Cebuano

German: Schlachter (1951)

Acts

22

1Mga igsoon ug mga ginikanan, patalinghugi ninyo ang paglaban nga pagabuhaton ko sa inyong atubangan karon.
1Ihr Männer, Brüder und Väter, höret jetzt meine Verteidigung vor euch an!
2Ug sa pagkadungog nila nga siya nagsulti kanila sa pinulongan nga Hebreohanon, misamot ang ilang kahilum; ug miingon siya:
2Als sie aber hörten, daß er in hebräischer Sprache zu ihnen redete, wurden sie noch ruhiger; und er sprach:
3Ako, sa pagkamatuod, Judio, nga natawo sa Tarso sa Cilicia; apan gimatoto ako dinhi niining ciudara, ilalum sa pagdumala ni Gamaliel, giton-an ako sumala sa sibo nga paagi sa Kasugoan sa atong mga ginikanan, sanglit mainiton ako alang sa Dios sama kaninyo ngatanan niining adlawa.
3Ich bin ein jüdischer Mann, geboren zu Tarsus in Cilicien, aber erzogen in dieser Stadt, zu den Füßen Gamaliels, unterrichtet mit allem Fleiß im väterlichen Gesetz, und ich war ein Eiferer für Gott, wie ihr alle es heute seid.
4Ug gilutos ko kini nga Dalan hangtud sa kamatayon, nga ginapanggapus ug ginapamilanggo ko ang mga lalake ug ang mga babaye usab;
4Ich verfolgte diesen Weg bis auf den Tod, indem ich Männer und Frauen band und ins Gefängnis überlieferte,
5Ingon usab ang labawng sacerdote makasaksi kanako ingon man ang tanang mga anciano; nga gikan kanila usab nakadawat ako ug mga sulat nga alang sa mga igsoon, ug miadto ako sa Damasco sa pagdala nga ginapus niadto usab nga atua didto, ngadto sa Jerusalem, aron pagasilotan sila.
5wie mir auch der Hohepriester und der ganze Rat der Ältesten Zeugnis gibt. Von ihnen empfing ich sogar Briefe an die Brüder und zog nach Damaskus, um auch die, welche dort waren, gebunden nach Jerusalem zu führen, damit sie bestraft würden.
6Ug nahitabo nga, sa nagapanaw ako, ug sa nagakahaduol sa Damasco, sa kaudtohon ang adlaw, sa kalit misidlak sa libot nako gikan sa langit, usa ka dakung kahayag.
6Es geschah mir aber, als ich auf meiner Reise in die Nähe von Damaskus kam, daß mich am Mittag plötzlich vom Himmel her ein helles Licht umstrahlte.
7Ug napukan ako sa yuta, ug nadungog ko ang usa ka tingog nga nagaingon kanako: Saulo, Saulo, nganong ginalutos mo ako?
7Und ich fiel zu Boden und hörte eine Stimme, die zu mir sprach: Saul! Saul! was verfolgst du mich?
8Ug mitubag ako: Kinsa ba ikaw, Ginoo? Ug siya miingon kanako: Ako si Jesus nga Nazaretnon, nga ginalutos mo.
8Ich aber antwortete: Wer bist du, Herr? Und er sprach zu mir: Ich bin Jesus, der Nazarener, den du verfolgst!
9Ug sila nga mga kauban nako, nakakita gayud sa kahayag; apan wala sila makadungog sa tingog kaniya nga nagsulti kanako.
9Meine Begleiter aber sahen zwar das Licht und wurden voll Furcht, aber die Stimme dessen, der mit mir redete, hörten sie nicht.
10Ug miingon ako: Unsay akong pagabuhaton, Ginoo? Ug ang Ginoo nag-ingon kanako: Tumindog ka ug umadto sa Damasco; ug didto igaingon kanimo ang tanang mga butang nga ginatudlo nga imong pagabuhaton.
10Und ich sprach: Was soll ich tun, Herr? Der Herr sprach zu mir: Steh auf und gehe nach Damaskus; dort wird man dir alles sagen, was dir zu tun verordnet ist.
11Ug sa wala na ako makakita tungod sa mahimayaong sidlak niadtong kahayag, sanglit giagak ako sa mga nanguban kanako, nakaabut ako sa Damasco.
11Da ich aber vor dem Glanze jenes Lichtes nicht sehen konnte, wurde ich von meinen Begleitern an der Hand geführt und kam nach Damaskus.
12Ug usa nga si Ananias, tawo nga maampoon uyon sa Kasugoan, gidungog nga maayo sa tanang mga Judio nga nanagpuyo didto.
12Aber ein gewisser Ananias, ein frommer Mann nach dem Gesetz, der von allen Juden, die dort wohnten, ein gutes Zeugnis hat,
13Miadto kanako, ug sa mibarug siya tupad kanako, miingon kanako: Igsoong Saulo, dawata ang imong igtatan-aw. Ug niadtong taknaa mitan-aw ako kaniya.
13der kam zu mir, trat herzu und sprach zu mir: Bruder Saul, werde wieder sehend! Und zur selben Stunde konnte ich ihn sehen.
14Ug siya miingon: Ang Dios sa atong mga ginikanan kanimo nagpili nga daan sa pag-ila sa iyang kabubut-on, ug sa pagtan-aw kaniya nga Matarung, ug sa pagpatalinghug sa tingog sa iyang baba.
14Er aber sprach: Der Gott unsrer Väter hat dich vorherbestimmt, seinen Willen zu erkennen und den Gerechten zu sehen und die Stimme aus seinem Munde zu hören;
15Kay ikaw mahimong saksi niya sa atubangan sa tanang mga tawo, mahitungod sa butang nga imong hingkit-an ug hingdunggan.
15denn du sollst bei allen Menschen ein Zeuge für ihn sein von dem, was du gesehen und gehört hast.
16Ug karon, nganong magalangan ka? Tumindog ka ug magpabautismo, ug maghugas ka sa imong mga sala, nga magatawag sa iyang ngalan.
16Und nun, was zögerst du? Steh auf, laß dich taufen und deine Sünden abwaschen, indem du seinen Namen anrufst!
17Ug nahitabo nga sa nahibalik ako sa Jerusalem, ug sa nagaampo ako sa templo, nakita ko ang usa ka panan-awon sa Espiritu,
17Es geschah mir aber, als ich nach Jerusalem zurückgekehrt war und im Tempel betete, daß ich in eine Verzückung geriet
18Ug nakita ko siya nga nagaingon kanako: Dumali ka, ug pumahawa ka gilayon sa Jerusalem; kay sila dili modawat gikan kanimo sa pagpamatuod mahatungod kanako.
18und Ihn sah, der zu mir sprach: Eile und geh schnell aus Jerusalem fort, denn sie werden dein Zeugnis von mir nicht annehmen!
19Ug miingon ako: Ginoo, nanghibalo sila, sa ilang kaugalingon nga ginabilanggo ug ginahampak ko sa tagsa ka sinagoga ang mga mingtoo kanimo.
19Und ich sprach: Herr, sie wissen selbst, daß ich die, welche an dich glaubten, ins Gefängnis werfen und in den Synagogen schlagen ließ,
20Ug sa giula ang dugosa imong saksi nga si Esteban, nagatambong usab ako, ug giuyonan ko ang iyang kamatayon, ug gibantayan ko ang mga bisti sa mga nagapatay kaniya.
20und daß auch ich dabei stand, als das Blut deines Zeugen Stephanus vergossen wurde, und seiner Hinrichtung beistimmte und die Kleider derer verwahrte, die ihn töteten.
21Ug siya miingon kanako: Lumakaw ka, kay pagasugoon ko ikaw sa halayo ngadto sa mga Gentil.
21Und er sprach zu mir: Gehe hin, denn ich will dich in die Ferne zu den Heiden senden!
22Ug sila nagapatalinghug kaniya hangtud niining pulonga; ug mingsinggit sila nga nagaingon: Wad-a sa yuta ang maong tawo; kay dili angay nga siya mabuhi.
22Sie hörten ihm aber zu bis zu diesem Wort; da erhoben sie ihre Stimme und sprachen: Hinweg mit solchem von der Erde! Denn es ziemt sich nicht, daß er am Leben bleibe!
23Ug sa nagsinggit sila, ug sa ginasalibay nila ang ilang mga kupo, ug nagasaliyab ug abug ngadto sa hangin,
23Als sie aber schrieen und die Kleider abwarfen und Staub in die Luft schleuderten,
24Ang pangulong capitan nagsugo nga pagadad-on siya sa kuta, ug nagahangyo nga pagasusihon siya pinaagi sa hampak, aron hisayran gayud niya ang hinungdan sa ilang labihan nga pagsinggit batok kaniya.
24ließ der Oberste ihn in die Kaserne führen und befahl, ihn unter Geißelhieben zu verhören, damit er erführe, aus welchem Grund sie derart über ihn schrieen.
25Ug sa ilang nahiktan siya sa mga gihay nga panit, miingon si Pablo sa capitan nga nagatambong: Uyon ba sa balaod alang kaninyo ang paghampak sa usa ka tawo nga Romanhon, ug wala pa mahukmi?
25Als sie ihn aber für die Geißelung mit den Riemen ausstreckten, sprach Paulus zu dem Hauptmann, der dabeistand: Ist es euch erlaubt, einen Römer, dazu noch ohne Urteil, zu geißeln?
26Ug sa hingdunggan kini sa centurion, miadto siya sa pangulong capitan, ug nagsugilon kaniya sa pag-ingon: Unsa ba ang pagabuhaton mo? Kay kining tawohana Romanhon.
26Als der Hauptmann das hörte, ging er zu dem Obersten, meldete es ihm und sprach: Siehe zu, was du tun willst, denn dieser Mensch ist ein Römer!
27Ug miabut ang pangulong capitan, ug nag-ingon kaniya: Igaasoy mo kanako, Romanhon ba ikaw? Ug siya miingon: Oo.
27Da kam der Oberste herzu und sprach zu ihm: Sage mir, bist du ein Römer? Er antwortete: Ja!
28Ug mitubag ang pangulong capitan: Gipalit ko sa dakung bili kining pagkalungsoranon. Ug si Pablo miingon: Apan ako natawo nga Romanhon.
28Und der Oberste erwiderte: Ich habe dieses Bürgerrecht um eine große Summe erworben. Paulus aber sprach: Und ich bin sogar darin geboren!
29Unya, sila nga buot magsusi kaniya, namahawa gilayon kaniya; ug ang pangulong capitan nahadlok usab sa pagkasayud niya nga si Pablo Romanhon, kay siya man ang naggapus kaniya.
29Alsbald standen die, welche ihn peinlich verhören wollten, von ihm ab, und auch der Oberste fürchtete sich, da er vernommen hatte, daß er ein Römer sei, und weil er ihn hatte fesseln lassen.
30Apan sa misunod nga adlaw, kay buot siya masayud sa katinoan sa gipasikaran sa sumbong sa mga Judio batok kaniya, iyang gibuhian siya, ug nagsugo nga magtigum ang mga pangulong sacerdote, ug ang tibook nga Sanhedrin; ug gipakanaug si Pablo, ug gipaatubang kanila.
30Am folgenden Tage aber, da er mit Gewißheit erfahren wollte, wessen er von den Juden angeklagt werde, entledigte er ihn der Fesseln und ließ die Hohenpriester samt dem ganzen Hohen Rat zusammenkommen und führte Paulus hinab und stellte ihn vor sie.