Cebuano

German: Schlachter (1951)

Psalms

102

1Oh Jehova, patalinghugi ang akong pag-ampo, Ug padangata ang akong pagtu-aw nganha kanimo.
1Ein Gebet des Elenden, wenn er schmachtet und seine Klage vor dem HERRN ausschüttet. (H102-2) O HERR, höre mein Gebet, und mein Schreien komme vor dich!
2Ayaw pagtagoa ang imong nawong gikan kanako sa adlaw sa akong kalisdanan: Ikiling kanako ang imong igdulungog; Sa adlaw sa akong pagsangpit, tubaga ako sa madali.
2(H102-3) Verbirg dein Angesicht nicht vor mir am Tage meiner Not; neige dein Ohr zu mir; am Tage, da ich dich anrufe, erhöre mich eilends!
3Kay ang akong mga adlaw nangahanaw sama sa aso, Ug ang akong mga bukog nangasunog ingon sa agipo.
3(H102-4) Denn meine Tage sind in Rauch aufgegangen, und meine Gebeine glühen wie ein Ofen.
4Ang akong kasingkasing gisamaran ingon sa balili, ug nalaya; Kay nahakalimot ako sa pagkaon sa akong tinapay.
4(H102-5) Mein Herz ist geschlagen und verdorrt wie Gras; denn ich habe vergessen, mein Brot zu essen.
5Tungod sa tingog sa akong pagagulo Ang akong mga bukog mingtapot sa akong unod.
5(H102-6) Vor lauter Seufzen kleben meine Knochen an meinem Fleisch.
6Ako sama sa pelicano sa kamingawan; Ingon ako sa ngiw-ngiw sa mga dapit nga kamingawan.
6(H102-7) Ich gleiche einer Rohrdommel in der Wüste, bin wie ein Käuzlein in den Ruinen;
7Nagatukaw ako, ug nahimong ingon sa gorion Nga nagainusara sa ibabaw sa atop sa balay.
7(H102-8) ich wache und bin wie ein einsamer Vogel auf dem Dach.
8Sa tibook nga adlaw nagatamay ang akong mga kaaway; Ang mga nangasuko batok kanako, nanagpanghimaraut kanako.
8(H102-9) Täglich schmähen mich meine Feinde, und die wider mich toben, schwören bei mir;
9Kay nakakaon ako sa abo ingon sa tinapay, Ug gisagol ko ang akong ilimnon uban sa paghilak,
9(H102-10) denn ich esse Asche wie Brot und mische meinen Trank mit Tränen
10Tungod sa imong kasuko ug sa imong kaligutgut: Kay gibayaw mo ako ug gisalikway mo ako.
10(H102-11) wegen deines Grimms und deines Zorns, daß du mich aufgehoben und hingeschleudert hast.
11Ang akong mga adlaw ingon sa animo nga nagalingay; Ug ako nagmala ingon sa balili.
11(H102-12) Meine Tage sind wie ein langgestreckter Schatten, und ich verdorre wie Gras.
12Apan ikaw, Oh Jehova, magapabilin sa walay katapusan; Ug ang imong ngalan nga halandumon ngadto sa tanang mga kaliwatan.
12(H102-13) Aber du, o HERR, bleibst ewig und dein Gedächtnis von einem Geschlecht zum andern.
13Ikaw motindog, ug abuton ug kalooy sa Sion; Kay panahon na sa pagkalooy kaniya, Oo, ang panahon nga gitagal miabut na.
13(H102-14) Du wollest dich aufmachen und dich über Zion erbarmen; denn es ist Zeit, daß du ihr gnädig seiest, die Stunde ist gekommen!
14Kay ang imong mga alagad nahagugma sa iyang mga bato, Ug sila adunay kalooy sa iyang mga abug.
14(H102-15) Denn deine Knechte lieben Zions Steine und trauern über ihren Schutt.
15Busa mahadlok ang mga nasud sa ngalan ni Jehova, Ug ang tanang mga hari sa yuta mangurog sa imong himaya.
15(H102-16) Dann werden die Heiden den Namen des HERRN fürchten und alle Könige auf Erden deine Herrlichkeit,
16Kay si Jehova nagpatindog sa Sion; Sa iyang himaya mitungha siya.
16(H102-17) wenn der HERR Zion gebaut hat und erschienen ist in seiner Herrlichkeit,
17Nagatagad siya sa pag-ampo sa mga masulob-on, Ug wala niya tamaya ang pagampo nila.
17(H102-18) wenn er sich zum Gebet der Heimatlosen gewendet und ihr Gebet nicht verachtet hat.
18Kini sulaton alang sa kaliwatan nga umalabut; Ug ang katawohan nga pagabuhaton magadayeg kang Jehova.
18(H102-19) Das wird man aufschreiben für das spätere Geschlecht, und das Volk, das geschaffen werden soll, wird den HERRN loben,
19Kay nasud-ong niya gikan sa kahitas-an sa iyang balaang puloyanan; Gikan sa langit natan-aw ni Jehova ang yuta;
19(H102-20) daß er herabgeschaut hat von der Höhe seines Heiligtums, daß der HERR vom Himmel zur Erde geblickt hat,
20Aron sa pagpatalinghug sa panghupaw sa binilanggo; Aron sa pagbuhi niadtong mga sinilotan sa kamatayon;
20(H102-21) zu hören das Seufzen der Gefangenen und loszumachen die Kinder des Todes;
21Aron isugilon sa mga tawo ang ngalan ni Jehova sa Sion, Ug ang iyang pagdayeg didto sa Jerusalem;
21(H102-22) auf daß sie den Namen des HERRN preisen zu Zion und sein Lob in Jerusalem,
22Sa diha nga ang mga katawohan managtigum sa tingub, Ug ang mga gingharian, aron sa pag-alagad kang Jehova.
22(H102-23) wenn die Völker sich versammeln allzumal und die Königreiche, dem HERRN zu dienen.
23Iyang gipaluya ang akong kusog diha sa dalan; Gipahamubo niya ang akong mga adlaw.
23(H102-24) Er hat auf dem Wege meine Kraft gebeugt, meine Tage verkürzt.
24Miingon ako: Oh Dios ko, ayaw ako pagkuhaa sa kinataliwad-an sa akong mga adlaw: Ang imong katuigan nagapadayon ngadto sa tanang mga kaliwatan.
24(H102-25) Ich spreche: Mein Gott, nimm mich nicht weg in der Hälfte meiner Tage! Deine Jahre währen für und für.
25Sa kanhi pa gayud gitukod mo ang patukoranan sa yuta; Ug ang mga langit mao ang mga buhat sa imong mga kamot.
25(H102-26) Du hast vormals die Erde gegründet, und die Himmel sind deiner Hände Werk.
26Sila mangahanaw, apan ikaw molungtad; Oo, silang tanan mangadaan sama sa bisti; Ingon sa usa ka bisting-ilisan nga pagailisan mo sila, ug sila pagaalid-an:
26(H102-27) Sie werden vergehen, du aber bleibst; sie alle werden wie ein Kleid veralten, wie ein Gewand wirst du sie wechseln, und sie werden verschwinden.
27Apan ikaw mao sa gihapon, Ug ang imong mga tuig walay katapusan.
27(H102-28) Du aber bleibst, der du bist, und deine Jahre nehmen kein Ende!
28Ang mga anak sa imong mga ulipon managpadayon, Ug ang ilang kaliwat mapalig-on sa atubangan nimo.
28(H102-29) Die Kinder deiner Knechte werden bleiben, und ihr Same wird vor dir bestehen.