¹Kong dili pa si Jehova maoy kakapig namo, Ipasulti sa Israel karon,

¹Canto dei pellegrinaggi. Di Davide. Se non fosse stato l’Eterno che fu per noi, lo dica pure ora Israele,

²Kong dili pa si Jehova maoy kadapig namo, Sa diha nga ming-alsa ang mga tawo batok kanamo;

²se non fosse stato l’Eterno che fu per noi, quando gli uomini si levarono contro noi,

³Nan sila minglamoy na unta kanamo nga mga buhi, Sa diha nga misilaub ang ilang kaligutgut batok kanamo:

³allora ci avrebbero inghiottiti tutti vivi, quando l’ira loro ardeva contro noi;

⁴Nan minglunop na unta kanamo ang mga tubig, Ang baha mibanlas na unta ibabaw sa among kalag;

⁴allora le acque ci avrebbero sommerso, il torrente sarebbe passato sull’anima nostra;

⁵Nan mingsalanap na unta sa ibabaw sa among kalag ang mga tubig nga palabilabihon.

⁵allora le acque orgogliose sarebbero passate sull’anima nostra.

⁶Dalayegon si Jehova, Nga wala magtugyan kanamo ingon nga tulokbonon ngadto sa ilang mga ngipon.

⁶Benedetto sia l’Eterno che non ci ha dato in preda ai loro denti!

⁷Ang among kalag giluwas ingon sa langgam nga gikan sa lit-ag sa mga mangangayam: Ang lit-ag nabungkag, ug kami gipalingkawas.

⁷L’anima nostra è scampata, come un uccello dal laccio degli uccellatori; il laccio è stato rotto, e noi siamo scampati.

⁸Ang among tabang anaa sa ngalan ni Jehova, Nga nagbuhat sa langit ug sa yuta.

⁸Il nostro aiuto è nel nome dell’Eterno, che ha fatto il cielo e la terra.