¹Ang usa ka manggialamon nga anak mamati sa pahamatngon sa iyang amahan; Apan ang usa ka mayubiton dili mamati sa pagbadlong.

¹Vitur sonur hlýðir umvöndun föður síns, en spottarinn sinnir engum átölum.

²Ang tawo magakaon ug maayo pinaagi sa bunga sa iyang baba; Apan ang kalag sa maluibon magakaon sa pagpanlupig.

²Maðurinn nýtur góðs af ávexti munnsins, en svikarana þyrstir í ofbeldi.

³Kadtong nagabantay sa iyang baba nagamatngon sa iyang kinabuhi; Apan kadtong nagawalis sa halapad gayud sa iyang mga ngabil adunay kadautan.

³Sá sem gætir munns síns, varðveitir líf sitt, en glötun er búin þeim, er ginið glennir.

⁴Ang kalag sa tapulan nagatinguha, ug siya walay bisan unsa; Apan ang kalag sa makugihon mahimong matambok,

⁴Sál letingjans girnist og fær ekki, en sál hinna iðnu mettast ríkulega.

⁵Ang usa ka tawo nga matarung magadumot sa pagpamakak; Apan ang usa ka dautang tawo makaluod, ug modangat sa kaulawon.

⁵Réttlátur maður hatar fals, en hinn óguðlegi fremur skömm og svívirðu.

⁶Ang pagkamatarung nagabantay niadtong matul-id sa iyang dalan; Apan ang kadautan mopukan sa makasasala.

⁶Réttlætið verndar grandvara breytni, en guðleysið steypir syndaranum.

⁷Adunay magapakadato sa iyang kaugalingon, apan siya walay bisan unsa; Adunay magapakakabus sa iyang kaugalingon, apan siya may dakung katigayonan.

⁷Einn þykist ríkur, en á þó ekkert, annar læst vera fátækur, en á þó mikinn auð.

⁸Ang lukat sa usa ka tawo sa iyang kinabuhi mao ang iyang mga bahandi; Apan ang kabus dili mamati sa bisan unsay paghulga.

⁸Auðæfi mannsins eru lausnargjald fyrir líf hans, en hinn fátæki hlýðir ekki á neinar ávítur.

⁹Ang kahayag sa matarung malipayon; Apan ang lamparahan sa dautan pagapalongon.

⁹Ljós réttlátra logar skært, en á lampa óguðlegra slokknar.

¹⁰Tungod sa pagkamapahitas-on modangat lamang ang panagkabingkil; Apan sa maayong tinambagan mao ang kaalam.

¹⁰Með hroka vekja menn aðeins þrætur, en hjá ráðþægnum mönnum er viska.

¹¹Ang katigayonan nga maani sa kakawangan magakahanaw; Apan kadtong nagatigum pinaagi sa pagpamoo adunay kauswagan.

¹¹Skjótfenginn auður minnkar, en sá sem safnar smátt og smátt, verður ríkur.

¹²Ang paglaum nga makulangan makapadaut sa kasingkasing; Apan kong ang tinguha modangat, kana mao ang usa ka kahoy sa kinabuhi.

¹²Langdregin eftirvænting gjörir hjartað sjúkt, en uppfyllt ósk er lífstré.

¹³Bisan kinsa nga magatamay sa pulong magadala ug kadaut sa iyang kaugalingon; Apan kadtong mahadlok sa kasugoan pagabalusan.

¹³Sá sem fyrirlítur áminningarorð, býr sér glötun, en sá sem óttast boðorðið, hlýtur umbun.

¹⁴Ang balaod sa manggialamon maoy usa ka tuburan sa kinabuhi, Aron nga ang usa makalikay gikan sa mga lit-ag sa kamatayon.

¹⁴Kenning hins vitra er lífslind til þess að forðast snöru dauðans.

¹⁵Ang maayong pagsabut mohatag ug kalooy; Apan ang dalan sa malapason maoy malisud.

¹⁵Góðir vitsmunir veita hylli, en vegur svikaranna leiðir í glötun.

¹⁶Ang tagsatagsa ka buotan nga tawo magabuhat uban sa kahibalo; Apan ang buang magapagarbo sa iyang binuang.

¹⁶Kænn maður gjörir allt með skynsemd, en heimskinginn breiðir út vitleysu.

¹⁷Ang usa ka dautan nga sinugo mahulog ngadto sa kadaut; Apan ang usa ka matinumanon nga sinaligan maoy makaayo.

¹⁷Óguðlegur sendiboði steypir í ógæfu, en trúr sendimaður er meinabót.

¹⁸Ang kawalad-on ug kaulaw modangat kaniya nga magadumili sa pagsaway; Apan kadtong manumbaling sa pagbadlong pagapasidunggan.

¹⁸Fátækt og smán hlýtur sá, er lætur áminning sem vind um eyrun þjóta, en sá sem tekur umvöndun, verður heiðraður.

¹⁹Ang tinguha nga natuman maoy katam-is sa kalag; Apan maoy usa ka dulumtanan sa mga buang ang pagbiya gikan sa dautan.

¹⁹Uppfyllt ósk er sálunni sæt, en að forðast illt er heimskingjunum andstyggð.

²⁰Lakat uban sa tawong manggialamon, ug ikaw mahimong manggialamon; Apan ang kauban sa mga buang magaantus tungod niana.

²⁰Haf umgengni við vitra menn, þá verður þú vitur, en illa fer þeim, sem leggur lag sitt við heimskingja.

²¹Ang dautan nagalutos sa mga makasasala; Apan ang matarung pagabalusan uban sa maayo.

²¹Óhamingjan eltir syndarana, en gæfan nær hinum réttlátu.

²²Ang usa ka maayong tawo magabilin ug usa ka panulondon alang sa mga anak sa iyang mga anak; Ug ang katigayonan sa mga makasasala gitigum alang sa mga matarung.

²²Góður maður lætur eftir sig arf handa barnabörnunum, en eigur syndarans eru geymdar hinum réttláta.

²³Daghan ang makaon diha sa binaulan nga yuta sa kabus; Apan adunay pagalaglagon tungod sa pagkawalay-justicia.

²³Nýbrotið land fátæklinganna gefur mikla fæðu, en mörgum er burtu kippt fyrir ranglæti sitt.

²⁴Kadtong nagahawid sa iyang bunal nagadumot sa iyang anak; Apan kadtong nahagugma kaniya magacastigo kaniya sa matag-panahon.

²⁴Sá sem sparar vöndinn, hatar son sinn, en sá sem elskar hann, agar hann snemma.Hinn réttláti etur nægju sína, en kviður óguðlegra líður skort.

²⁵Ang matarung magakaon aron sa pagpabusog sa iyang kalag; Apan ang tiyan sa mga dautan pagagutomon.

²⁵Hinn réttláti etur nægju sína, en kviður óguðlegra líður skort.