¹Ako nagasulti sa kamatuoran nga anaa kang Cristo, ako wala magbakak; ang akong kaisipan nga nagapamatuod uban kanako ania sa Espiritu Santo;

¹I say [the] truth in Christ, I lie not, my conscience bearing witness with me in [the] Holy Spirit,

²Nga ako adunay daku nga kasubo ug kaguol nga walay pag-undang sa akong kasingkasing.

²that I have great grief and uninterrupted pain in my heart,

³Kay ikapangandoy ko unta, nga ako mahimong tinunglo nga mahimulag gikan kang Cristo, tungod sa akong mga igsoon, akong mga kaubanan sumala sa unod:

³for I have wished, I myself, to be a curse from the Christ for my brethren, my kinsmen, according to flesh;

⁴Nga mga Israelihanon; ang kansa ang pagkainanak-anak ug ang himaya, ug ang mga tugon, ug ang paghatag sa Kasugoan, ug ang pag-alagad sa Dios, ug ang mga saad;

⁴who are Israelites; whose [is] the adoption, and the glory, and the covenants, and the law-giving, and the service, and the promises;

⁵Kang kansa ang mga amahan, ug gikan kanila si Cristo mahatungod sa unod, nga mao ang sa ibabaw sa tanan, ang dalayegon nga Dios sa walay katapusan. Amen.

⁵whose [are] the fathers; and of whom, as according to flesh, [is] the Christ, who is over all, God blessed for ever. Amen.

⁶Apan dili ingon niana nga daw makawang ang pulong sa Dios; kay dili ang tanang mga taga-lsrael, mga Israelihanon gayud;

⁶Not however as though the word of God had failed; for not all [are] Israel which [are] of Israel;

⁷Dili usab, tungod kay sila sa kaliwatan ni Abraham, nga mga anak ngatanan sila; apan, Kang Isaac pagatawgon ang imong kaliwat.

⁷nor because they are seed of Abraham [are] all children: but, In Isaac shall a seed be called to thee.

⁸Nga mao, dili ang mga anak sa unod nga mao ang mga anak sa Dios; kondili ang mga anak sa saad mao ang ginaisip nga kaliwat.

⁸That is, [they that are] the children of the flesh, these [are] not the children of God; but the children of the promise are reckoned as seed.

⁹Kay kini mao ang pulong sa saad: Sumala niini nga panahon ako moanhi ug si Sara makadawat ug usa ka anak nga lalake.

⁹For this word [is] of promise, According to this time I will come, and there shall be a son to Sarah.

¹⁰Ug dili lamang kini, kondili si Rebeca usab, sa nakapanamkon gikan sa usa, kang Isaac nga atong amahan

¹⁰And not only [that], but Rebecca having conceived by one, Isaac our father,

¹¹(Kay ang kabataan sanglit wala pa mangatawo, ug wala usab makabuhat bisan unsa nga maayo kun dautan, aron nga magadayon ang tuyo sa Dios ingon sa pagpili, dili sa mga buhat, kondili gikan kaniya nga nagatawag),

¹¹[the children] indeed being not yet born, or having done anything good or worthless (that the purpose of God according to election might abide, not of works, but of him that calls),

¹²Gisultihan siya: Ang magulang mag-alagad sa manghud;

¹²it was said to her, The greater shall serve the less:

¹³Sumala sa nahasulat: Gihigugma ko si Jacob, apan si Esau akong gidumtan.

¹³according as it is written, I have loved Jacob, and I have hated Esau.

¹⁴Busa unsa ang ikapamulong ta? May pagkadilimatarung ba ang Dios? Kana dili mahimo!

¹⁴What shall we say then? [Is there] unrighteousness with God? Far be the thought.

¹⁵Kay siya nagaingon kang Moises: Malooy ako niadtong akong pagakaloy-an; ug magmapuangoron ako niadtong akong hatagan sa puangod.

¹⁵For he says to Moses, I will shew mercy to whom I will shew mercy, and I will feel compassion for whom I will feel compassion.

¹⁶Nan, sa ingon niini, ang tanan dili niadtong nagabuot, dili niadtong bisan nagadalagan, kondili sa Dios nga adunay kalooy.

¹⁶So then [it is] not of him that wills, nor of him that runs, but of God that shews mercy.

¹⁷Kay ang Kasulatan nagaingon kang Faraon: Tungod niini gayud nga tuyo gibangon ko ikaw, aron diha kanimo igapahayag ko ang akong gahum, ug aron ang akong ngalan igamantala sa tibook nga yuta.

¹⁷For the scripture says to Pharaoh, For this very thing I have raised thee up from amongst [men], that I might thus shew in thee my power, and so that my name should be declared in all the earth.

¹⁸Sa ingon niini, nagakalooy siya niadtong buot niya nga kaloy-an; ug nagapatig-a siya sa buot niya.

¹⁸So then, to whom he will he shews mercy, and whom he will he hardens.

¹⁹Busa moingon ka kanako: Nganong nagapangita pa siya ug kapasanginlan? Kay kinsa ba ang misukol sa iyang kabubut-on?

¹⁹Thou wilt say to me then, Why does he yet find fault? for who resists his purpose?

²⁰Busa karon, oh tawo, kinsa ka ba nga makiglalis man sa Dios? Makaingon ba ang binuhat sa nagbuhat kaniya: Nganong gihimo mo ako sa ingon niini?

²⁰Aye, but thou, O man, who art *thou* that answerest again to God? Shall the thing formed say to him that has formed it, Why hast thou made me thus?

²¹Kun ang magkokolon wala bay gahum sa lapok, gikan sa maong inumol sa pagbuhat ug usa ka sudlanan sa kadungganan sa usa ka bahin, ug usa sa kaulawan sa laing bahin?

²¹Or has not the potter authority over the clay, out of the same lump to make one vessel to honour, and another to dishonour?

²²Ug unsa kaha, kong ang Dios buot magpahayag sa iyang kaligutgut ug sa pagpaila sa iyang gahum, mag-antus sa daku gayud nga pagkamapailubon sa mga sudlanan sa kaligutgut, nga andam na sa pagkalaglag;

²²And if God, minded to shew his wrath and to make his power known, endured with much long-suffering vessels of wrath fitted for destruction;

²³Ug aron ikapaila niya ang mga pagkadato sa iyang himaya sa ibabaw sa mga sudlanan sa kalooy, nga iyang gitagana nga daan alang sa himaya;

²³and that he might make known the riches of his glory upon vessels of mercy, which he had before prepared for glory,

²⁴Nga mao kita nga iyang gitawag usab, dili gikan sa mga Judio lamang, kondili gikan sa mga Gentil usab?

²⁴us, whom he has also called, not only from amongst [the] Jews, but also from amongst [the] nations?

²⁵Ingon usab sa iyang gisulti sa Oseas: Pagatawgon ko kadto nga katawohan, ang dili akong katawohan; ug iyang hinigugma, kadtong dili hinigugma.

²⁵As he says also in Hosea, I will call not-my-people My people; and the-not-beloved Beloved.

²⁶Ug nahitabo, nga sa dapit diin didto ginaingon kanila: Dili kamo akong katawohan, didto pagahinganlan sila nga mga anak sa Dios nga buhi.

²⁶And it shall be, in the place where it was said to them, *Ye* [are] not my people, there shall they be called Sons of [the] living God.

²⁷Ug si Isaias nagasinggit mahatungod sa Israel: Bisan ang gidaghanon sa mga anak sa Israel sama sa balas sa dagat, ang mahabilin mao ang mangaluwas.

²⁷But Esaias cries concerning Israel, Should the number of the children of Israel be as the sand of the sea, the remnant shall be saved:

²⁸Kay ang Ginoo magatuman sa iyang pulong sa ibabaw sa yuta, sa paghuman ug sa pagputol niini.

²⁸for [he] is bringing the matter to an end, and [cutting [it] short in righteousness; because] a cutting short of the matter will [the] Lord accomplish upon the earth.

²⁹Ug, ingon sa gitagna ni Isaias kaniadto: Kong ang Ginoo sa mga kasundalohan wala pa magbilin kanato ug kaliwat, kita mangahimo unta nga sama sa Sodoma, ug sama sa Gomorra.

²⁹And according as Esaias said before, Unless [the] Lord of hosts had left us a seed, we had been as Sodom, and made like even as Gomorrha.

³⁰Busa unsay igaingon ta? Nga ang mga Gentil, nga wala magsunod sa pagkamatarung, nakadangat sa pagkamatarung, bisan sa pagkamatarung nga gikan sa pagtoo.

³⁰What then shall we say? That [they of the] nations, who did not follow after righteousness, have attained righteousness, but [the] righteousness that is on the principle of faith.

³¹Apan ang Israel, nga nagsunod sa Kasugoan sa pagkamatarung, wala makadangat nianang Kasugoan.

³¹But Israel, pursuing after a law of righteousness, has not attained to [that] law.

³²Ngano man? Kay kini gipangita nila dili tungod sa pagtoo, kondili ingon nga daw gikan sa mga buhat sa Kasugoan. Nanghipangdol sila sa bato sa pagkapangdol;

³²Wherefore? Because [it was] not on the principle of faith, but as of works. They have stumbled at the stumblingstone,

³³Ingon sa nahasulat na: Ania karon, nagabutang ako sa Sion sa bato sa pagkapangdol ug bato sa pagkahulog; ug ang motoo kaniya, dili pagapakaulawan.

³³according as it is written, Behold, I place in Zion a stone of stumbling and rock of offence: and he that believes on him shall not be ashamed.