¹Ug nadungog ko ang usa ka dakung tingog gikan sa templo, nga nagaingon sa pito ka manolonda: Lakaw kamo, ug ipangyabo ninyo sa yuta ang pito ka mga panaksan sa kaligutgut sa Dios.

¹And I heard a great voice out of the temple, saying to the seven angels, Go and pour out the seven bowls of the fury of God upon the earth.

²Ug milakaw ang nahauna, ug giyabo niya ang iyang panaksan sa yuta; ug kini nahimo nga usa ka samad nga mangil-ad ug maul-ul niadtong mga tawo nga may mga timaan sa mananap nga mapintas, ug nga nanagsimba sa iyang larawan.

²And the first went and poured out his bowl on the earth; and there came an evil and grievous sore upon the men that had the mark of the beast, and those who worshipped its image.

³Ug giyabo sa ikaduha ka manolonda ang iyang panaksan didto sa dagat; ug kini nahimo nga dugo sama sa dugo sa usa ka tawong patay; ug nangamatay ang tanan nga mga kalag nga buhi nga atua sa dagat.

³And the second poured out his bowl on the sea; and it became blood, as of a dead man; and every living soul died in the sea.

⁴Ug giyabo sa ikatolo ang iyang panaksan didto sa mga suba ug sa mga tuburan sa tubig, ug kini nahimong dugo.

⁴And the third poured out his bowl on the rivers, and [on] the fountains of waters; and they became blood.

⁵Ug nadungog ko ang manolonda sa mga tubig, nga nagaingon: Matarung ikaw nga mao ang karon, ug ang mao kaniadto, ikaw ang Balaan; kay gihukman mo sa ingon niini:

⁵And I heard the angel of the waters saying, Thou art righteous, who art and wast, the holy one, that thou hast judged so;

⁶Kay giula nila ang dugo sa mga balaan ug sa mga manalagna: ug gipainum mo usab sila ug dugo: mga angay man sila.

⁶for they have poured out the blood of saints and prophets, and thou hast given them blood to drink; they are worthy.

⁷Ug nadungog ko nga nagaingon ang halaran: Oo, Ginoong Dios, ang Makagagahum, mga matuod ug matarung ang imong mga paghukom.

⁷And I heard the altar saying, Yea, Lord God Almighty, true and righteous [are] thy judgments.

⁸Ug giyabo sa ikaupat ang iyang panaksan ibabaw sa adlaw; ug gihatag kaniya ang pagsunog sa mga tawo sa kalayo.

⁸And the fourth poured out his bowl on the sun; and it was given to it to burn men with fire.

⁹Ug nangasunog ang mga tawo sa hilabihang kainit, ug gipasipalahan nila ang ngalan sa Dios nga may gahum sa ibabaw niining mga hampak; ug sila wala maghinulsol aron sa paghatag kaniya sa himaya.

⁹And the men were burnt with great heat, and blasphemed the name of God, who had authority over these plagues, and did not repent to give him glory.

¹⁰Ug giyabo sa ikalima ang iyang panaksan diha sa trono sa mananap nga mapintas; ug ang iyang gingharian mingitngit, ug gipangutlob nila ang ilang mga dila tungod sa kasakit.

¹⁰And the fifth poured out his bowl on the throne of the beast; and its kingdom became darkened; and they gnawed their tongues with distress,

¹¹Ug gipasipalahan nila ang Dios sa langit, tungod sa ilang mga kasakit, ug sa ilang mga samad; ug wala nila hinulsoli ang ilang mga buhat.

¹¹and blasphemed the God of the heaven for their distresses and their sores, and did not repent of their works.

¹²Ug giyabo sa ikaunom ang iyang panaksan didto sa dakung suba nga Eufrates; ug mihubas ang tubig niini, aron nga maandam ang dalan alang sa mga hari gikan sa Silangan.

¹²And the sixth poured out his bowl on the great river Euphrates; and its water was dried up, that the way of the kings from the rising of the sun might be prepared.

¹³Ug nakita ko, nga nanggula sa baba sa dragon, ug sa baba sa mananap nga mapintas, ug sa baba sa bakakon nga manalagna, ang totolo ka mga espiritu nga mahugaw, sama sa mga baki.

¹³And I saw out of the mouth of the dragon, and out of the mouth of the beast, and out of the mouth of the false prophet, three unclean spirits, as frogs;

¹⁴Kay mga espiritu sila sa mga yawa, nga nagabuhat ug mga ilhanan, nga nangadto sa mga hari sa tibook nga kalibutan, aron sa pagtigum kanila sa gubat sa dakung adlaw sa Dios, ang Makagagahum.

¹⁴for they are [the] spirits of demons, doing signs; which go out to the kings of the whole habitable world to gather them together to the war of [that] great day of God the Almighty.

¹⁵(Ania karon, moanhi ako ingon sa kawatan. Bulahan ang nagatukaw, ug nagabantay sa iyang mga bisti, aron dili siya maglakaw nga hubo, ug dili hikit-an nila ang iyang kaulawan).

¹⁵(Behold, I come as a thief. Blessed [is] he that watches and keeps his garments, that he may not walk naked, and that they [may not] see his shame.)

¹⁶Ug sila gipanagtigum nila sa usa ka dapit, nga sa Hebreohanon ginganlan Armagedon.

¹⁶And he gathered them together to the place called in Hebrew, Armagedon.

¹⁷Ug giyabo sa ikapito ang iyang panaksan didto sa hangin; ug minggula ang usa ka dakung tingog gikan sa templo sa langit gikan sa trono, nga nagaingon: Nabuhat na.

¹⁷And the seventh poured out his bowl on the air; and there came out a great voice from the temple of the heaven, from the throne, saying, It is done.

¹⁸Ug dihay mga kilat ug mga tingog, ug mga dalugdug; ug dihay usa ka makusog nga linog, nga wala pay ingon sukad nga may mga tawo sa yuta, linog nga hilabihan ka daku ug hilabihan kakusog.

¹⁸And there were lightnings, and voices, and thunders; and there was a great earthquake, such as was not since men were upon the earth, such an earthquake, so great.

¹⁹Ug gitotolo ka bahin ang dakung ciudad: ug ang mga ciudad sa mga nasud nangahulog; ug ang Babilonia nga daku nahinumduman diha sa atubangan sa Dios, aron sa paghatag niini sa copa sa vino sa kabangis sa iyang kaligutgut.

¹⁹And the great city was [divided] into three parts; and the cities of the nations fell: and great Babylon was remembered before God to give her the cup of the wine of the fury of his wrath.

²⁰Ug ang tanan nga mga pulo nangalagiw, ug wala hikit-i ang mga kabukiran.

²⁰And every island fled, and mountains were not found;

²¹Ug gikan sa langit nahulog sa mga katawohan ang usa ka dakung ulan sa yelo, nga ang binook ingon sa usa ka talanton. Ug gipasipalahan sa mga tawo ang Dios tungod sa hampak sa ulan nga yelo; kay daku gayud kaayo kini nga hampaka.

²¹and a great hail, as of a talent weight, comes down out of the heaven upon men; and men blasphemed God because of the plague of hail, for the plague of it is exceeding great.