¹Kay ang gingharian sa langit sama sa usa ka amahan sa panimalay nga milakaw sa kaadlawon sa pagpangita ug mga mamomoo sa iyang parrasan.

¹For the kingdom of the heavens is like a householder who went out with the early morn to hire workmen for his vineyard.

²Ug sa nakigsabut na siya uban sa mga mamomoo sa usa ka denario ang adlaw, iyang gipaadto sila sa iyang parrasan.

²And having agreed with the workmen for a denarius the day, he sent them into his vineyard.

³Ug milakaw siya sa ikatolong takna, ug iyang hingkit-an ang uban pa nga nagatindog nga walay buhat sa baligyaanan.

³And having gone out about [the] third hour, he saw others standing in the market-place idle;

⁴Ug miingon kanila: Umadto usab kamo sa akong parrasan, ug pagahatagan ko kamo sa angay kaninyo. Ug nangadto sila.

⁴and to them he said, Go also ye into the vineyard, and whatsoever may be just I will give you. And they went their way.

⁵Ug siya milakaw pag-usab sa haduol na sa ikaunom ug sa ikasiyam nga takna, ug nagbuhat sa mao gihapon.

⁵Again, having gone out about the sixth and ninth hour, he did likewise.

⁶Ug sa haduol ang ikapulo ug usa nga takna, milakaw siya ug hingkit-an niya ang uban pa nga nagatindog, ug miingon kanila: Nganong nagatindog kamo dinhi sa tibook nga adlaw nga walay buhat?

⁶But about the eleventh [hour], having gone out, he found others standing, and says to them, Why stand ye here all the day idle?

⁷Sila nagaingon kaniya: Kay walay misuhol kanamo. Iyang giingon sila: Umadto usab kamo sa parrasan, ug magadawat kamo sa angay kaninyo.

⁷They say to him, Because no man has hired us. He says to them, Go also ye into the vineyard [and whatsoever may be just ye shall receive].

⁸Ug sa miabut ang kahaponon, miingon ang tag-iya sa parrasan sa iyang tinugyanan: Panawga ang mga mamomoo, ug pamayri sila sa ilang suhol, sugdan sukad sa mga naulahi ngadto sa mga nahauna.

⁸But when the evening was come, the lord of the vineyard says to his steward, Call the workmen and pay [them] their wages, beginning from the last even to the first.

⁹Ug sa ming-abut ang mga mamomoo sa haduol ang ikapulo ug usa nga takna, nanagpakadawat ang tagsatagsa usa ka denario.

⁹And when they [who came to work] about the eleventh hour came, they received each a denarius.

¹⁰Ug sa miabut ang mga nahauna, nanagdahum sila nga magadawat sila ug labaw, ug sila usab nanagdawat ang tagsatagsa kanila ug usa ka denario.

¹⁰And when the first came, they supposed that they would receive more, and they received also themselves each a denarius.

¹¹Ug sa nadawat kadto nila, nanagbagutbot sila batok sa amahan sa panimalay,

¹¹And on receiving it they murmured against the master of the house,

¹²Nga nagaingon: Kining mga naulahi nanagbuhat ug usa ka takna lamang, ug gihimo mo sila nga sama kanamo, nga nagaantus kami sa kabug-at ug sa init sa adlaw nga makasunog.

¹²saying, These last have worked one hour, and thou hast made them equal to us, who have borne the burden of the day and the heat.

¹³Apan siya mitubag ug nag-ingon sa usa kanila: Abyan, wala ko ikaw paglimbongi. Wala ba ikaw makigsabut kanako sa usa ka denario?

¹³But he answering said to one of them, [My] friend, I do not wrong thee. Didst thou not agree with me for a denarius?

¹⁴Dawata ang imo, ug lumakaw ka. Maoy akong kabubut-on ang paghatag niining naulahi sama sa gihatag ko kanimo.

¹⁴Take what is thine and go. But it is my will to give to this last even as to thee:

¹⁵Dili ba matarung kanako ang paghimo sa akong kabubut-on sa mga kaugalingon nako? Kun dautan ba ang imong mata, kay ako maayo?

¹⁵is it not lawful for me to do what I will in my own affairs? Is thine eye evil because *I* am good?

¹⁶Busa ang mga naulahi, manghiuna; ug ang mga nahauna, manghiulahi.

¹⁶Thus shall the last be first, and the first last; for many are called ones, but few chosen ones.

¹⁷Ug sa mitungas si Jesus sa Jerusalem, gikuha niya paglain ang napulo ug duha ka mga tinon-an, ug sa dalan siya nag-ingon kanila:

¹⁷And Jesus, going up to Jerusalem, took the twelve disciples with [him] apart in the way, and said to them,

¹⁸Ania karon, nagatugas kita sa Jerusalem, ug ang Anak sa tawo igatugyan sa mga punoan sa mga sacerdote, ug sa mga escriba, ug ilang pagahukman siya sa kamatayon.

¹⁸Behold we go up to Jerusalem, and the Son of man will be delivered up to the chief priests and scribes, and they will condemn him to death;

¹⁹Ug siya igatugyan nila sa mga Gentil aron pagabiaybiayon, pagahampakon ug igalansang sa cruz, ug sa ikatolo ka adlaw mabanhaw siya.

¹⁹and they will deliver him up to the nations to mock and to scourge and to crucify, and the third day he shall rise again.

²⁰Unya miduol kaniya ang inahan sa mga anak ni Zebedeo uban sa iyang mga anak nga lalake, nga nagasimba kaniya, ug nagapangayo kaniya sa usa ka butang.

²⁰Then came to him the mother of the sons of Zebedee, with her sons, doing homage, and asking something of him.

²¹Ug siya nag-ingon kaniya: Unsay buot mo? Ang babaye nagaingon kaniya: Sugoa nga kining duha ko ka anak magalingkod, ang usa sa imong too, ug ang usa sa imong wala, didto sa imong gingharian.

²¹And he said to her, What wilt thou? She says to him, Speak [the word] that these my two sons may sit, one on thy right hand and one on thy left in thy kingdom.

²²Apan sa mitubag si Jesus, nag-ingon: Wala ninyo hibaloi ang inyong gipangayo. Arang ba kamo makainum sa copa nga akong pagaimnan? Nagaingon sila kaniya: Arang kami.

²²And Jesus answering said, Ye know not what ye ask. Can ye drink the cup which *I* am about to drink? They say to him, We are able.

²³Siya miingon kanila: Sa pagkamatuod ang akong copa maimnan ninyo; apan ang paglingkod sa akong too ug sa akong wala, dili ako ang paghatag; kondili alang kanila nga mga ginatagan-an sa akong Amahan.

²³[And] he says to them, Ye shall drink indeed my cup, but to sit on my right hand and on [my] left, is not mine to give, but to those for whom it is prepared of my Father.

²⁴Ug sa hingdunggan kini sa napulo, nangasuko sila sa duha ka magsoon.

²⁴And the ten, having heard [of it], were indignant about the two brothers.

²⁵Apan si Jesus nagtawag kanila ug miingon: Hingbaloan ninyo, nga ang mga punoan sa mga Gentil nagapakaagalon kanila, ug nga ang mga kadagkuan nagahari kanila.

²⁵But Jesus having called them to [him], said, Ye know that the rulers of the nations exercise lordship over them, and the great exercise authority over them.

²⁶Apan kini dili mahitabo kaninyo; kondili bisan kinsa kaninyo nga buot magapakadaku, maalagad ninyo.

²⁶It shall not be thus amongst you, but whosoever will be great among you, shall be your servant;

²⁷Ug bisan kinsa kaninyo nga buot magapangulo, maulipon ninyo;

²⁷and whosoever will be first among you, let him be your bondman;

²⁸Maingon nga ang Anak sa tawo mianhi, dili aron pagaalagaron, kondili sa pag-alagad, ug sa paghatag sa iyang kinabuhi nga lukat alang sa daghan.

²⁸as indeed the Son of man did not come to be served, but to serve, and to give his life a ransom for many.

²⁹Ug sa paggikan nila sa Jerico, misunod kaniya ang usa ka dakung panon sa katawohan.

²⁹And as they went out from Jericho a great crowd followed him.

³⁰Ug ania karon, duha ka buta nga nagalingkod sa daplin sa dalan, nga sa hindunggan nila nga si Jesus nagalabay, nanagsinggit sila sa pag-ingon: Kaloy-i kami, Ginoo, Anak ni David!

³⁰And lo, two blind men, sitting by the wayside, having heard that Jesus was passing by, cried out saying, Have mercy on us, Lord, Son of David.

³¹Ug gibadlong sila sa mga tawo aron managhilum, apan nagasinggit pa gayud sila paglabi sa pag-ingon: Kaloy-i kami, Ginoo, Anak ni David!

³¹But the crowd rebuked them, that they might be silent. But they cried out the more, saying, Have mercy on us, Lord, Son of David.

³²Ug mihunong si Jesus, ug gitawag sila, ug nag-ingon: Unsay buot ninyo nga pagabuhaton ko kaninyo?

³²And Jesus, having stopped, called them and said, What will ye that I shall do to you?

³³Sila nagaingon kaniya: Ginoo, nga mangabuka unta ang among mga mata.

³³They say to him, Lord, that our eyes may be opened.

³⁴Ug si Jesus, sa giabut sa kalooy, mihikap sa ilang mga mata, ug kini sila gilayon nakadawat sa igtatan-aw, ug mingsunod kaniya.

³⁴And Jesus, moved with compassion, touched their eyes; and immediately their eyes had sight restored to them, and they followed him.