Cebuano

Latvian: New Testament

Luke

15

1Karon ang tanang mga maniningil sa buhis ug mga makasasala nagaduol ngadto kaniya sa pagpatalinghug kaniya.
1Bet muitnieki un grēcinieki pulcējās ap Viņu, lai Viņu dzirdētu.
2Ug ang mga Fariseo ug ang mga escriba nanagbagulbol nga nagaingon: Kining tawohana nagadawat sa mga makasasala ug nagakaon uban kanila.
2Un farizeji un rakstu mācītāji kurnēja, sacīdami: Šis pieņem grēciniekus un ēd kopā ar viņiem.
3Ug siya misulti kanila niining sambingay, nga nagaingon:
3Un Viņš teica tiem šo līdzību, sacīdams:
4Kinsang tawohana diha kaninyo nga may usa ka gatus ka carnero, ug nga nawad-an ug usa kanila, dili ba siya mobiya sa kasiyaman ug siyam sa kamingawan, ug mangita niadtong nawala, hangtud kini makaplagan niya?
4Kurš cilvēks no jums, kam simts avis, pazaudējot vienu no tām, neatstāj deviņdesmit deviņas tuksnesī un neiet meklēt to, kas pazuda, kamēr viņš to atrod?
5Ug sa makita niya kini, magapas-an niini sa iyang mga abaga nga malipayon.
5Un viņš, atradis to, priecādamies liek savos plecos.
6Ug sa iyang pag-abut sa balay, magatigum siya sa iyang mga abyan ug sa iyang mga silingan, nga magaingon kanila: Managlipay kamo uban kanako, kay akong hingkaplagan ang akong carnero nga nawala.
6Un viņš, mājās pārnācis, sasauc draugus un kaimiņus un saka viņiem: Priecājieties ar mani, jo es atradu savu avi, kas bija pazudusi!
7Magaingon ako kaninyo, nga sa maong pagkaagi adunay kalipay sa langit tungod sa usa ka makasasala nga maghinulsol, labaw pa sa kasiyaman ug siyam nga mga matarung nga walay kinahanglan sa paghinulsol.
7Es jums saku: tāpat debesīs būs lielāks prieks par vienu grēcinieku, kas gandara par grēkiem, nekā par deviņdesmit deviņiem taisnīgajiem, kam gandarīšanas nevajag.
8Kun, kinsang babayehana nga adunay napulo ka dracma, kong siya kawad-an ug usa, dili magdagkut ug usa ka lamparahan ug magsilhig sa balay, ug sa masingkamoton mangita hangtud iyang makaplagan kini?
8Vai atkal: kura sieviete, kam desmit drahmas, pazaudējusi vienu drahmu, neiededzinās sveci un neizslaucīs māju, rūpīgi meklēdama, kamēr to neatradīs?
9Ug sa iyang hingkaplagan kini, magatigum siya sa iyang mga abyan ug mga silingan, nga magaingon: Maglipay kamo uban kanako, kay akong hingkaplagan ang dracma nga nawala.
9Un viņa, to atradusi, sasauc draudzenes un kaimiņienes, sacīdama: Priecājieties ar mani, jo es atradu drahmu, kuru biju pazaudējusi!
10Sa mao nga pagkaagi, nagaingon ako kaninyo nga adunay kalipay sa atubangan sa mga manolonda sa Dios tungod sa usa ka makasasala nga magahinulsol.
10Es jums saku: tā Dieva eņģeļi priecāsies par katru grēcinieku, kas gandara par grēkiem.
11Ug siya miingon: May usa ka tawo nga adunay duha ka anak nga lalake:
11Un Viņš sacīja: Kādam cilvēkam bija divi dēli.
12Ug ang danghud kanila miingon sa iyang amahan: Amahan, ihatag kanako ang bahin sa imong bahandi nga mahabahin kanako. Ug iyang gibahinbahin kanila ang iyang kahimtang.
12Un jaunākais no viņiem sacīja tēvam: Tēvs, dod man pienācīgo mantas daļu! Un viņš sadalīja mantu starp tiem.
13Ug sa tapus ang pipila ka adlaw, ang manghud nga anak mihipus sa tanan ug milakaw sa iyang panaw ngadto sa usa ka halayo nga yuta, ug didto giusikan niya ang iyang bahandi sa pagkinabuhing dautan.
13Un pēc nedaudz dienām jaunākais dēls, visu saņēmis, aizceļoja uz tālu zemi; un viņš, izšķērdīgi dzīvodams, izšķieda savu mantu.
14Ug sa nausikan na niya ang tanan, miabut ang usa ka dakung gutom niadtong yutaa, ug misugod siya sa pagbati sa kawad-on.
14Un pēc tam, kad viņš visu bija notērējis, tai zemē izcēlās liels bads; un arī viņš sāka ciest trūkumu.
15Ug miadto siya ug nakig-ipon sa usa ka molopyo niadtong yutaa, ug kini nagsugo kaniya ngadto sa iyang kaumahan sa paglawog sa mga baboy.
15Un viņš aizgāja un salīga pie kāda tās zemes pilsoņa; un tas aizsūtīja viņu savā saimniecībā ganīt cūkas.
16Ug ginapangandoy niya ang pagbusog sa iyang tiyan sa mga algarroba nga ginakaon sa mga baboy; ug walay tawo nga mihatag kaniya.
16Un viņš gribēja piepildīt savu vēderu sēnalām, ko cūkas ēda, bet neviens tam tās nedeva.
17Apan sa hing-ulian na siya sa iyang kaugalingon miingon: Kapid-an ka mga mamomoo sa akong amahan nga nahupngan sa tinapay; ug ako ania nga nagakamatay sa kagutom!
17Bet viņš, iedziļinājies sevī, sacīja: Cik daudz algādžu mana tēva namā, kam maizes pārpilnība, bet es mirstu badā!
18Motindog ako ug moadto sa akong amahan, ug moingon ako kaniya: Amahan, nakasala ako batok sa langit ug sa imong atubangan;
18Es celšos un iešu pie sava tēva un sacīšu viņam: tēvs, es esmu grēkojis pret debesīm un pret tevi.
19Ako dili na takus paganganlan nga imong anak; buhata ako ingon nga usa sa imong mga mamomoo.
19Es vairs neesmu cienīgs saukties par tavu dēlu; pieņem mani kā vienu no saviem algādžiem!
20Ug mitindog siya, ug miadto sa iyang amahan. Apan sa halayo pa siya, ang iyang amahan nakakita kaniya, ug giabut ug kalooy, ug midalagan, ug migakus sa iyang liog, ug mihalok kaniya.
20Un cēlies viņš gāja pie sava tēva. Bet, tam vēl tālu esot, viņa tēvs to ieraudzīja un šim kļuva tā žēl; un viņš steidzās tam pretī, krita ap kaklu un skūpstīja to.
21Ug ang anak miingon kaniya: Amahan, nakasala ako batok sa langit ug sa imong atubangan, ug dili na ako takus pagatawgon nga imong anak.
21Un dēls sacīja viņam: Tēvs, es esmu grēkojis pret debesīm un pret tevi; es vairs neesmu cienīgs, ka mani sauc par tavu dēlu.
22Apan ang amahan miingon sa iyang mga ulipon: Dad-a ninyo pagdali ang labing maayong kupo ug isul-ob ninyo kaniya, ug butangi ug singsing ang iyang kamot, ug mga sapin ang iyang mga tiil.
22Bet tēvs sacīja saviem kalpiem: Steigšus atnesiet labākās drēbes un ietērpiet viņu, un sniedziet gredzenu viņa rokai un kurpes viņa kājām,
23Ug dad-a ninyo dinhi ang nating vaca nga pinatambok, ug ihawon siya, ug mangaon kita, ug managlipay.
23Un atvediet nobarotu teļu un nokaujiet to, un ēdīsim un priecāsimies,
24Kay kining akong anak namatay na, ug nabuhi pag-usab; siya nawala na, ug hingkaplagan. Ug sila misugod sa paglipay.
24Jo šis mans dēls, kas bija miris, ir atkal dzīvs; kas bija zudis, ir atkal atrasts! Un viņi sāka dzīrot.
25Karon ang anak nga magulang didto sa uma; ug sa mipauli siya, ug nagakaduol sa balay hingdunggan niya ang honi ug ang sayaw.
25Bet viņa vecākais dēls bija tīrumā. Kad viņš nāca un tuvojās mājai, tas dzirdēja mūziku un līksmību.
26Ug iyang gitawag ngadto kaniya ang usa sa mga binatonan, ug iyang gipangutana kong unsa kaha kining mga butanga.
26Un viņš, pasaucis vienu no kalpiem, jautāja, kas tas ir.
27Ug siya miingon kaniya: Ang imong igsoon miabut, ug ang imong amahan nagpaihaw sa nating vaca nga pinatambok, kay siya nagdawat kaniya nga luwas ug maayong panglawas.
27Tas viņam sacīja: Tavs brālis pārnāca, un tavs tēvs nokāva barotu teļu, jo viņš to sagaidījis veselu.
28Apan siya nasuko, ug dili unta mosulod. Ug ang iyang amahan migula ug nagpakilooy kaniya.
28Bet viņš sadusmojās un negribēja iet iekšā. Tad viņa tēvs iznāca un sāka to lūgt.
29Apan siya mitubag ug miingon sa iyang amahan: Ania karon, sulod mining daghang mga tuig nagaalagad ako kanimo, ug wala gayud ako makalapas bisan usa sa imong mga sugo; ug bisan pa, ikaw wala maghatag kanako usa ka kanding nga nati, aron unta ako maglipay uban sa akong mga abyan.
29Un viņš atbildēja un sacīja savam tēvam: Lūk, tik daudz gadus es tev kalpoju un nekad tavu pavēli nepārkāpu, bet tu man nekad nedevi pat kazlēnu, lai es ar saviem draugiem sarīkotu mielastu;
30Apan sa mipauli kining imong anak nga milamoy sa imong kahimtang uban sa mga bigaon giihawan mo siya sa nating vaca nga pinatambok.
30Bet kad šis tavs dēls, kas savu mantu izšķiedis ar netiklēm, pārnāca, tu nokāvi viņam nobarotu teļu.
31Ug siya miingon kaniya: Anak, ikaw sa gihapon ania uban kanako, ug ang tanan nga ako, imo.
31Tad viņš tam sacīja: Dēls, tu vienmēr esi pie manis, un viss mans ir tavs;
32Apan angay nga kita maglipay ug magsadya, kay kining imong igsoon namatay na, ug nabuhi pag-usab; ug nawala na, ug hingkaplagan.
32Bet sarīkot mielastu un priecāties vajadzēja, jo šis tavs brālis, kas bija miris, ir dzīvs; un kas bija pazudis, ir atrasts.