¹Kay, ania karon, ang Ginoo, si Jehova sa mga panon, nagakuha gikan sa Jerusalem ug gikan sa Juda sa kalig-on ug sungkod, sa tanang kalig-on sa tinapay, ug sa tanang kalig-on sa tubig;

¹For se, Herren, Israels Gud, hærskarenes Gud, tar bort fra Jerusalem og Juda støtte og stav, hver støtte av brød og hver støtte av vann,

²Ang tawo nga kusgan, ug ang tawo sa panggubatan; ang maghuhukom, ug ang manalagna, ug ang magtatag-an nga bakakon, ug ang anciano;

²helt og krigsmann, dommer og profet, spåmann og eldste,

³Ang pangulo sa kalim-an, ug ang halangdon nga tawo, ug ang magtatambag, ug ang batid nga magmumugna, ug ang batid nga maglalamat.

³høvedsmann over femti og hver høit aktet mann, rådsherre og håndverksmester og kyndig åndemaner.

⁴Ug igabutang ko ang mga bata nga maoy ilang mga principe, ug ang mga masuso maoy magahari kanila.

⁴Og jeg vil sette barn til styrere over dem, og guttekåthet skal herske over dem.

⁵Ug ang katawohan pagadaugdaugon ang tagsatagsa pagadaugdaugon sa lain, ug tagsatagsa pagadaugdaugon sa iyang silingan: ang bata magapalabi batok sa tigulang, ug ang tawong bastus batok sa mga halangdon.

⁵Blandt folket skal den ene undertrykke den andre, hver mann sin næste; den unge skal sette sig op mot den gamle, den ringeaktede mot den høit ærede.

⁶Sa diha nga ang usa ka tawo mokupot sa iyang igsoon diha sa balay sa iyang amahan, nga magaingon : Ikaw nagasaput man, busa ikaw himoon namong pangulo, ug pasagdi nga kining kadautan mahulog sa imong kamot;

⁶Når en da tar fatt på en annen i hans fars hus og sier: Du har en kappe, du skal være vår fyrste, og denne ruin* skal være under din hånd, / {* staten i dens elendige forfatning.}

⁷Niadtong adlawa ipatugbaw niya ang iyang tingog nga magaingon: Dili ako buot mahimo nga mananambal; kay sa akong balay walay tinapay ni saput: dili ninyo buhaton ako nga pangulo sa katawohan.

⁷så skal han samme dag svare og si: Jeg vil ikke være læge, og i mitt hus er det intet brød og ingen klær; I skal ikke sette mig til folkets fyrste.

⁸Kay ang Jerusalem nalumpag na, ug ang Juda napukan na; kay ang ilang dila ug ang ilang mga buhat batok kang Jehova, sa pagsuko sa mga mata sa iyang himaya.

⁸For Jerusalem snubler, og Juda faller, fordi deres tunge og deres gjerninger er mot Herren, de trosser hans herlighets øine.

⁹Ang panagway sa ilang nawong nagasaksi batok kanila; ug ilang ipasundayag ang ilang sala sama sa Sodoma, wala nila taboni kini. Alaut sa ilang kalag! kay nagabuhat sila ug dautan sa ilang kaugalingon.

⁹Uttrykket i deres ansikter vidner mot dem, og om sin synd taler de åpent som folket i Sodoma, de dølger den ikke; ve deres sjeler, for de volder sig selv ulykke!

¹⁰Managsulti kamo mahitungod sa matarung, nga mamaayo alang kaniya; kay ilang pagakan-on ang bunga sa ilang mga buhat.

¹⁰Si om den rettferdige at det går ham godt! For han skal ete frukten av sine gjerninger.

¹¹Alaut sa dautan! kay ang kadautan anha kaniya ; kay unsay nabuhat sa iyang mga kamot maoy pagabuhaton kaniya.

¹¹Ve den ugudelige! Ham går det ille; for det hans hender har gjort, skal gjøres mot ham selv.

¹²Mahatungod sa akong katawohan, ang mga bata maoy ilang maglulupig, ug ang mga babaye maoy magahari sa ibabaw kanila. Oh katawohan ko, sila nga mga nanagmando kanimo, maoy nagapasayup kanimo, ug nagabungkag sa dalan sa imong mga alagianan.

¹²Mitt folks herskere er barn, og kvinner råder over det. Mitt folk! Dine førere er forførere, og den vei du skal gå, har de ødelagt.

¹³Si Jehova nagatindog aron sa pagpakigbisog, ug nagabarog aron sa paghukom sa katawohan.

¹³Herren treder frem for å føre sak, og han står der for å dømme folkene.

¹⁴Si Jehova magahukom sa mga anciano sa iyang katawohan, ug sa mga principe niini: Kamo mao ang naglamoy sa parrasan; ang inagaw gikan sa mga kabus anaa sa inyong mga balay:

¹⁴Herren møter i retten sitt folks eldste og dets høvdinger: I har avgnaget vingården! I har rov fra de fattige i husene hos eder!

¹⁵Unsay ipasabut ninyo nga inyong gidugmok man ang akong katawohan, ug gigaling ang nawong sa mga kabus? nagaingon ang Ginoo, si Jenova sa mga panon.

¹⁵Hvorledes kan I tråkke mitt folk ned og knuse de fattige? sier Herren, Israels Gud, hærskarenes Gud.

¹⁶Laput pa si Jehova miingon: Tungod kay ang mga anak nga babaye sa Sion mga palabilabihon, ug manlakaw nga inubanan sa pinatikig nga mga liog ug mga mata nga malimbongon, manlakaw ug managkiay-kiay sa ilang paglakaw, ug managpapagakpak sa ilang mga tiil;

¹⁶Og Herren sa: Fordi Sions døtre er overmodige og går med kneisende nakke og lar øinene løpe om, går og tripper og klirrer med sine fotringer,

¹⁷Tungod niini pagapanitan sa Ginoo ang alimpulos sa ulo sa mga anak nga babaye sa Sion, ug huboan ni Jehova ang ilang mga tinago nga mga dapit.

¹⁷skal Herren gjøre Sions døtres isse skurvet, og Herren skal avdekke deres blusel.

¹⁸Niadtong adlawa pagakuhaon sa Ginoo ang katahum sa bukala sa ilang mga tiil, ug ang mga pandong, ug ang pikas nga mga bulan-bulan;

¹⁸På den dag skal Herren ta bort de prektige fotringer og soler* og halvmåner**, / {* smykker som forestiller solen.} / {** DMR 8, 21.}

¹⁹Ang mga ariyos, ug ang pulceras, ug ang mga bufanda;

¹⁹øredobbene og kjedene og slørene,

²⁰Ang mga kalo nga panapton, ug ang ligas, ug ang mga laso sa ulo, ug ang mga kahon-kahon sa pahumot, ug mga anting-anting;

²⁰hodeprydelsene og fotkjedene og beltene og lukteflaskene og tryllesmykkene,

²¹Ang mga singsing, ug ang mga pahiyas sa ilong;

²¹signetringene og neseringene,

²²Ang mga saput nga igsusul-ob alang sa mga fiesta, ug ang manteletas, ug ang mga panolon, ug mga puntil;

²²høitidsklærne og kåpene og de store tørklær og pungene,

²³Ang mga salamin, ug ang mga fino nga lino, ug ang mga turbante, ug ang mga velo.

²³speilene* og de fine linneter og huene og florslørene. / {* 2MO 38, 8.}

²⁴Ug mahinabo, nga sa kahumot moilis ang kabaho; ug sa bakus moilis ang usa ka pisi; ug sa buhok nga dasok moilis ang kaupaw; ug sa usa ka kupo, moilis ang usa ka bisti nga sako: ang paso moilis sa katahum.

²⁴Og det skal skje: I stedet for balsam skal det være stank, og for belte rep, og for kunstig krusede krøller skallet hode, og for vid kappe trang sekk, brennemerke for skjønnhet.

²⁵Ang imong mga tawo mangapukan pinaagi sa espada, ug ang imong tawo nga kusgan mangapukan sa gubat.

²⁵Dine menn skal falle for sverdet, og dine helter i krigen.

²⁶Ug ang iyang mga ganghaan managbakho ug managminatay; ug siya mahimong biniyaan ug magalingkod sa ibabaw sa yuta.

²⁶Og hennes* porter klager og sørger, og utplyndret sitter hun på jorden. / {* Jerusalems.}