¹Sa human niining mga butanga, si Pablo migikan sa Atenas, ug miabut sa Corinto.

¹Pēc tam viņš, aizgājis no Atēnām, nonāca Korintā.

²Ug hingkit-an niya ang usa ka Judio, nga ginganlan si Aquila, usa ka tawo nga molupyo sa Pontus, nga bag-o pa lamang nahiabut gikan sa Italia, uban ang iyang asawa nga si Priscila, tungod kay si Claudio nagsugo nga mamahawa sa Roma ang tanang mga Judio, ug siya miadto kanila.

²Un viņš atrada kādu jūdu, vārdā Akvilu, kas cēlies no Pontas. Tas ar savu sievu Priskillu nupat kā bija atnācis no Itālijas (jo Klaudijs bija pavēlējis visiem jūdiem atstāt Romu). Tiem viņš piebiedrojās.

³Ug tungod kay managsama ang ilang patigayon, siya mipuyo uban kanila ug naningkamot sila kay ang buluhaton nila mao ang pagbuhat ug mga balongbalong.

³Un tā kā viņam bija tas pats amats, viņš palika pie tiem un strādāja. (Viņiem bija telšu taisītāju amats.)

⁴Ug siya nangatarungan didto sa sinagoga sa tanang adlaw nga igpapahulay, ug naglukmay sa mga Judio ug sa mga Greciahanon.

⁴Un viņš katru sabatu mācīja sinagogā un, runādams par Kunga Jēzus vārdu, pārliecināja jūdus un grieķus.

⁵Apan sa pagpanlugsong ni Silas ug ni Timoteo gikan sa Macedonia, napugos si Pablo pinaagi sa pulong sa pagpamatuod sa mga Judio, nga si Jesus mao si Cristo.

⁵Bet kad Sīls un Timotejs atnāca no Maķedonijas, Pāvils vēl centīgāk sludināja jūdiem, ka Jēzus ir Kristus.

⁶Ug sa misupak sila gayud ug nagpasipala, giyabyab niya ang iyang bisti ug miingon kanila: Ang inyong dugo magapaibabaw sa inyong mga ulo; ako mahinlo; sukad karon moadto ako sa mga Gentil.

⁶Bet kad tie runāja pretim un zaimoja, viņš, izkratījis savas drēbes, sacīja tiem: Jūsu asinis lai nāk pār jūsu galvām. No šī brīža es iešu pie pagāniem.

⁷Ug mipahawa siya didto, ug misulod sa balay sa usa nga ginganlan si Tito Justo, usa nga masimbahon sa Dios, kansang balay diha tupad sa sinagoga.

⁷Un viņš, no turienes aizgājis, nonāca kāda dievbijīga vīra namā, kam vārds bija Tits Justs. Tā nams bija savienots ar sinagogu.

⁸Ug si Crispo, ang pangulo sa sinagoga, mitoo sa Ginoo uban ang tibook niyang panimalay; ug daghanan sa mga taga-Corinto nga nagpatalinghug, ming-too ug nanagpabautismo.

⁸Bet Krisps, sinagogas priekšnieks, un viss viņa nams ticēja uz Kungu, un daudzi korintieši, dzirdēdami, kļuva ticīgi un kristījās.

⁹Ug ang Ginoo misulti kang Pablo sa kagabhion pinaagi sa panan-awon: Dili ka mahadlok, kondili sumulti ka, ug dili ka maghilum;

⁹Tad naktī Kungs parādībā sacīja Pāvilam: Nebīsties, bet runā un neklusē,

¹⁰Kay ako nagauban kanimo, ug walay tawo nga magahilabut kanimo sa pagdaut kanimo; kay daghan ang akong mga tawo dinhi niining ciudara.

¹⁰Jo es esmu ar tevi, un neviens tevi neaiztiks, lai darītu tev ļaunu, jo man ir daudz ļaužu šinī pilsētā.

¹¹Ug mipuyo siya didto sa usa ka tuig ug unom ka bulan, nga nagatudlo sa pulong sa Dios sa taliwala nila.

¹¹Tad viņš tur palika gadu un sešus mēnešus, tiem mācīdams Dieva vārdu.

¹²Apan samtang nga si Galion mao pa ang gobernador sa Acaya, mialsa pagtingub ang mga Judio batok kang Pablo, ug ilang gidala siya sa hukmanan,

¹²Bet kad Gallions bija prokonsuls Ahajā, jūdi vienprātīgi sacēlās pret Pāvilu un veda viņu tiesā,

¹³Nga nagaingon: Kining tawohana nagadani sa mga tawo sa pagsimba sa Dios supak sa Kasugoan.

¹³Sacīdami: Šis pierunā ļaudis kalpot Dievam pret likumu.

¹⁴Apan sa diha nga si Pablo mobungat na unta sa iyang baba, nag-ingon si Galion sa mga Judio: Kong butang pa kini nga sayup, kun, binanyaga nga buhat, O mga Judio, may katarungan nga pagaantuson ko kamo.

¹⁴Kad Pāvils sāka atvērt muti, Gallions sacīja jūdiem: Jūdu vīri, ja tas būtu kāds netaisns vai ļauns noziegums, es jūs, kā pienākas, uzklausītu,

¹⁵Apan kong kini mga paglalisay mahitungod lamang sa mga pulong, ug sa mga ngalan, ug sa inyong kaugalingong Kasugoan, kamo ang mahibalo niana, wala akoy tinguha sa pagkamaghuhukom niining mga butanga.

¹⁵Bet ja strīdi ir par mācību, vārdiem un jūsu bauslību, tad lūkojiet paši; es negribu tanīs būt tiesnesis.

¹⁶Ug iyang giabog sila gikan sa hukmanan.

¹⁶Un viņš tos noraidīja no tribunāla.

¹⁷Ug silang tanan mingdakup kang Sostenes, ang pangulo sa sinagoga, ug ilang gipuspusan siya sa atubangan sa hukmanan. Ug wala magtagad si Galion sa bisan unsa niining mga butanga.

¹⁷Tad visi, notvēruši sinagogas priekšnieku Sostenu, sita to tribunāla priekšā, bet Gallions neraizējās par viņiem.

¹⁸Ug si Pablo, sa nakapabilin pa ug daghan nga mga adlaw, nanamilit sa mga igsoon, ug milayag gikan didto padulong sa Siria, ug uban kaniya si Priscila ug si Aquila; sa nakapaalut siya sa Cencreas, kay siya adunay saad.

¹⁸Bet Pāvils uzturējās tur vēl daudz dienas un, atvadījies no brāļiem, pārcēlās uz Sīriju, bet kopā ar viņu Priskilla un Akvila, kas Kenhrejā apcirpa savu galvu, jo tāds bija viņa solījums.

¹⁹Ug miabut sila sa Efeso, ug iyang gibilin sila didto. Apan misulod siya sa sinagoga, ug nagsaysay sa mga Judio.

¹⁹Viņš nonāca Efezā un atstāja tos tur, bet pats, iegājis sinagogā, sarunājās ar jūdiem.

²⁰Ug sa gipangayo nila aron mopabilin siya uban kanila sa dugay-dugay nga panahon wala siya mosugot;

²⁰Tie lūdza viņu palikt ilgāku laiku, bet viņš.nepiekrita,

²¹Kondili nanamilit kanila, nga nagaingon: Kinahanglan nga ako sa tanang paagi, makatambong sa umaabut nga fiesta sa Jerusalem; apan mobalik ako pag-usab kaninyo, kong itugot sa Dios. Ug milayag siya gikan sa Efeso.

²¹Bet atvadīdamies viņš teica: Ja tāds būs Dieva prāts, es atkal atgriezīšos pie jums. Tad viņš aizgāja no Efezas.

²²Ug sa nakadunggo siya sa Cesarea, mitungas siya ug miabiabi sa iglesia, ug milugsong padulong sa Antioquia.

²²Un viņš, nonācis Cēzarejā, aizgāja un apsveica draudzi, un devās uz Antiohiju.

²³Ug sa nakapabilin siya didto ug diyutay nga panahon, migikan ug milatas siya sa sunodsunod sa kayutaan sa Galacia, ug sa Phrygia, sa pagpalig-on sa tanang mga tinon-an.

²³Un kādu laiku tur palicis, viņš aizgāja; pārstaigādams pēc kārtas Galatijas apgabalu un Frīģiju, viņš stiprināja visus mācekļus.

²⁴Ug miabut sa Efeso ang usa ka Judio nga ginganlan si Apolos nga natawo sa Alejandria, tawo nga batid sa panulti, ug gamhanan sa mga Kasulatan.

²⁴Bet Efezā nonāca kāds jūds, vārdā Apolls, dzimis aleksandrietis, labs Rakstu pazinējs un daiļrunīgs.

²⁵Kining tawohana natonan sa dalan sa Ginoo, ug sa mainit nga espiritu, nagsulti ug nagtudlo sa sibo gayud sa mga butang mahatungod kang Jesus; nga nanghibalo lamang sa bautismo ni Juan.

²⁵Viņš bija mācīts Kunga ceļā un dedzīgs garā, runāja un cītīgi mācīja to, kas attiecas uz Jēzu, pats pazīdams tikai Jāņa kristību.

²⁶Ug siya misugod sa pagsulti sa walay kahadlok didto sa sinagoga. Ug sa hingdunggan siya ni Priscila ug ni Aquila, ilang gikuha, ug ilang giasoyan sa sibo pa gayud sa dalan sa Dios.

²⁶Viņš droši sāka sludināt sinagogā. To dzirdējuši, Priskilla un Akvila paņēma viņu pie sevis un vēl rūpīgāk paskaidroja viņam Kunga ceļu.

²⁷Ug sa buot siya moagi ngadto sa Acaya, gidasig siya sa mga igsoon, ug nagsulat sila sa mga tinon-an, aron siya dawaton nila ug maayo; ug sa pag-abut niya, nakatabang siya ug daku sa mga mingtoo pinaagi sa gracia.

²⁷Kad viņš gribēja iet uz Ahaju, brāļi viņu pamācīja un rakstīja mācekļiem, lai viņu uzņem. Tur nonācis, viņš kļuva noderīgs tiem, kas ticēja;

²⁸Kay uban gayud sa gahum ginadaug niya sa lantugi ang mga Judio ug kana nabutyag gayud, sa pagpahayag pinasikad sa mga Kasulatan, nga si Jesus mao ang Cristo.

²⁸Jo viņš atklāti un stipri atspēkoja jūdus, pierādīdams ar Rakstiem, ka Jēzus ir Kristus.