¹Ug nakita ko ang usa ka kusgan nga manolonda nga nanaug gikan sa langit, nga sinul-oban sa usa ka panganod, ug may balangaw sa iyang ulo, ug ang iyang nawong ingon sa adlaw, ug ang iyang mga tiil ingon sa mga haligi nga kalayo.

¹And I saw another strong angel coming down out of the heaven, clothed with a cloud, and the rainbow upon his head, and his countenance as the sun, and his feet as pillars of fire,

²Ug may usa ka basahon nga diyutay nga binuklad diha sa iyang kamot; ug gitunob niya ang iyang tiil nga too sa dagat, ug ang tiil nga wala didto sa yuta.

²and having in his hand a little opened book. And he set his right foot on the sea, and the left upon the earth,

³Ug misinggit siya sa dakung tingog, ingon sa leon nga nagangulob. Ug sa nakasinggit siya ang mga tingog sa pito ka mga dalugdug nanagsulti.

³and cried with a loud voice as a lion roars. And when he cried, the seven thunders uttered their own voices.

⁴Ug sa nakasulti ang mga tingog sa pito ka mga dalugdug, buot ko unta nga sulaton, ug akong hingdunggan ang usa ka tingog sa langit, nga nagaingon kanako: Tagoan mo ang mga butang nga gisulti sa pito ta mga dalugdug, ug dili mo isulat.

⁴And when the seven thunders spoke, I was about to write: and I heard a voice out of the heaven saying, Seal the things which the seven thunders have spoken, and write them not.

⁵Ug ang manolonda nga nakita ko, nga nagatindog sa dagat ug sa yuta, mibakyaw siya sa iyang kamot nga too sa langit.

⁵And the angel whom I saw stand on the sea and on the earth lifted up his right hand to the heaven,

⁶Ug nanumpa tungod kaniya nga nabuhi sa mga katuigan nga walay katapusan, nga nagbuhat sa langit ug sa mga butang nga ania niini, ug sa yuta ug sa mga butang nga ania niini, ug sa dagat ug sa mga butang nga ania niini, aron dili na malangan ang panahon;

⁶and swore by him that lives to the ages of ages, who created the heaven and the things that are in it, and the earth and the things that are in it, and the sea and the things that are in it, that there should be no longer delay;

⁷Apan sa mga adlaw sa tingog sa ikapito ka manolonda, sa diha nga siya buot magbudyong, unya ang tinago sa Dios matuman na, sumala sa mga maayong balita nga gimantala niya sa iyang mga ulipon nga mga manalagna.

⁷but in the days of the voice of the seventh angel, when he is about to sound the trumpet, the mystery of God also shall be completed, as he has made known the glad tidings to his own bondmen the prophets.

⁸Ug ang tingog nga akong nadungog gikan sa langit, nagapakigsulti pag-usab kanako, ug nagaingon: Umadto ka, ug kuhaa ang basahon nga diyutay, nga binuklad sa kamot sa manolonda nga nagatindog sa dagat ug sa yuta.

⁸And the voice which I heard out of the heaven [was] again speaking with me, and saying, Go, take the little book which is opened in the hand of the angel who is standing on the sea and on the earth.

⁹Ug miadto ako sa manolonda, nga nagaingon kaniya nga ihatag niya kanako ang basahon nga diyutay. Ug miingon siya kanako: Dawata kini, ug kan-a kini; ug pagapapaiton niya ang imong tiyan; apan sa imong baba magamatam-is kini ingon sa dugos.

⁹And I went to the angel, saying to him to give me the little book. And he says to me, Take and eat it up: and it shall make thy belly bitter, but in thy mouth it shall be sweet as honey.

¹⁰Ug gidawat ko ang basahon nga diyutay gikan sa kamot sa manolonda, ug gikaon ko kini; ug kini mitam-is sa akong baba ingon sa dugos; ug sa nakaon ko kini, gipaitan ang akong tiyan.

¹⁰And I took the little book out of the hand of the angel, and ate it up; and it was in my mouth as honey, sweet; and when I had eaten it my belly was made bitter.

¹¹Ug sila miingon kanako: Kinahanglan nga managna ka pag-usab ngadto sa daghan nga katawohan, ug kanasuran, ug mga sinultihan, ug mga hari.

¹¹And it was said to me, Thou must prophesy again as to peoples and nations and tongues and many kings.