1Ug siya miingon sa iyang mga tinon-an: Dili mahimo; apan nga moabut gayud ang mga kahigayonan sa pagkapangdol; apan alaut kadtong tungod kaniya moabut sila.
1Un Viņš sacīja saviem mācekļiem: Nav iespējams, ka apgrēcība nenāktu; bet bēdas tam, caur ko tā nāk!
2Maayo pa kaniya nga pagahiktan siya sa iyang liog ug usa ka galingang bato, ug igatambog siya sa dagat, kay sa magapapangdol siya sa usa niining mga gagmay.
2Labāk tādam būtu, ja viņam uzkārtu kaklā dzirnakmeni un iemestu jūrā, nekā viņš apgrēcina vienu no šiem mazajiem.
3Matngoni ninyo ang inyong kaugalingon; kong ang imong igsoon makasala batok kanimo, badlongon mo siya; ug kong siya maghinulsol, pasayloa siya.
3Pielūkojiet paši sevi! Ja tavs brālis grēko pret tevi, pamāci viņu! Bet ja tas to nožēlo, piedod tam!
4Ug kong siya makasala batok kanimo sa makapito sulod sa usa ka adlaw, ug sa makapito magabalik kanimo sa pag-ingon: Nagahinulsol ako; pasayloon mo siya.
4Un ja viņš septiņas reizes dienā grēkotu pret tevi un septiņas reizes grieztos pie tevis, sacīdams: es nožēloju, tad piedod tam!
5Ug ang mga apostoles miingon sa Ginoo: Dugangi ang among pagtoo.
5Un apustuļi sacīja Kungam: Vairo mūsu ticību!
6Ug ang Ginoo miingon: Kong kamo adunay pagtoo nga ingon sa usa ka lugas nga mostaza, magaingon kamo niining kahoyng sicomoro: Maibut ka sa gamut, ug matanum ka sa dagat; ug kana magasugot kaninyo.
6Bet Kungs sacīja: Ja jums būtu ticība kā sinepju graudiņš un jūs sacītu šim zīdtārpu kokam: izraujies un pārstādies jūrā, tad tas jums paklausītu.
7Apan kinsa kaninyo nga adunay usa ka ulipon nga nagadaro, kun nagabantay ug mga carnero, nga magaingon kaniya sa nahauli siya gikan sa kapatagan: Umari ka gilayon ug maglingkod sa lamesa?
7Bet kurš no jums, kam ir kalps, arājs vai gans, kad tas pārnāks no lauka, sacīs viņam: tūlīt nāc un sēdies pie galda?
8Ug dili ba hinoon magaingon kaniya: Hikaya ang igapanihapon ko, ug magbakus ka ug mag-alagad kanako hangtud nga ako makakaon ug makainum; ug sa human niini mokaon ug moinum ka?
8Vai viņš tam neteiks: pagatavo man ēdienu un apjoz priekšautu, un apkalpo mani, kamēr es ēdīšu un dzeršu; un pēc tam tu ēdīsi un dzersi.
9Magapasalamat ba siya niadto nga ulipon kay naghimo sa gisugo kaniya? Nagadahum ako nga dili.
9Un vai viņš izsaka pateicību tam kalpam, ka tas darīja to, ko tam pavēlēja?
10Ingon usab niini kamo: kong nakahimo kamo sa tanang gisugo kaninyo, moingon kamo: Kami mga ulipon nga walay pulos, kay gihimo lamang namo ang katungdanan namong pagabuhaton.
10Es nedomāju. Tā arī jūs, kad izpildīsiet visu, kas jums uzdots, sakiet: Mēs esam nederīgi kalpi, mēs darījām to, ko mums vajadzēja darīt.
11Ug nahitabo, sa nagapadulong sila sa Jerusalem, nga siya miagi sa kadaplinan sa Samaria ug sa Galilea.
11Un, ejot uz Jeruzalemi, notika, ka Viņš gāja caur Samarijas un Galilejas vidieni.
12Ug sa misulod siya sa usa ka balangay, may misugat kaniya nga napulo ka mga tawo nga sanlahon nga nagtindog sa halayo.
12Un kādā miestā ieejot, Viņam pretim nāca desmit spitālīgi vīrieši, kas apstājās notālēm.
13Ug gipatugbaw nila ang ilang mga tingog sa pag-ingon: Jesus, Magtutudlo, kaloy-i kami.
13Un paceltā balsī sacīja: Jēzu, Mācītāj, apžēlojies par mums!
14Ug sa iyang nakita sila, siya miingon kanila: Lumakaw kamo ug magpakita sa mga sacerdote. Ug nahatabo nga sa nagalakaw sila, nangahinlo sila.
14To ieraudzījis, Viņš sacīja: Ejiet un parādieties priesteriem! Un notika, ka, tiem ejot, viņi kļuva tīri.
15Ug ang usa kanila, sa pagkakita nga siya nahinlo, mibalik nga nagadayeg sa Dios sa makusog nga tingog;
15Bet viens no tiem, redzēdams, ka viņš izdziedināts, griezās atpakaļ un skaļā balsī godināja Dievu,
16Ug siya mihapa sa mga tiil ni Jesus sa pagpasalamat kaniya, ug siya usa ka Samariahanon.
16Un nokrita uz sava vaiga pie Viņa kājām, un pateicās; un tas bija samarietis.
17Ug sa mitubag si Jesus, miingon: Wala ba magmahinlo ang napulo? Apan hain ang siyam?
17Bet Jēzus atbildēja un sacīja: Vai desmit nekļuva veseli? Kur ir deviņi?
18Wala bay bisan kinsa kanila nga mibalik sa paghimaya sa Dios, gawas niining dumoduong?
18Nav neviens atradies, kas būtu atgriezies un Dievam godu devis, kā vien šis svešinieks.
19Ug siya miingon kaniya: Tumindog ug lumakaw ka, ang imong pagtoo maoy nagluwas kanimo.
19Un Viņš tam sacīja: Celies un ej, jo tava ticība tev palīdzējusi!
20Ug sa gipangutana siya sa mga Fariseo kong anus-a moabut ang gingharian sa Dios, siya mitubag kanila ug miingon: Dili moanhi ang gingharian sa Dios pinaagi sa mga pagpaminaw.
20Bet farizeji jautāja Viņam: Kad nāks Dieva valstība? Viņš tiem atbildēja un sacīja: Dieva valstība nenāk redzamā veidā.
21Ug dili usab sila magaingon: Ania dinhi! kun, Atua didto! Kay ania karon, ang gingharian sa Dios anaa kaninyo.
21Un arī neteiks: Lūk, še ir, vai, lūk, tur ir, jo, lūk, Dieva valstība ir jūsos pašos.
22Ug siya miingon sa iyang mga tinon-an: Moabut ang mga adlaw nga buot unta kamo motan-aw ug usa sa mga adlaw sa Anak sa tawo, ug dili ninyo kini hikit-an.
22Un Viņš sacīja saviem mācekļiem: Nāks dienas, kad jūs alksiet redzēt vienu Cilvēka Dēla dienu, bet neredzēsiet.
23Ug sila magaingon kaninyo: Ania dinhi! kun, Atua didto! Dili kamo manlakat, ug dili usab kamo magsunod kanila.
23Un jums sacīs: Lūk, še ir, un, lūk, tur ir! Neejiet tur un nesekojiet tam!
24Kay ingon sa kilat, sa magadan-ag kini gikan sa usa ka bahin sa ilalum sa langit, magadan-ag usab ngadto sa usa ka bahin sa ilalum sa langit; ingon niini usab ang Anak sa tawo sa iyang adlaw.
24Jo kā zem debesīm uzliesmojis zibens apspīd to, kas zem debesīm ir, tā būs Cilvēka Dēls savā dienā.
25Apan kinahanglan una siya magaantus ug daghang mga butang; ug igasalikway niini nga kaliwatan.
25Bet vispirms Viņam daudz vajag ciest un no šīs cilts atmestam kļūt.
26Ug ingon sa nahatabo sa mga adlaw ni Noe, mao usab sa mga adlaw sa Anak sa tawo.
26Un kā tas bija Noasa dienās, tā tas būs arī Cilvēka Dēla dienās.
27Nanagpangaon sila, nanagpanginum, nanagpangasawa, gipangasawa, hangtud sa adlaw nga misulod si Noe sa arca, ug miabut ang lunop ug naglaglag kanilang tanan.
27Tie ēda un dzēra; precēja sievas un izdeva pie vīra līdz pat tai dienai, kad Noass iegāja šķirstā; un tad nāca ūdensplūdi un iznīcināja visu.
28Mao usab sumala sa nahitabo sa mga ad law ni Lot: nanagpangaon sila, nanagpanginum, nanagpamalit, nanagpamaligya, nanagpananum, nanagpatindog ug mga puloy-anan.
28Tāpat, kā tas notika Lata dienās: ēda, dzēra, pirka un pārdeva, stādīja un būvēja;
29Apan sa adlaw nga mipahawa si Lot sa Sodoma, miulan ug kalayo ug azufre gikan sa langit, ug milaglag kanilang tanan.
29Bet tai dienā, kad Lats izgāja no Sodomas, lija uguns un sērs no debesīm un iznīcināja visus.
30Mao usab ang mahatabo sa adlaw nga igapadayag ang Anak sa tawo.
30Gluži tāpat būs tai dienā, kad parādīsies Cilvēka Dēls.
31Niadtong adlawa, siya nga anaa sa ibubungan, ug ang iyang mga butang anaa sa sulod sa balay, dili siya manaug sa pagkuha kanila; ug siya nga anaa sa kapatagan dili usab magabalik.
31Ja kāds tanī stundā būs uz jumta, bet viņa lietas - namā, tas lai nekāpj zemē tās paņemt, un ja kas tīrumā, tas lai neatgriežas atpakaļ!
32Hinumdumi ninyo ang asawa ni Lot.
32Pieminiet Lata sievu!
33Bisan kinsa nga magapaninguha sa pagluwas sa iyang kinabuhi, mawala kini kaniya; apan bisan kinsa nga mawad-an sa iyang kinabuhi, maluwas kini niya.
33Kas savu dzīvību centīsies glābt, tas to pazaudēs, bet kas to pazaudēs, tas to atgūs.
34Nagaingon ako kaninyo nga niadtong gabhiona may duha ka tawo sa usa ka higdaanan; ang usa pagakuhaon ug ang usa pagabiyaan;
34Es jums saku: tanī naktī divi būs vienā gultā: vienu uzņems, bet otru atstās.
35May duha ka babaye nga magaabay paggaling; ang usa pagadad-on ug ang usa pagabiyaan;
35Divas kopā mals: vienu uzņems un otru atstās; divi būs tīrumā: vienu uzņems un otru atstās.
36May duha ka tawo nga anaa sa kapatagan; ang usa pagadad-on ug ang usa pagabiyaan.
36Tad mācekļi jautāja Viņam, sacīdami: Kur, Kungs?
37Ug sila mingtubag ug nanag-ingon kaniya: Hain, Ginoo? Ug siya miingon kanila: Kong hain ang lawas, didto magatigum ang mga agila.
37Viņš tiem sacīja: Visur, kur miesa, salasās arī ērgļi.