Cebuano

German: Schlachter (1951)

Acts

9

1Apan si Saulo, samtang nga nagapangusmo pa sa paghulga ug pagpamatay sa mga tinon-an sa Ginoo, miadto sa labawng sacerdote.
1Saulus aber schnaubte noch drohend und mordend wider die Jünger des Herrn, ging zum Hohenpriester
2Ug nangayo kaniya ug mga sulat alang sa mga sinagoga sa Damasco, aron nga kong may hikit-an siya nga uban sa maong Dalan, mga lalake kun mga babaye, pagadad-on niya nga ginapus ngadto sa Jerusalem.
2und erbat sich von ihm Briefe nach Damaskus an die Synagogen, damit, wenn er etliche Anhänger des Weges fände, Männer und Frauen, er sie gebunden nach Jerusalem führte.
3Ug sa nagalakat pa siya, nahatabo nga naghingabut siya sa Damasco; ug sa kalit gisidlakan siya sa libut niya sa usa ka kahayag nga gikan sa langit.
3Auf der Reise aber begab es sich, als er sich der Stadt Damaskus näherte, daß ihn plötzlich ein Licht vom Himmel umstrahlte.
4Ug sa napukan siya sa yuta, hingdunggan niya ang usa ka tingog, nga nagaingon kaniya: Saulo, Saulo, nganong ginalutos mo ako?
4Und als er zur Erde fiel, hörte er eine Stimme, die zu ihm sprach: Saul, Saul, was verfolgst du mich?
5Ug siya miingon kaniya: Kinsa ba ikaw, Ginoo? Ug miingon siya: Ako mao si Jesus, nga ginalutos mo. Usa ka butang nga malisud kanimo, ang pagtindak mo batok sa mga espuela.
5Er aber sagte: Wer bist du, Herr? Der aber sprach: Ich bin Jesus, den du verfolgst. Es wird dir schwer werden, wider den Stachel auszuschlagen!
6Ug sa nagakurog ug hingkulbaan siya, miingon: Ginoo, unsa ba ang buot mo nga pagabuhaton ko? Ug miingon kaniya ang Ginoo: Bumangon ka, ug sumulod sa ciudad ug igaingon kanimo ang imong kinahanglan nga pagabuhaton.
6Da sprach er mit Zittern und Schrecken: Herr, was willst du, daß ich tun soll? Und der Herr antwortete ihm: Steh auf und gehe in die Stadt hinein, so wird man dir sagen, was du tun sollst!
7Ug ang mga tawo nga nanguban kang Saulo, nanghunong nga nanghiugnok, nga sa pagkamatuod, nakadungog sa tingog, apan wala silay hingkit-an nga tawo.
7Die Männer aber, die mit ihm reisten, standen sprachlos da, indem sie zwar die Stimme hörten, aber niemand sahen.
8Ug mibangon si Saulo gikan sa yuta, ug sa pagbuka niya sa iyang mga mata wala siya makakita bisan unsa; ug ilang giagak siya, ug gipasulod sa Damasco.
8Da stand Saulus von der Erde auf; aber obgleich seine Augen geöffnet waren, sah er nichts. Sie leiteten ihn aber an der Hand und führten ihn nach Damaskus.
9Ug sulod sa tolo ka adlaw wala siya makakita ug wala mokaon, bisan moinum.
9Und er konnte drei Tage lang nicht sehen und aß nicht und trank nicht.
10Ug may usa ka tinon-an sa Damasco nga ginganlan si Ananias; ug ang Ginoo nag-ingon kaniya sa usa ka panan-awon: Ananias! Ug mitubag siya: Ania ako, Ginoo.
10Es war aber ein Jünger zu Damaskus, namens Ananias. Zu diesem sprach der Herr in einem Gesicht: Ananias! Er sprach: Hier bin ich, Herr!
11Ug ang Ginoo miingon kaniya: Tumindog ka ug umadto sa dalan, nga ginganlan Matul-id, ug pangitaa sa balay ni Judas ang usa nga ginganlan si Saulo nga taga-Tarso, kay ania karon, naga-ampo siya.
11Der Herr sprach zu ihm: Steh auf und gehe in die Gasse, welche man «die Gerade» nennt, und frage im Hause des Judas nach einem Mann namens Saulus aus Tarsus. Denn siehe, er betet;
12Ug sa panan-awon hingkit-an niya ang usa ka tawo nga ginganlan si Ananias, nga misulod ug mitapion kaniya sa iyang kamot, aron makakita siya.
12und er hat in einem Gesicht einen Mann gesehen, namens Ananias, der hereinkam und ihm die Hände auflegte, damit er wieder sehend werde.
13Apan mitubag si Ananias: Ginoo, daghang hingdunggan ko mahitungod niining tawohana, kong kapid-an nga mga kadautan ang gibuhat niya sa imong mga balaan sa Jerusalem.
13Da antwortete Ananias: Herr, ich habe von vielen von diesem Mann gehört, wieviel Böses er deinen Heiligen in Jerusalem zugefügt hat.
14Ug dinhi adunay pagbulot-an siya gikan sa mga pangulong sacerdote sa pagdakup sa tanan nga mga nagapanggilaba sa imong ngalan.
14Und hier hat er Vollmacht von den Hohenpriestern, alle, die deinen Namen anrufen, gefangen zu nehmen.
15Apan ang Ginoo miingon kaniya: Umadto ka, kay kini siya maoy usa ko ka ginamiton nga pinili, nga magadala sa akong ngalan sa atubangan sa mga Gentil, ug sa mga hari, ug sa mga anak sa Israel.
15Aber der Herr sprach zu ihm: Gehe hin, denn dieser ist mir ein auserwähltes Werkzeug, um meinen Namen vor Heiden und Könige und vor die Kinder Israel zu tragen!
16Kay pakitaan ko siya sa daghang mga butang nga kinahanglan pagaantuson niya tungod sa akong ngalan.
16Denn ich werde ihm zeigen, wieviel er um meines Namens willen leiden muß.
17Ug miadto si Ananias, ug misulod sa balay; ug sa iyang gipandungan siya sa iyang mga kamot, nag-ingon: Igsoong Saulo, ang Ginoong Jesus nga nagpakita kanimo sa dalan nga imong giagian, nagpaanhi kanako, aron makadawat ka sa igtatan-aw, ug mapuno ka sa Espiritu Santo.
17Da ging Ananias hin und trat in das Haus; und er legte ihm die Hände auf und sprach: Bruder Saul, der Herr hat mich gesandt, Jesus, der dir erschienen ist auf der Straße, die du herkamst, damit du wieder sehend und mit dem heiligen Geiste erfüllt werdest!
18Ug gilayon nangataktak sa iyang mga mata ang daw mga hingbis, ug gilayon nakakita siya; ug mitindog ug gibautismohan siya.
18Und alsbald fiel es von seinen Augen wie Schuppen, und er konnte wieder sehen und stand auf und ließ sich taufen, nahm Speise und stärkte sich.
19Mingkaon siya, ug nabaskug. Ug didto siya sa may pila ka adlaw uban sa mga tinon-an sa Damasco.
19Er war aber etliche Tage bei den Jüngern zu Damaskus.
20Ug gilayon gimantala niya sa mga sinagoga si Jesus, nga kini mao ang Anak sa Dios.
20Und alsbald predigte er in den Synagogen Jesus, daß dieser der Sohn Gottes sei.
21Ug ang tanang mga nagapatalinghug kaniya nanghitingala, ug nanag-ingon: Dili ba mao kini ang nagapasamok sa Jerusalem niadtong mga nagpanggilaba niining ngalana ug tungod niining tuyoa mianhi siya, aron sa pagguyod kanila nga ginapus ngadto sa mga pangulong sacerdote?
21Es erstaunten aber alle, die ihn hörten, und sprachen: Ist das nicht der, welcher in Jerusalem die zerstörte, welche diesen Namen anrufen, und der dazu hierher gekommen war, um sie gebunden zu den Hohenpriestern zu führen?
22Apan si Saulo nagakabaskug pa gayud, ug nakapagubot sa mga Judio, nga nagapuyo sa Damasco, sa iyang pagpamatuod nga kini mao ang Cristo.
22Saulus aber wurde noch mehr gekräftigt und beunruhigte die Juden, die zu Damaskus wohnten, indem er bewies, daß Jesus der Christus sei.
23Ug sa nangagi ang daghan nga mga adlaw, nanagsabut ang mga Judio sa pagpatay kaniya.
23Als aber viele Tage vergangen waren, beratschlagten die Juden miteinander, ihn umzubringen.
24Apan hingbaloan ni Saulo ang ilang tuyo. Ug ginabantayan nila ang mga pultahan sa adlaw ug sa gabii aron sa pagpatay kaniya.
24Doch ihr Anschlag wurde dem Saulus kund. Und sie bewachten auch die Tore Tag und Nacht, um ihn umzubringen.
25Apan gikuha siya sa mga tinon-an sa kagabhion ug gipakanaug nila sa gawas sa kuta, nga gitonton nila sa usa ka bangkat.
25Da nahmen ihn die Jünger bei Nacht und ließen ihn in einem Korb über die Mauer hinab.
26Ug sa pag-abut niya sa Jerusalem, naninguha siya sa pagpakig-ipon sa mga tinon-an; ug nangahadlok ang tanan kaniya, kay sila wala managpanoo nga siya usa ka tinon-an.
26Als er aber nach Jerusalem kam, versuchte er, sich den Jüngern anzuschließen; aber sie fürchteten ihn alle, weil sie nicht glaubten, daß er ein Jünger sei.
27Apan gikuha siya ni Bernabe, ug gihatud siya ngadto sa mga apostoles ug siya nagsugilon kanila, nga sa dalan nakakita siya sa Ginoo, ug nakigsulti kaniya; ug nga kini si Saulo misulti sa dakung kaisug sa Damasco sa ngalan ni Jesus.
27Barnabas aber nahm ihn auf, führte ihn zu den Aposteln und erzählte ihnen, wie er auf dem Wege den Herrn gesehen und daß dieser zu ihm geredet habe, und wie er in Damaskus freimütig im Namen Jesu gepredigt habe.
28Ug siya nagasulod ug nagagula sa Jerusalem uban kanila,
28Und er ging in Jerusalem mit ihnen aus und ein und predigte freimütig im Namen des Herrn.
29Ug nagawali nga walay katalaw sa ngalan sa Ginoo; ug nagapamulong ug nakiglantugi sa mga Judio nga Greciahanon; apan sila nagapaninguha sa pagpatay kaniya.
29Er redete und stritt auch mit den Hellenisten; sie aber suchten ihn umzubringen.
30Ug sa pagkahibalo niini sa mga igsoon, gihatud siya hangtud sa Cesarea, ug gipadala siya ngadto sa Tarso.
30Da das aber die Brüder erfuhren, brachten sie ihn gen Cäsarea und schickten ihn nach Tarsus.
31Unya ang mga iglesia nakabaton ug pakigdait sa tibook nga Judea, ug Galilea, ug Samaria, nga gipalig-on sila; ug sa nagagawi sa kahadlok sa Ginoo, ug sa kalipay sa Espiritu Santo, mingsanay sila.
31So hatte nun die Gemeinde Frieden in ganz Judäa und Galiläa und Samaria und baute sich auf und wandelte in der Furcht des Herrn und wuchs durch den Beistand des heiligen Geistes.
32Ug nahitabo nga sa nagalibud si Pedro sa tanang dapit, nahiabut usab siya didto sa mga balaan nga nanagpuyo sa Lidda.
32Es begab sich aber, daß Petrus, als er durch alle Gegenden zog, auch zu den Heiligen hinabkam, die in Lydda wohnten.
33Ug hingpalgan niya ang usa ka tawo nga ginganlan si Eneas, nga may walo na ka tuig nga nagahay-ad sa higdaanan, kay lulid siya.
33Er fand aber daselbst einen Mann mit Namen Aeneas, der seit acht Jahren zu Bette lag, weil er gelähmt war.
34Ug miingon kaniya si Pedro: Eneas, ginaayo ka ni Jesucristo; bumangon ka, ug hipusa ang imong higdaanan. Ug gilayon mibangon siya.
34Und Petrus sprach zu ihm: Aeneas, Jesus Christus macht dich gesund; steh auf und mache dir dein Bett selbst! Und alsbald stand er auf.
35Ug hingkit-an siya sa tanang mga nagapuyo sa Lidda ug sa Sarona, ug namalik sila sa Ginoo.
35Und es sahen ihn alle, die in Lydda und Saron wohnten; die bekehrten sich zum Herrn.
36Karon didto sa Joppe may usa ka tinon-an nga babaye, nga ginganlan si Tabita, nga kong hubaron, Dorcas. Kining babayehana puno sa mga maayong buhat, ug sa pagpanglimos nga ginabuhat niya.
36Zu Joppe aber war eine Jüngerin namens Tabitha, was übersetzt «Gazelle» heißt; diese war reich an guten Werken und Almosen, die sie übte.
37Ug nahitabo nga niadtong mga adlawa, nagmasakiton siya ug namatay; ug sa human ang pagdigo kaniya, ilang gihaya siya sa usa ka sulod sa itaas.
37Und es begab sich in jenen Tagen, daß sie krank wurde und starb; und man wusch sie und legte sie ins Obergemach.
38Ug tungod kay ang Lidda haduol sa Joppe, ang mga tinon-an nga nakadungog nga didto si Pedro, nagapaadto kaniya ug duruha ka tawo sa pagpakilooy kaniya: Dili ka maglangan sa pag-ari kanamo.
38Weil aber Lydda nahe bei Joppe ist und die Jünger gehört hatten, daß Petrus dort sei, sandten sie zwei Männer zu ihm mit der Bitte: Zögere nicht, bis zu uns zu kommen!
39Ug si Pedro mitindog ug miuban kanila. Ug sa pag-abut niya, ilang gihatud siya sa sulod sa itaas ug gipundokan siya sa tanan nga mga babaye nga balo, nga nanagpanghilak, ug nagapakita kaniya sa mga sinina ug mga panapton, nga tinahi ni Dorcas samtang siya uban pa kanila.
39Da stand Petrus auf und ging mit ihnen. Und als er angekommen war, führten sie ihn in das Obergemach, und es traten alle Witwen zu ihm, weinten und zeigten ihm die Röcke und Kleider, welche Tabitha gemacht hatte, als sie noch bei ihnen war.
40Apan gipagula silang tanan, ni Pedro, ug siya miluhod ug nag-ampo; ug sa paglingi niya sa minatay, miingon: Bumangon ka, Tabita. Ug gibuka niini ang iyang mga mata ug sa pagkakita niya kang Pedro, mibangon siya.
40Da hieß Petrus alle hinausgehen, kniete nieder und betete; dann wandte er sich zu der Leiche und sprach: Tabitha, steh auf! Sie aber öffnete ihre Augen, und als sie den Petrus sah, setzte sie sich auf.
41Ug gitunol ni Pedro ang iyang kamot kaniya, ug gipatindog siya; ug sa gitawag niya ang mga balaan ug mga babaye nga balo, iyang gipaatubang siya nga buhi.
41Und er reichte ihr die Hand und richtete sie auf. Und er rief die Heiligen und die Witwen und stellte sie ihnen lebend dar.
42Ug kini nabantug sa tibook nga Joppe, ug daghan ang mga mingtoo sa Ginoo.
42Und es wurde kund durch ganz Joppe, und viele wurden gläubig an den Herrn.
43Ug nahitabo nga napabilin siya sa daghang mga adlaw sa Joppe uban sa usa ka Simon nga magtatabas sa panit.
43Es geschah aber, daß er viele Tage in Joppe bei einem gewissen Simon, einem Gerber, blieb.