1Ug miabut sila sa tabok sa dagat ngadto sa yuta sa mga taga-Gadara.
1Und sie kamen ans andere Ufer des Meeres in die Landschaft der Gadarener.
2Ug sa nakakawas siya sa sakayan, gilayon may misugat kaniya gikan sa mga lubnganan, usa ka tawo nga adunay espiritu nga mahugaw,
2Und als er aus dem Schiffe gestiegen war, lief ihm alsbald aus den Gräbern ein Mensch mit einem unreinen Geist entgegen,
3Nga ang iyang puloy-anan didto sa mga lubnganan; ug walay kinsa nga nakahimo paggapus kaniya, bisan pa sa mga talikala.
3der seine Wohnung in den Gräbern hatte. Und niemand konnte ihn binden, auch nicht mit Ketten;
4Kay sa nakadaghan gigapus siya sa mga sepiyo nga puthaw ug mga talikala; ug ang mga talikala gipamugto niya, ug gipangguba ang mga sepiyo, ug walay tawo nga may kusog sa pagpaaghop kaniya.
4denn schon oft war er mit Fußfesseln und Ketten gebunden worden, aber die Ketten wurden von ihm zerrissen und die Fußfesseln zerrieben; und niemand vermochte ihn zu bändigen.
5Ug didto siya kanunay, sa adlaw ug sa gabii, sa kabukiran ug sa mga lubnganan, nagasinggit, ug nagasamad siya sa iyang kaugalingon sa mga bato.
5Und er war allezeit, Tag und Nacht, in den Gräbern und auf den Bergen, schrie und schlug sich selbst mit Steinen.
6Ug sa pagkakita niya kang Jesus sa unahan, midalagan siya ug misimba kaniya.
6Als er aber Jesus von ferne sah, lief er und warf sich vor ihm nieder,
7Ug sa nagasinggit siya sa dakung tingog, miingon: Unsay ako kanimo, Jesus, Anak sa Dios nga Hataas Uyamut? Ginapakigsumpa ko ikaw sa Dios nga dili mo ako pagasakiton.
7schrie mit lauter Stimme und sprach: Jesus, du Sohn Gottes, des Höchsten, was habe ich mit dir zu schaffen? Ich beschwöre dich bei Gott, daß du mich nicht peinigest!
8Kay siya miingon kaniya: Gumola ka sa tawo, espiritu nga mahugaw.
8Denn er sprach zu ihm: Fahre aus, du unreiner Geist, aus dem Menschen!
9Ug siya nangutana kaniya: Kinsa ang ngalan mo? Ug siya miingon kaniya: Legion ang akong ngalan kay daghan kami.
9Und er fragte ihn: Wie heißest du? Und er antwortete und sprach: Legion heiße ich; denn wir sind viele!
10Ug siya nagpakilooy sa hilabihan kaniya, nga sila dili niya pagul-on niadtong yutaa.
10Und er bat ihn sehr, sie nicht aus dem Lande zu verweisen.
11Apan didto sa bukid may usa ka dakung panon sa mga baboy nga nagaungad.
11Es war aber dort an den Bergen eine große Herde Schweine zur Weide.
12Ug ang tanang mga yawa nanag-pakilooy kaniya sa pag-ingon: Paadtoa kami sa mga baboy, aron mosulod kami kanila.
12Und die Dämonen baten ihn und sprachen: Schicke uns in die Schweine, damit wir in sie fahren!
13Ug gilayon gitugotan sila ni Jesus. Ug ang mga espiritu nga mahugaw nanggula, ug nanulod sa mga baboy; ug ang panon midulhog nga nagadalagan sa makusog gayud sa bakilid padulong sa dagat; daw mga duha ka libo sila, ug nangalumos sa dagat.
13Und alsbald erlaubte es ihnen Jesus. Und die unreinen Geister fuhren aus und fuhren in die Schweine. Und die Herde stürzte sich den Abhang hinunter in das Meer (ihrer waren etwa zweitausend), und sie ertranken im Meer.
14Ug ang mga nagalawog sa mga baboy, mingkalagiw ug nanagpahibalo sa lungsod ug sa mga kaumahan. Ug nangadto sila sa pagtan-aw kong unsa ang nahitabo.
14Die Hirten aber flohen und verkündigten es in der Stadt und auf dem Lande. Und sie gingen hinaus zu sehen, was da geschehen war.
15Ug mingduol sila kang Jesus, ug hingkit-an nila ang kaniadto hingyawaan, nga nagalingkod, ug nagabisti na, ug nga sa iyang maayong kaisipan, ang may legion; ug nangahadlok sila.
15Und sie kommen zu Jesus und sehen den Besessenen, der die Legion gehabt hatte, dasitzen, bekleidet und vernünftig; und sie fürchteten sich.
16Ug sila nga nakakita niini misugilon kanila kong unsa ang kaagi sa nahitabo kaniya nga hingyawaan, ug sa nahatungod sa mga baboy.
16Und die es gesehen hatten, erzählten ihnen, wie es mit dem Besessenen zugegangen war, und das von den Schweinen.
17Ug misugod sila sa pagpakilooy kaniya, nga mopahawa siya sa ilang mga utlanan.
17Da fingen sie an, ihn zu bitten, er möge aus ihren Grenzen weichen.
18Ug sa nakasakay siya sa sakayan, nagpakilooy kaniya ang hingyawaan kaniadto, nga tugotan siya sa pag-uban kaniya.
18Und als er in das Schiff trat, bat ihn der besessen Gewesene, daß er bei ihm bleiben dürfe.
19Apan si Jesus wala motugot kaniya, kondili nag-ingon kaniya: Pauli ka sa imong balay, ngadto sa imong kahigalaan ug suginli sila kong unsang mga dagkung butang ang gibuhat kanimo sa Ginoo, ug unsa ang iyang pagkalooy kanimo.
19Aber Jesus ließ es ihm nicht zu, sondern sprach zu ihm: Gehe in dein Haus, zu den Deinen, und verkündige ihnen, wie Großes der Herr an dir getan und wie er sich deiner erbarmt hat!
20Ug milakaw siya ug misugod sa pagmantala sa Decapolis kong unsang mga dagkung butang ang gibuhat ni Jesus alang kaniya; ug nanghitingala ang tanan.
20Und er ging hin und fing an im Gebiet der Zehn-Städte zu verkündigen, wie Großes Jesus an ihm getan habe; und jedermann verwunderte sich.
21Ug sa mitabok pag-usab si Jesus sa sakayan ngadto sa pikas sa baybayon, midugok kaniya ang dakung panon sa katawohan; ug didto siya sa daplin sa dagat.
21Und als Jesus im Schiffe wieder ans jenseitige Ufer hinübergefahren war, versammelte sich viel Volk bei ihm; und er war am Meer.
22Ug ania karon, miabut kaniya usa sa mga punoan sa sinagoga, nga ginganlan si Jairo; ug sa pagkakita niya kang Jesus, mihapa siya sa iyang mga tiil.
22Da kam einer der Obersten der Synagoge, namens Jairus; und als er ihn erblickte, warf er sich ihm zu Füßen,
23Ug nagpakilooy gayud kaniya nga nagaingon: Ang akong diyutayng anak nga babaye himalatyon; ginapakilooy ko kanimo, nga imong adtoon, ug pandungan mo siya sa imong mga kamot, aron mamaayo ug mabuhi siya.
23bat ihn sehr und sprach: Mein Töchterlein liegt in den letzten Zügen; ich bitte dich, komm und lege ihr die Hände auf, daß sie gesund werde und am Leben bleibe!
24Ug siya miadto uban kaniya; ug usa ka dakung panon sa katawohan misunod ug mipunsisok kaniya.
24Und er ging mit ihm; und es folgte ihm viel Volk nach, und sie drängten ihn.
25Ug usa ka babaye nga gitalinug-an sulod sa napulo ug duha na ka tuig,
25Und es war eine Frau, die hatte zwölf Jahre den Blutfluß,
26Ug nag-antus sa daghang mga butang sa daghang mga mananambal, ug nahurot ang tanan niyang kahimtang, ug wala maayo kondili misamot hinoon,
26und hatte viel erlitten von vielen Ärzten und all ihr Gut aufgewendet, ohne daß es ihr geholfen hätte, es war vielmehr noch schlimmer mit ihr geworden.
27Sa nakadungog siya sa mga butang mahatungod kang Jesus, siya miduol sa likod niya, sa taliwala sa panon sa katawohan, ug mihikap sa iyang kupo.
27Als sie nun von Jesus hörte, kam sie unter dem Volke von hinten herzu und rührte sein Kleid an.
28Kay miingon siya: Kong makahikap lamang ako sa iyang mga saput mamaayo ako.
28Denn sie sprach: Wenn ich nur seine Kleider anrühre, so ist mir geholfen!
29Ug gilayon mitang-on ang iyang talinugo, ug mibati siya sa iyang lawas, nga naayo na siya sa iyang balatian.
29Und alsbald vertrocknete der Quell ihres Blutes, und sie merkte es am Leibe, daß sie von der Plage geheilt war.
30Ug gilayon naila ni Jesus sa iyang kaugalingon, nga ang gahum migula kaniya, ug sa pagliso niya sa taliwala sa katawohan, miingon: Kinsa ang mihikap sa akong kupo?
30Jesus aber, der an sich selbst bemerkt hatte, daß eine Kraft von ihm ausgegangen war, wandte sich alsbald unter dem Volke um und sprach: Wer hat meine Kleider angerührt?
31Ug miingon kaniya ang iyang mga tinon-an: Ginatan-aw mo nga ginapiit ka sa katawohan, ug mag-ingon ka: Kinsa ang mihikap kanako?
31Da sprachen seine Jünger zu ihm: Du siehst, wie das Volk dich drängt, und sprichst: Wer hat mich angerührt?
32Ug milingi siya sa libut sa pagtan-aw kaniya nga nagabuhat niini.
32Und er sah sich um nach der, die das getan hatte.
33Apan ang babaye nga nahadlok ug nagakurog, sa hingbaloan niya ang nahitabo kaniya, miduol ug mihapa sa iyang atubangan ug nagsugilon kaniya sa tanang kamatuoran.
33Aber die Frau kam mit Furcht und Zittern, weil sie wußte, was an ihr geschehen war, kam und warf sich vor ihm nieder und sagte ihm die ganze Wahrheit.
34Ug siya miingon kaniya: Anak, ang imong pagtoo nagluwas kanimo; lumakaw ka sa pakigdait, ug mamaayo ka sa imong sakit.
34Er aber sprach zu ihr: Tochter, dein Glaube hat dir geholfen! Gehe hin im Frieden und sei von deiner Plage gesund!
35Samtang nagasulti pa siya, may mga miabut gikan sa balay sa punoan sa sinagoga, nga miingon kaniya: Ang imong anak patay na. Nganong budlayon pa nimo ang Magtutudlo?
35Während er noch redete, kommen etliche von den Leuten des Obersten der Synagoge und sprechen: Deine Tochter ist gestorben, was bemühst du den Meister noch?
36Apan si Jesus sa wala magatagad sa pulong nga gisulti, miingon sa punoan sa sinagoga: Ayaw kahadlok; tomoo ka lamang.
36Sobald aber Jesus dies Wort hörte, sprach er zum Obersten der Synagoge: Fürchte dich nicht, glaube nur!
37Ug wala siya motugot bisan kang kinsa nga monunot uban kaniya, gawas kang Pedro ug kang Jacobo, ug kang Juan, nga igsoon ni Jacobo.
37Und er ließ niemand mitgehen als Petrus und Jakobus und Johannes, den Bruder des Jakobus.
38Ug miabut sila sa balay sa punoan sa sinagoga, ug nakita niya ang nanag-kaguliyang, ug ang mga nanagpanghilak ug nanagminatay sa hilabihan.
38Und er kommt in das Haus des Obersten der Synagoge und sieht das Getümmel und wie arg sie weinten und heulten.
39Ug sa iyang pagsulod, nag-ingon siya kanila: Nganong nagakaguliyang ug nanaghilak kamo? Ang bata wala mamatay, kondili nagakatulog.
39Und er geht hinein und spricht zu ihnen: Was macht ihr für ein Getümmel und weint? Das Kind ist nicht gestorben, sondern es schläft.
40Ug sila nangatawa kaniya sa pagbiaybiay. Apan sa gipagula ang tanan, gidala niya ang amahan ug inahan sa bata ug sila nga mga kauban niya, ug misulod sa himutangan sa bata.
40Und sie verlachten ihn. Er aber, nachdem er alle hinausgewiesen, nahm mit sich des Kindes Vater und Mutter und die, welche bei ihm waren, und ging hinein, wo das Kind lag.
41Ug sa gikuptan niya sa kamot ang bata nag-ingon kaniya: Talitha cumi; nga kong hubaron mao, Inday, ako nagaingon kanimo, bumangon ka.
41Und er ergriff des Kindes Hand und sprach zu ihm: Talita kumi, das heißt übersetzt: Mägdlein, ich sage dir, stehe auf!
42Ug dihadiha mitindog ang bata, ug milakaw; kay siya may napulo ug duha na ka tuig ang panuigon. Ug nanghitingala sila sa dakung pagkatingala.
42Und alsbald stand das Mägdlein auf und wandelte; es war nämlich zwölf Jahre alt. Und sie entsetzten sich sehr.
43Ug nagtugon pag-ayo kanila nga walay tawo nga masayud niini. Ug si Jesus nagsugo nga hatagan ang bata ug pagkaon.
43Und er gebot ihnen ernstlich, daß es niemand erfahren dürfe, und befahl, man solle ihr zu essen geben.