ilang giingon sila: Nganong ginapangita ninyo ang buhi sa taliwala sa mga minatay?

⁵And as they were filled with fear and bowed their faces to the ground, they said to them, Why seek ye the living one among the dead?

⁶Wala siya dinhi kondili nabanhaw. Hinumdumi ninyo ang iyang giingon kaninyo sa didto pa siya sa Galilea;

⁶He is not here, but is risen: remember how he spoke to you, being yet in Galilee,

⁷Nga nagaingon nga ang Anak sa tawo kinahanglan igatugyan sa kamot sa mga tawo nga makasasala, ug igalansang sa cruz, ug sa ikatolo ka adlaw mabanhaw.

⁷saying, The Son of man must be delivered up into the hands of sinners, and be crucified, and rise the third day.

⁸Ug nahinumdum sila sa iyang mga pulong.

⁸And they remembered his words;

⁹Ug sa nanagpamauli sila gikan sa lubnganan, gisugilon nila kining tanang mga butanga sa napulo ug usa, ug sa ngatanan.

⁹and, returning from the sepulchre, related all these things to the eleven and to all the rest.

¹⁰Ug ang mga nanagsugilon niining mga butanga sa mga apostoles mao sila si Maria Magdalena, ug si Juana, ug si Maria nga inahan ni Jacobo, ug uban pang mga babaye nga kauban nila.

¹⁰Now it was Mary of Magdala, and Johanna, and Mary the [mother] of James, and the others with them, who told these things to the apostles.

¹¹Ug kining mga pulonga sa ilang pagtan-aw daw sugilanong walay hinungdan, ug wala sila managpanoo kanila.

¹¹And their words appeared in their eyes as an idle tale, and they disbelieved them.

¹²Apan si Pedro mitindog ug midalagan paingon sa lubnganan, ug sa pagduko ug paglili niya, iyang hikit-an ang mga panapton nga lino na lamang; ug mipauli siya sa iyang balay nga nagakahibulong sa nahitabo.

¹²But Peter, rising up, ran to the sepulchre, and stooping down he sees the linen clothes lying there alone, and went away home, wondering at what had happened.

¹³Ug ania karon, ang duha kanila nangadto sa maong adlaw sa lungsod nga diyutay, nga ginganlan Emmaus, nga gikan sa Jerusalem may napulog usa ka kilometro.

¹³And behold, two of them were going on the same day to a village distant sixty stadia from Jerusalem, called Emmaus;

¹⁴Ug nagsinultihay sila mahitungod sa tanang mga butang nga nanghitabo.

¹⁴and they conversed with one another about all these things which had taken place.

¹⁵Ug nahitabo nga sa nagsinultihay sila ug nagpinangutan-anay, nga si Jesus miduol ug mikuyog kanila.

¹⁵And it came to pass as they conversed and reasoned, that Jesus himself drawing nigh, went with them;

¹⁶Apan ang ilang mga mata nawad-an sa pag-ila kaniya.

¹⁶but their eyes were holden so as not to know him.

¹⁷Ug siya miingon kanila: Unsang mga hilisgutan kini nga inyong ginasultihan samtang nagalakaw kamo? Ug sila mihunong nga nagmasulob-on.

¹⁷And he said to them, What discourses are these which pass between you as ye walk, and are downcast?

¹⁸Ug mitubag ang usa, ang ginganlan si Cleofas, ug miingon kaniya: Ikaw lamang ang dumuduong sa Jerusalem nga wala manghibalo sa mga butang nga nanghitabo didto niining adlawa?

¹⁸And one [of them], named Cleopas, answering said to him, Thou sojournest alone in Jerusalem, and dost not know what has taken place in it in these days?

¹⁹Ug siya miingon kanila: Unsang mga butanga? Ug sila miingon kaniya: Ang mga butang mahitungod kang Jesus nga Nazaretnon, usa ka manalagna nga gamhanan sa buhat ug sa pulong sa atubangan sa Dios ug sa tanang tawo.

¹⁹And he said to them, What things? And they said to him, The things concerning Jesus the Nazaraean, who was a prophet mighty in deed and word before God and all the people;

²⁰Ug naunsa nga ang mga pangulong sacerdote ug ang atong mga punoan nagatugyan kaniya aron pagahukman sa silot sa kamatayon, ug naglansang kaniya sa cruz.

²⁰and how the chief priests and our rulers delivered him up to [the] judgment of death and crucified him.

²¹Apan kami milaum nga siya mao kadtong magatubos sa Israel. Oo, ug labut pa niining tanan, ikatolo na karon ka adlaw sukad kining mga butanga manghitabo.

²¹But *we* had hoped that *he* was [the one] who is about to redeem Israel. But then, besides all these things, it is now, to-day, the third day since these things took place.

²²Ug labut pa, ang ubang mga babaye nga kauban namo, nakapahitingala kanamo sa tapus sila managpangadto sa lubnganan sa sayo pa kaayo;

²²And withal, certain women from amongst us astonished us, having been very early at the sepulchre,

²³Ug sa wala nila hingkaplagi ang lawas, namalik sila nga nagaingon nga nakakita sila ug panan-awon sa mga manolonda nga nanag-ingon nga siya buhi.

²³and, not having found his body, came, saying that they also had seen a vision of angels, who say that he is living.

²⁴Ug ang uban sa mga kauban namo nanagpangadto sa lubnganan, ug hingkaplagan nila ang mao usab sumala sa giingon sa mga babaye, apan siya wala hikit-inila.

²⁴And some of those with us went to the sepulchre, and found it so, as the women also had said, but him they saw not.

²⁵Ug siya miingon kanila: Ay, mga tawong buangbuang, ug mga maluya ug kasingkasing sa pagtoo sa tanang giingon sa mga manalagna!

²⁵And *he* said to them, O senseless and slow of heart to believe in all that the prophets have spoken!

²⁶Dili ba kinahanglan nga si Cristo magaantus niining mga butanga, ug magasulod sa iyang kahimayaan?

²⁶Ought not the Christ to have suffered these things and to enter into his glory?

²⁷Ug sa gisugdan niya gikan kang Moises ug gikan sa tanang mga manalagna, iyang gisaysay kanila ang mga butang sa tibook nga Kasulatan nahatungod sa iyang kaugalingon.

²⁷And having begun from Moses and from all the prophets, he interpreted to them in all the scriptures the things concerning himself.

²⁸Ug nahiduol sila sa lungsod nga diyutay nga ilang gipadulongan; ug iyang gihimo nga ingon sa mopadayon siya sa unahan.

²⁸And they drew near to the village where they were going, and *he* made as though he would go farther.

²⁹Ug ilang gihawiran siya nga nagaingon: Pabilin ka uban kanamo, kay haduol na ang kagabhion, ug nahilig na ang adlaw. Ug siya misulod sa pagpabilin uban kanila.

²⁹And they constrained him, saying, Stay with us, for it is toward evening and the day is declining. And he entered in to stay with them.

³⁰Ug nahatabo nga sa nakalingkod siya uban kanila sa pagkaon, mikuha siya ug tinapay; ug gipanalanginan, gipikaspikas niya ug gipanghatag kanila.

³⁰And it came to pass as he was at table with them, having taken the bread, he blessed, and having broken it, gave it to them.

³¹Ug nangabuka ang ilang mga mata, ug ilang naila siya: ug siya nawala sa ilang pagtan-aw.

³¹And their eyes were opened, and they recognised him. And he disappeared from them.

³²Ug sila nasig-ingon ang usa ug usa: Wala ba magdilaab ang along kasingkasing sa sulod nato, samtang nagasulti siya kanato sa dalan, ug samtang siya nagasaysay kanato sa mga Kasulatan?

³²And they said to one another, Was not our heart burning in us as he spoke to us on the way, [and] as he opened the scriptures to us?

³³Ug mingtindog sila sa maong takna ug namalik sa Jerusalem, ug hingkaplagan nga nagatigum ang napulo ug usa ug ang mga kauban nila,

³³And rising up the same hour, they returned to Jerusalem. And they found the eleven, and those with them, gathered together,

³⁴Nga nagaingon: Matuod gayud nga nabanhaw ang Ginoo, ug nagpakita kang Simon.

³⁴saying, The Lord is indeed risen and has appeared to Simon.

³⁵Ug gisugilon nila ang nahatabo sa dalan, ug sa unsa nga paagi nga ilang hing-ilhan siya sa pagtipiktipik sa tinapay.

³⁵And they related what [had happened] on the way, and how he was made known to them in the breaking of bread.

³⁶Ug sa nagasulti sila niining mga butanga, si Jesus mitindog sa ilang taliwala ug miingon kanila: Ang pakigdait anaa kaninyo.

³⁶And as they were saying these things, he himself stood in their midst, and says to them, Peace [be] unto you.

³⁷Apan sila nanagkurog ug nangahadlok, ug nanagdahum nga nakakita sila ug usa ka espiritu.

³⁷But they, being confounded and being frightened, supposed they beheld a spirit.

³⁸Ug siya miingon kanila: Nganong nangatugaw kamo? ug ngano nga ang mga pangutana mingturok sa inyong kasingkasing?

³⁸And he said to them, Why are ye troubled? and why are thoughts rising in your hearts?

³⁹Tan-awa ang akong mga kamot ug ang akong mga tiil, nga ako gayud kini: kupti ako ug tan-awa; kay ang espiritu walay unod ug mga bukog, ingon sa gitan-aw ninyo nga ako aduna.

³⁹behold my hands and my feet, that it is *I* myself. Handle me and see, for a spirit has not flesh and bones as ye see me having.

⁴⁰Ug sa nakapamulong siya niini, iyang gipakita kanila ang iyang mga kamot ug mga tiil.

⁴⁰And having said this he shewed them his hands and his feet.

⁴¹Ug samtang nagaduhaduha pa sila tungod sa kalipay, ug sa kahibulong, siya miingon kanila: Aduna bay makaon kamo dinhi?

⁴¹But while they yet did not believe for joy, and were wondering, he said to them, Have ye anything here to eat?

⁴²Ug ilang gihatagan siya ug bahin sa sinugba nga isda, ug bahin sa usa ka udlan sa dugos.

⁴²And they gave him part of a broiled fish and of a honeycomb;

⁴³Ug iyang gikuha ug gikaon sa atubangan nila.

⁴³and he took it and ate before them.

⁴⁴Ug siya miingon kanila: Kini mao ang akong mga pulong nga akong gipamulong kaninyo samtang dinhi pa ako kauban ninyo, nga kinahanglan nga matuman sa hingpit ang tanan nga nahasulat mahatungod kanako sa Kasugoan ni Moises, ug sa mga Manalagna, ug sa mga Salmo.

⁴⁴And he said to them, These [are] the words which I spoke to you while I was yet with you, that all that is written concerning me in the law of Moses and prophets and psalms must be fulfilled.

⁴⁵Unya gibuksan niya ang ilang mga salabutan aron makatukib sila sa mga Kasulatan.

⁴⁵Then he opened their understanding to understand the scriptures,

⁴⁶Ug siya miingon kanila: Ingon niini ang nahasulat, nga si Cristo kinahanglan magaantus, ug mabanhaw gikan sa mga minatay sa ikatolo ka adlaw.

⁴⁶and said to them, Thus it is written, and thus it behoved the Christ to suffer, and to rise from among the dead the third day;

⁴⁷Ug nga sa iyang ngalan igawali ang paghinulsol ug ang pagpasaylo sa mga sala sa tanang mga nasud magsugod sa Jerusalem.

⁴⁷and that repentance and remission of sins should be preached in his name to all the nations beginning at Jerusalem.

⁴⁸Kamo mao ang mga saksi niining mga butanga.

⁴⁸And *ye* are witnesses of these things.

⁴⁹Ugania karon, ako magapadala sa saad sa akong Amahan nganha kaninyo; apan managpabilin kamo sa ciudad, hangtud nga kamo masul-uban sa gahum gikan sa kahitas-an.

⁴⁹And behold, I send the promise of my Father upon you; but do ye remain in the city till ye be clothed with power from on high.

⁵⁰Ug iyang gidala sila sa gawas hangtud sa Betania, ug iyang gituboy ang iyang mga kamot ug gipanalanginan sila.

⁵⁰And he led them out as far as Bethany, and having lifted up his hands, he blessed them.

⁵¹Ug nahatabo nga samtang siya nagapanalangin kanila, mibulag siya gikan kanila, ug gibayaw ngadto sa langit.

⁵¹And it came to pass as he was blessing them, he was separated from them and was carried up into heaven.

⁵²Ug sila nanagsimba kaniya, ug nanagpamalik sa Jerusalem nga may dakung kalipay.

⁵²And *they*, having done him homage, returned to Jerusalem with great joy,

⁵³Ug nagapadayon sila sa templo nga nagahimaya sa Dios.

⁵³and were continually in the temple praising and blessing God.