¹Ug sa nahitabo nga kami nahimulag na kanila, ug nakalayag, nanglaktud kami ngadto sa Coos, ug sa adlaw nga misunod ngadto sa Rodas, ug gikan didto ngadto sa Patara.

¹Or dopo che ci fummo staccati da loro, salpammo, e per diritto corso giungemmo a Cos, e il giorno seguente a Rodi, e di là a Patara;

²Ug sa nakakaplag kami ug usa ka sakayan nga nagatabok padulong sa Fenicia, mingsakay kami ug milayag;

²e trovata una nave che passava in Fenicia, vi montammo su, e facemmo vela.

³Ug sa nalantaw na namo ang Cipro, sa gisayloan namo kini sa wala, mipadulong kami ngadto sa Siria, ug midunggo kami sa Tiro; kay didto kinahanglan magahaw-as ang sakayan sa iyang lulan.

³Giunti in vista di Cipro, e lasciatala a sinistra, navigammo verso la Siria, e approdammo a Tiro, perché quivi si dovea scaricar la nave.

⁴Ug sa hingkaplagan namo ang mga tinon-an, mipabilin kami didto ug pito ka adlaw: ug kini nanag-ingon kang Pablo pinaagi sa Espiritu, nga dili unta siya motungas sa Jerusalem.

⁴E trovati i discepoli, dimorammo quivi sette giorni. Essi, mossi dallo Spirito, dicevano a Paolo di non metter piede in Gerusalemme;

⁵Ug sa diha nga natuman namo ang mga adlaw, migikan kami, ug mipadayon sa among panaw; ug silang tanan, uban ang mga asawa ug mga anak, minghatud kanamo hangtud nga nakagula kami sa ciudad: ug sa nanluhod kami sa baybayon, nag-ampo kami, ug nasigpanamilitay ang usa ug usa.

⁵quando però fummo al termine di quei giorni, partimmo per continuare il viaggio, accompagnati da tutti loro, con le mogli e i figliuoli, fin fuori della città; e postici in ginocchio sul lido, facemmo orazione e ci dicemmo addio;

⁶Ug misakay kami sa sakayan, apan sila namauli pag-usab sa ilang puloy-anan.

⁶poi montammo sulla nave, e quelli se ne tornarono alle case loro.

⁷Ug sa nakahuman kami sa among panaw gikan sa Tiro, miabut kami sa Tolemaida; ug nangumosta kami sa mga igsoon, ug napabilin kami kanila ug usa ka adlaw.

⁷E noi, terminando la navigazione, da Tiro arrivammo a Tolemaide; e salutati i fratelli, dimorammo un giorno con loro.

⁸Ug sa adlaw nga misunod minggikan kami, ug miadto sa Cesarea; ug sa misulod kami sa balay ni Felipe nga evangelista, nga usa sa pito, mipuyo kami uban kaniya.

⁸E partiti l’indomani, giungemmo a Cesarea; ed entrati in casa di Filippo l’evangelista, ch’era uno dei sette, dimorammo con lui.

⁹Ug kining tawohana adunay upat ka mga anak nga babaye nga ulay, nga nanagpanagna.

⁹Or egli avea quattro figliuole non maritate, le quali profetizzavano.

¹⁰Ug sa nagpabilin kami didto ug pila ka adlaw, may milugsong gikan sa Judea nga, usa ka manalagna, nga ginganlan si Agabo.

¹⁰Eravamo quivi da molti giorni, quando scese dalla Giudea un certo profeta, di nome Agabo,

¹¹Ug sa miduol siya kanamo ug sa gikuha niya ang bakus ni Pablo, iyang gigapus ang kaugalingon niyang mga tiil ug mga kamot, ug miingon: Mao kini ang ginaingon sa Espiritu Santo: Ingon niini gapuson sa mga Judio didto sa Jerusalem ang tawo nga tag-iya niining bakusa, ug siya igatugyan nila sa mga kamot sa mga Gentil.

¹¹il quale, venuto da noi, prese la cintura di Paolo, se ne legò i piedi e le mani, e disse: Questo dice lo Spirito Santo: Così legheranno i Giudei a Gerusalemme l’uomo di cui è questa cintura, e lo metteranno nelle mani dei Gentili.

¹²Ug sa pagkadungog namo niining mga butanga, kami ug ingon man usab ang mga taga-didto nanagpakilooy kaniya nga dili siya motungas sa Jerusalem.

¹²Quando udimmo queste cose, tanto noi che quei del luogo lo pregavamo di non salire a Gerusalemme.

¹³Unya mitubag si Pablo: Unsay ginabuhat ninyo, nga nanghilak man kamo ug nanagdugmok sa akong kasing-kasing? Kay andam ako, dili lamang sa pagpagapus, kondili usab sa pagpakamatay sa Jerusalem tungod sa ngalan sa Ginoong Jesus.

¹³Paolo allora rispose: Che fate voi, piangendo e spezzandomi il cuore? Poiché io son pronto non solo ad esser legato, ma anche a morire a Gerusalemme per il nome del Signor Gesù.

¹⁴Ug kay wala man siya madani, miundang kami, nga nagaingon: Matuman ang kabubut-on sa Ginoo.

¹⁴E non lasciandosi egli persuadere, ci acquetammo, dicendo: Sia fatta la volontà del Signore.

¹⁵Ug sa human niining mga adlawa, sa nakaandam kami sa mga putos, mitungas kami sa Jerusalem.

¹⁵Dopo que’ giorni, fatti i nostri preparativi, salimmo a Gerusalemme.

¹⁶Ug may mikuyog usab kanamo pipila sa mga tinon-an sa Cesarea, nga nagdala uban kanila usa nga si Mnason, daan nga tinon-an nga taga-Cipro, nga mao ang kinahanglan namo nga pagapuy-an.

¹⁶E vennero con noi anche alcuni de’ discepoli di Cesarea, menando seco un certo Mnasone di Cipro, antico discepolo, presso il quale dovevamo albergare.

¹⁷Ug sapag-abut namo sa Jerusalem, ang mga igsoon nanagdawat kanamo nga malipayon.

¹⁷Quando fummo giunti a Gerusalemme, i fratelli ci accolsero lietamente.

¹⁸Ug sa sunod nga adlaw si Pablo misulod uban kanamo ngadto kang Jacobo; ug didto usab ang tanang mga anciano.

¹⁸E il giorno seguente, Paolo si recò con noi da Giacomo; e vi si trovarono tutti gli anziani.

¹⁹Ug sa nakapangumosta siya kanila, gisugilon niya sa tinagsa ang tanan nga mga butang nga gibuhat sa Dios sa taliwala sa mga Gentil pinaagi sa iyang ministerio.

¹⁹Dopo averli salutati, Paolo si mise a raccontare ad una ad una le cose che Dio avea fatte fra i Gentili, per mezzo del suo ministerio.

²⁰Ug sila sa pagkadungog niini, gihimaya nila ang Ginoo, ug sila nanag-ingon kaniya: Nakita mo, igsoon, kong kapid-an ka libo sa mga Judio karon ang nanagpanoo; ug silang tanan mga masingkamuton sa Kasugoan.

²⁰Ed essi, uditele, glorificavano Iddio. Poi, dissero a Paolo: Fratello, tu vedi quante migliaia di Giudei ci sono che hanno creduto; e tutti sono zelanti per la legge.

²¹Ug nakadungog sila mahatungod kanimo, nga nagtudlo ikaw sa tanan nga mga Judio nga anaa sa mga Gentil sa pagbulag kang Moises, nga nagaingon kanila nga dili nila pagcircuncidahan ang ilang mga anak, bisan sa pagpasunod sa ilang mga batasan.

²¹Or sono stati informati di te, che tu insegni a tutti i Giudei che sono fra i Gentili, ad abbandonare Mosè, dicendo loro di non circoncidere i figliuoli, e di non conformarsi ai riti.

²²Busa unsa man kini? Sa walay duhaduha, ang panon sa katawohan kinahanglan modugok, kay makadungog gayud sila nga ikaw miabut na.

²²Che devesi dunque fare? E’ inevitabile che una moltitudine di loro si raduni, perché udranno che tu se’ venuto.

²³Busa, buhata kining among igaingon kanimo: Kami adunay upat ka tawo nga adunay usa ka pakigsaad kanila;

²³Fa’ dunque questo che ti diciamo: Noi abbiamo quattro uomini che hanno fatto un voto;

²⁴Dad-a kini sila, ug magmaputli ka uban kanila ug gastoan mo sila, aron magpakiskis sila sa ilang mga ulo, ug ang tanan masayud nga dili matuod ang tanang mga butang nga ilang hidunggan mahatungod kanimo; kondili nga ikaw usab nagalakat nga matarung nga nagatuman sa Kasugoan.

²⁴prendili teco, e purificati con loro, e paga le spese per loro, onde possano radersi il capo; così tutti conosceranno che non c’è nulla di vero nelle informazioni che hanno ricevute di te; ma che tu pure ti comporti da osservatore della legge.

²⁵Apan mahatungod sa mga Gentil nga mingtoo, nagsulat kami, ug naghatag ug paghukom, nga pagalikayan nila ang mga butang nga nahalad sa mga larawan, ug ang dugo, ug ang mga linuok, ug ang pagpakighilawas.

²⁵Quanto ai Gentili che hanno creduto, noi abbiamo loro scritto, avendo deciso che debbano astenersi dalle cose sacrificate agl’idoli, dal sangue, dalle cose soffocate, e dalla fornicazione.

²⁶Unya gidala ni Pablo ang mga tawo, ug sa adlaw nga misunod, sa nakapanghinlo siya uban kanila, misulod siya sa templo nga nagapahibalo sa katumanan sa mga adlaw sa pagpaputli, hangtud nga ang halad gikahalad alang sa tagsatagsa kanila.

²⁶Allora Paolo, il giorno seguente, prese seco quegli uomini, e dopo essersi con loro purificato, entrò nel tempio, annunziando di voler compiere i giorni della purificazione, fino alla presentazione dell’offerta per ciascun di loro.

²⁷Ug sa nagahinapus ang pito ka adlaw, ang mga Judio nga gikan sa Asia, sa ilang pagkakita kaniya sa templo, nagpagubot sa tibook nga panon sa katawohan ug midakup kaniya,

²⁷Or come i sette giorni eran presso che compiuti, i Giudei dell’Asia, vedutolo nel tempio, sollevarono tutta la moltitudine, e gli misero le mani addosso, gridando:

²⁸Nga nagasinggit: Mga tawo sa Israel, tabang kamo; mao kini ang tawo nga nagatudlo sa tanang tawo sa tanang dapit batok sa lungsod, ug sa Kasugoan, ug niining dapita; ug labut pa, nagpasulod siya sa mga Greciahanon dinhi sa templo, ug gibulingan niya kining balaan nga dapit.

²⁸Uomini Israeliti, venite al soccorso; questo è l’uomo che va predicando a tutti e da per tutto contro il popolo, contro la legge, e contro questo luogo; e oltre a ciò, ha menato anche de’ Greci nel tempio, e ha profanato questo santo luogo.

²⁹Kay kaniadto hingkit-an nila sa ciudad uban kaniya si Trofimo, nga taga-Efeso, nga gihunahuna nila nga gipasulod ni Pablo sa templo.

²⁹Infatti, aveano veduto prima Trofimo d’Efeso in città con Paolo, e pensavano ch’egli l’avesse menato nel tempio.

³⁰Ug nangagubot ang tibook nga ciudad, ug midugok ang katawohan; ug ilang gidakup si Pablo, ug giguyod siya sa gawas sa templo; ug gilayon giserhan ang mga pultahan.

³⁰Tutta la città fu commossa, e si fece un concorso di popolo; e preso Paolo, lo trassero fuori del tempio; e subito le porte furon serrate.

³¹Ug sanglit naninguha sila sa pagpatay kaniya, may mga balita nga miabut ngadto sa pangulong capitan sa pundok nga sundalo, nga ang tibook nga Jerusalem nangagubot.

³¹Or com’essi cercavano d’ucciderlo, arrivò su al tribuno della coorte la voce che tutta Gerusalemme era sossopra.

³²Ug gilayon nagdala siya ug mga sundalo ug mga centurion, ug midalagan ngadto kanila. Ug sila sa hingkit-an nila ang pangulong capitan ug ang mga sundalo, miundang sa pagpuspus kang Pablo.

³²Ed egli immediatamente prese con sé de’ soldati e de’ centurioni, e corse giù ai Giudei, i quali, veduto il tribuno e i soldati, cessarono di batter Paolo.

³³Unya miduol ang pangulong capitan, ug gidakup siya; ug nagsugo sa pagpagapus kaniya sa duha ka talikala; ug nangutana kong kinsa siya, ug kong unsa ang nabuhat niya.

³³Allora il tribuno, accostatosi, lo prese, e comandò che fosse legato con due catene; poi domandò chi egli fosse, e che cosa avesse fatto.

³⁴Ug ang uban nagasinggit ug usa ka butang, ug ang uban sa lain, sa taliwala sa panon sa katawohan; ug sa wala siya mahibalo sa katinoan mahitungod sa kasamok, nagsugo siya nga pagadad-on siya ngadto sa kuta.

³⁴E nella folla gli uni gridavano una cosa, e gli altri un’altra; onde, non potendo saper nulla di certo a cagion del tumulto, comandò ch’egli fosse menato nella fortezza.

³⁵Ug sa pag-abut ni Pablo sa mga ang-ang, nahitabo nga gisakwat siya sa mga sundalo, tungod sa kabangis sa mga tawo.

³⁵Quando Paolo arrivò alla gradinata dovette, per la violenza della folla, esser portato dai soldati,

³⁶Kay ang panon sa katawohan sa lungsod nanagsunod sa ulahi, nga nagasinggit: Papahawaa siya!

³⁶perché il popolo in gran folla lo seguiva, gridando: Toglilo di mezzo!

³⁷Ug sa hapit nang isulod si Pablo sa kuta miingon siya sa pangulong capitan: Itugot mo ba kanako ang pagsulti kanimo? Ug siya miingon: Mahibalo ba ikaw sa Greciahanon?

³⁷Or come Paolo stava per esser introdotto nella fortezza, disse al tribuno: Mi è egli lecito dirti qualcosa? Quegli rispose: Sai tu il greco?

³⁸Dili badiay ikaw ang Egiptohanon, nga niadtong mga adlaw nga miagi nakapalihok ug kagubot, ug nagdala ngadto sa kamingawan ug upat ka libo sa mga mamomono?

³⁸Non sei tu dunque quell’Egiziano che tempo fa sollevò e menò nel deserto que’ quattromila briganti?

³⁹Apan si Pablo miingon: Ako usa ka Judio, sa Tarso sa Cilicia, lungsoranon sa dili ubos nga ciudad: ug ginapakilooy ko kanimo, nga tugutan mo ako sa pagsulti sa katawohan.

³⁹Ma Paolo disse: Io sono un Giudeo, di Tarso, cittadino di quella non oscura città di Cilicia; e ti prego che tu mi permetta di parlare al popolo.

⁴⁰Ug sa gitugutan siya sa capitan, si Pablo nga mitindog sa mga ang-ang, misinyas sa iyang kamot sa katawohan; ug sa may daku na nga kahilum, siya misulti kanila sa sinultihan nga Hebreohanon, nga nagaingon:

⁴⁰E avendolo egli permesso, Paolo, stando in piè sulla gradinata, fece cenno con la mano al popolo. E fattosi gran silenzio, parlò loro in lingua ebraica dicendo: