¹Umari kamo, manag-awit kita alang kang Jehova; Himoon nato ang usa ka malipayong hugyaw alang sa bato sa atong kaluwasan.

¹Marilah kita menyanyi bagi TUHAN, bersorak-sorai bagi penyelamat kita!

²Mangadto kita sa atubangan sa iyang presencia uban ang pagpasalamat; Himoon ta ang usa ka malipayong hugyaw alang kaniya uban ang mga alawiton sa mga salmo.

²Mari kita menghadap Dia dengan lagu syukur, bersorak-sorak bagi-Nya dengan lagu pujian.

³Kay si Jehova mao ang Dios nga daku, Ug Hari nga daku ibabaw sa tanang mga dios.

³Sebab TUHAN adalah Allah yang agung, Raja perkasa yang mengatasi segala dewa.

⁴Sa iyang kamot anaa ang mga kahiladman sa yuta; Ang mga kahitas-an sa kabukiran iya man usab.

⁴Ia menguasai bagian-bagian terdalam dari bumi, puncak-puncak gunung pun milik-Nya.

⁵Iya usab ang dagat, ug siya ang nagbuhat niini; Ug sa iyang kamot giumol niya ang yuta nga mamala.

⁵Ia menguasai laut, sebab Dia yang membuatnya, daratan pun buah tangan-Nya.

⁶Umari kamo, simbahon nato ug yukboan ta siya ; Managluhod kita sa atubangan ni Jehova nga atong Magbubuhat:

⁶Marilah kita sujud menyembah Dia, berlutut di hadapan TUHAN, pencipta kita.

⁷Kay siya mao ang atong Dios, Ug kita mao ang katawohan sa iyang sibsibanan, ug mga carnero sa iyang kamot. Niining adlawa, Oh magpatalinghug lamang unta kamo sa iyang tingog!

⁷Sebab Dialah Allah kita, kita umat yang dipelihara-Nya, seperti domba gembalaan-Nya. Pada hari ini dengarlah suara-Nya:

⁸Ayaw pagahia ang inyong kasing-kasing, ingon didto sa Meriba, Ingon sa adlaw sa pagtintal didto sa kamingawan;

⁸"Jangan keras kepala seperti leluhurmu di Meriba, seperti waktu mereka di Masa, di padang gurun.

⁹Sa diha nga nanagtintal kanako ang inyong mga amahan. Nakasulay sila kanako, ug nakita nila ang akong buhat.

⁹Di sana mereka mencobai Aku, walaupun telah melihat perbuatan-Ku.

¹⁰Kap-atan ka tuig nga naguol ako niadtong kaliwatana, Ug miingon: Mao kini ang katawohan nga nangasayup sa ilang kasingkasing, Ug sila wala mahibalo sa akong mga dalan:

¹⁰Empat puluh tahun lamanya Aku muak akan mereka; kata-Ku: Sungguh, bangsa itu tidak setia! Mereka tidak mengindahkan perintah-perintah-Ku

¹¹Busa sa akong kaligutgut nanumpa ako, Nga sila dili makasulod sa akong kapahulayan.

¹¹Maka Aku bersumpah dalam kemarahan-Ku, mereka tak akan masuk ke negeri itu untuk mendapat istirahat bersama Aku."