1Karon, sa nahaunang adlaw sa semana, sayo sa mangitngit pa, miabut si Maria Magdalena sa lubnganan, ug nakita niya ang bato nga nakuha na sa lubnganan.
1Or il primo giorno della settimana, la mattina per tempo, mentr’era ancora buio, Maria Maddalena venne al sepolcro, e vide la pietra tolta dal sepolcro.
2Busa midalagan siya ug miadto kang Simon Pedro, ug sa usa ka tinon-an, ang gihigugma ni Jesus, ug miingon kanila: Gikuha nila gikan sa lubnganan ang Ginoo, ug wala kita mahibalo kong diin nila ibutang siya.
2Allora corse e venne da Simon Pietro e dall’altro discepolo che Gesù amava, e disse loro: Han tolto il Signore dal sepolcro, e non sappiamo dove l’abbiano posto.
3Busa migula si Pedro ug ang usa ka tinon-an, ug nangadto sila sa lubnganan.
3Pietro dunque e l’altro discepolo uscirono e si avviarono al sepolcro.
4Ug nanalagan sila nga duha pagdungan, ug ang usa ka tinon-an labing makusog nga midalagan kay kang Pedro ug unang miabut sa lubnganan.
4Correvano ambedue assieme; ma l’altro discepolo corse innanzi più presto di Pietro, e giunse primo al sepolcro;
5Ug sa iyang pagduko ug paglili, nakita niya ang panapton nga lino nga nahibilin, apan wala siya mosulod.
5e chinatosi, vide i pannilini giacenti, ma non entrò.
6Unya miabut usab si Simon Pedro nga nagasunod kaniya, ug misulod sa lubnganan, ug nakita niya ang mga panapton nga nahibilin.
6Giunse intanto anche Simon Pietro che lo seguiva, ed entrò nel sepolcro, e vide i pannilini giacenti,
7Ug ang panyo nga didto sa iyang ulo wala mahitipon sa mga panapton nga lino, kondili nalukot sa iyang kaugalingon sa usa ka dapit nga linain.
7e il sudario ch’era stato sul capo di Gesù, non giacente coi pannilini, ma rivoltato in un luogo a parte.
8Unya misulod usab ang usa ka tinon-an nga unang miabut sa lubnganan, ug kini nakakita ug mitoo.
8Allora entrò anche l’altro discepolo che era giunto primo al sepolcro, e vide, e credette.
9Kay hangtud niadtong panahona wala pa sila mahibalo sa Kasulatan, nga siya kinahanglan nga mabanhaw sa mga minatay.
9Perché non aveano ancora capito la Scrittura, secondo la quale egli doveva risuscitare dai morti.
10Busa ang mga tinon-an namauli pag-usab sa ilang balay.
10I discepoli dunque se ne tornarono a casa.
11Apan si Maria nagatindog sa gawas sa lubnganan nga nagahilak; busa sa nagahilak siya, miduko ug milili siya sa lubnganan;
11Ma Maria se ne stava di fuori presso al sepolcro a piangere. E mentre piangeva, si chinò per guardar dentro al sepolcro,
12Ug nakita niya ang duha ka mga manolonda nga sinul-oban sa maputi nga nanaglingkod, ang usa sa ulohan, ug ang usa sa tiilan, sa dapit diin ang lawas ni Jesus gipahigda.
12ed ecco, vide due angeli, vestiti di bianco, seduti uno a capo e l’altro ai piedi, là dov’era giaciuto il corpo di Gesù.
13Ug sila miingon kaniya: Babaye, nganong nagahilak ikaw? Siya miingon kanila: Kay gikuha nila ang akong Ginoo, ug wala ako mahibalo kong hain nila ibutang.
13Ed essi le dissero: Donna, perché piangi? Ella disse loro: Perché han tolto il mio Signore, e non so dove l’abbiano posto.
14Sa nakaingon siya niini, milingi siya, ug nakita niya si Jesus nga nagatindog, apan wala siya makaila nga kadto mao si Jesus.
14Detto questo, si voltò indietro, e vide Gesù in piedi; ma non sapeva che era Gesù.
15Si Jesus miingon kaniya: Babaye, nganong nagahilak ikaw? Kinsa ba ang imong gipangita? Siya, nga nagahunahuna nga kadto mao ang magbalantay sa tanaman, miingon kaniya: Ginoo, kong imong gikuha siya gikan dinhi, tug-ani ako kong hain nimo siya ibutang, ug ako siyang pagakuhaon.
15Gesù le disse: Donna, perché piangi? Chi cerchi? Ella, pensando che fosse l’ortolano, gli disse: Signore, se tu l’hai portato via, dimmi dove l’hai posto, e io lo prenderò.
16Si Jesus miingon kaniya: Maria! Siya milingi ug miingon kaniya sa pinulongan nga Hebreohanon: Rabboni! nga ang kahulogan, Magtutudlo!
16Gesù le disse: Maria! Ella, rivoltasi, gli disse in ebraico: Rabbunì! che vuol dire: Maestro!
17Si Jesus miingon kaniya: Ayaw ako paghikapa, kay wala pa ako makasaka ngadto sa Amahan: apan umadto ka sa akong mga igsoon, ug moingon kanila: Mosaka ako ngadto sa akong Amahan ug inyong Amahan, ug sa akong Dios ug inyong Dios.
17Gesù le disse: Non mi toccare, perché non sono ancora salito al Padre; ma va’ dai miei fratelli, e dì loro: Io salgo al Padre mio e Padre vostro, all’Iddio mio e Iddio vostro.
18Si Maria Magdalena miadto ug nagasugilon sa mga tinon-an: Nakita ko ang Ginoo; ug nga si Jesus nagasulti niining mga butanga kaniya.
18Maria Maddalena andò ad annunziare ai discepoli che avea veduto il Signore, e ch’egli le avea dette queste cose.
19Unya sa pagkahapon nianang adlawa, ang nahaunang adlaw sa semana, ug sa nasirhan ang mga pultahan sa ginatiguman sa mga tinon-an, tungod sa kahadlok sa mga Judio, si Jesus miabut ug mitindog sa taliwala nila, ug miingon kanila: Kaninyo ang pakigdait.
19Or la sera di quello stesso giorno, ch’era il primo della settimana, ed essendo, per timor de’ Giudei, serrate le porte del luogo dove si trovavano i discepoli, Gesù venne e si presentò quivi in mezzo, e disse loro:
20Ug sa nakapamulong siya niini, iyang gipakita kanila ang iyang mga kamot ug ang iyang kilid. Busa ang mga tinon-an nangalipay sa ilang pagkakita sa Ginoo.
20Pace a voi! E detto questo, mostrò loro le mani ed il costato. I discepoli dunque, com’ebbero veduto il Signore, si rallegrarono.
21Unya si Jesus miingon pag-usab kanila: Kaninyo; ang pakigdait ingon nga ang Amahan nagsugo kanako, sa maong pagkaagi ako nagasugo kaninyo.
21Allora Gesù disse loro di nuovo: Pace a voi! Come il Padre mi ha mandato, anch’io mando voi.
22Ug sa nakapamulong siya niini, miginhawa siya kanila, ug miingon kanila: Dawata ninyo ang Espiritu Santo.
22E detto questo, soffiò su loro e disse: Ricevete lo Spirito Santo.
23Kang bisan kinsang mga sala nga inyong pasayloon, kana ginapasaylo kanila; kang bisan kinsang mga sala nga inyong pugngan, kana ginapugngan kanila.
23A chi rimetterete i peccati, saranno rimessi; a chi li riterrete, saranno ritenuti.
24Apan si Tomas nga ginganlan si Dedimo, usa sa napulo ug duha, wala didto uban kanila sa pag-abut ni Jesus.
24Or Toma, detto Didimo, uno de’ dodici, non era con loro quando venne Gesù.
25Busa ang ubang mga tinon-an miingon kaniya: Kami nakakita sa Ginoo. Apan siya miingon kanila: Gawas kong makita ko sa iyang mga kamot ang agi sa mga lansang, ug ikakulkog ko ang akong tudlo sa agi sa mga lansang, ug ikahinol ko ang akong kamot sa iyang kilid, dili ako motoo.
25Gli altri discepoli dunque gli dissero: Abbiam veduto il Signore! Ma egli disse loro: Se io non vedo nelle sue mani il segno de’ chiodi, e se non metto il mio dito nel segno de’ chiodi, e se non metto la mia mano nel suo costato, io non crederò.
26Ug sa tapus ang walo ka adlaw, didto na usab ang iyang mga tinon-an sa sulod, ug si Tomas uban kanila. Samtang ang pultahan tinak-upan, si Jesus misulod ug mitindog sa taliwala nila, ug miingon: Kaninyo ang pakigdait.
26E otto giorni dopo, i suoi discepoli erano di nuovo in casa, e Toma era con loro. Venne Gesù, a porte chiuse, e si presentò in mezzo a loro, e disse: Pace a voi!
27Unya miingon siya kang Tomas: Iabut ngari ang imong tudlo, ug tan-awa ang akong mga kamot; ug iabut ngari ang imong kamot ug ihinol sa akong kilid, ug dili ka magmaduhaduhaon kondili magmatinohoon.
27Poi disse a Toma: Porgi qua il dito, e vedi le mie mani; e porgi la mano e mettila nel mio costato; e non essere incredulo, ma credente.
28Si Tomas mitubag ug miingon kaniya: Ginoo ko ug Dios ko!
28Toma gli rispose e disse: Signor mio e Dio mio!
29Si Jesus miingon kaniya: Tungod kay ikaw nakakita kanako, mitoo ikaw? Bulahan kadtong wala magpakakita, apan bisan pa, nanagpanoo.
29Gesù gli disse: Perché m’hai veduto, tu hai creduto; beati quelli che non han veduto, e hanno creduto!
30Ug may uban pa nga daghang mga ilhanan nga gibuhat ni Jesus sa atubangan sa iyang mga tinon-an, nga wala mahasulat niini nga basahona;
30Or Gesù fece in presenza dei discepoli molti altri miracoli, che non sono scritti in questo libro;
31Apan kini gisulat, aron kamo managpanoo nga si Jesus mao ang Cristo, ang Anak sa Dios; ug nga sa pagtoo makabaton kamo sa kinabuhi sa iyang ngalan.
31ma queste cose sono scritte, affinché crediate che Gesù è il Cristo, il Figliuol di Dio, e affinché, credendo, abbiate vita nel suo nome.