1Ayaw pagpakahilum, Oh Dios, sa akong pagdayeg;
1Til sangmesteren; av David; en salme. Min lovsangs Gud, ti ikke!
2Kay ang baba sa tawong dautan, ug ang baba sa limbongan ilang ginga-nga batok kanako: Nanagsulti sila batok kanako nga may dila nga bakakon.
2For ugudelighets munn og falskhets munn har de oplatt imot mig, de har talt med mig med løgnens tunge.
3Ila akong gilikusan usab sa mga pulong sa pagdumot, Ug nakig-away sila batok kanako sa walay gipasikaran.
3Og med hatets ord har de omgitt mig og stridt imot mig uten årsak.
4Tungod sa akong gugma nahimo silang mga kabatok ko. Apan ako nagatugyan sa akong kaugalingon sa pag-ampo.
4Til lønn for min kjærlighet stod de mig imot, enda jeg er bare bønn.
5Ug tungod sa maayo ako gibaslan nila ug dautan, Ug ang pagdumot gibalus tungod sa akong gugma.
5Og de la ondt på mig til lønn for godt og hat til lønn for min kjærlighet.
6Ibutang mo sa ibabaw niya ang usa ka tawo nga dautan; Ug patindoga ang usa ka kabatok sa iyang toong kamot.
6Sett en ugudelig over ham, og la en anklager stå ved hans høire hånd!
7Sa diha nga siya pagahukman na, ipahulog siya nga sad-an; Ug himoa nga ang iyang pag-ampo mahimong sala.
7Når han dømmes, da la ham gå ut som skyldig, og la hans bønn bli til synd!
8Pagapahamub-a ang iyang mga adlaw; Ug lain ang pakuhaa sa iyang katungdanan.
8La hans dager bli få, la en annen få hans embede!
9Himoa nga mangailo ang iyang mga anak, Ug ang iyang asawa nga usa ka balo.
9La hans barn bli farløse og hans hustru enke,
10Himoa nga ang iyang mga anak managlibud-suroy ug managpakilimos; Ug ipapangita kanila ang ilang tinapay gikan sa ilang biniyaang mga dapit,
10og la hans barn flakke omkring og tigge, og la dem gå som tiggere fra sine ødelagte hjem!
11Pasagdi nga ang magpapautang magasakmit sa tanan nga anaa kaniya; Ug pasagdi nga ang mga dumuloong magadawat sa tanan niyang kinabudlayan.
11La ågerkaren kaste garn ut efter alt det han har, og fremmede røve frukten av hans arbeid!
12Ayaw itugot nga may malooy pa kaniya; Ni may bisan kinsa nga malooy pa sa iyang mga anak nga ilo.
12La ham ikke finne nogen som bevarer miskunnhet imot ham og la ingen forbarme sig over hans farløse barn!
13Ipaputol ang iyang kaliwatan; Sa mosunod nga kaliwatan ipapala ang iyang ngalan.
13La hans fremtid bli avskåret, deres navn bli utslettet i det annet ættledd!
14Pahinumdumi kang Jehova ang kasal-anan sa ilang mga amahan; Ug ayaw ipapala ang sala sa iyang inahan.
14Hans fedres misgjerning bli ihukommet hos Herren, og hans mors synd bli ikke utslettet!
15Pasagdi sila nga anaa sa atubangan ni Jehova sa kanunay, Aron nga iyang pagapalaon gikan sa yuta ang paghandum kanila;
15De være alltid for Herrens øine, og han utrydde deres minne av jorden,
16Tungod kay wala siya mahinumdum sa pagpakita ug kalooy, Kondili gilutos niya ang tawong kabus ug hangul, Ug ang nadugmokan sa kasing-kasing, aron sa pagpatay kanila .
16fordi han ikke kom i hu å gjøre barmhjertighet, men forfulgte en mann som var fattig og elendig og bedrøvet i hjertet, og vilde drepe ham.
17Oo, nahagugma siya sa panunglo, ug midangat kini kaniya; Ug wala ikalipay niya ang panalangin, ug kini halayo gikan kaniya.
17Han elsket forbannelse, og den kom over ham; han hadde ikke lyst til velsignelse, og den blev langt borte fra ham;
18Gisul-oban niya usab sa panunglo ang iyang kaugalingon ingon sa iyang bisti, Ug mituhop kini sa iyang sulod nga mga bahin sama sa tubig; Ug sama sa lana ngadto sa iyang kabukogan.
18han klædde sig i forbannelse som sin klædning, og den trengte som vann inn i hans liv og som olje i hans ben.
19Ipahimo kini diha kaniya nga ingon sa bisti nga iyang gitabon sa iyang kaugalingon, Ug ingon sa bakus nga ginabakus kaniya sa kanunay
19La den være ham som et klædebon som han dekker sig med, og som et belte som han alltid omgjorder sig med!
20Mao kini ang balus sa akong mga kabatok nga gikan kang Jehova, Ug kanila nga nanagsulti ug dautan batok sa akong kalag.
20Dette være mine motstanderes lønn fra Herren, og deres som taler ondt imot min sjel!
21Apan himoon mo kanako, Oh Jehova nga Ginoo, sumala sa imong ngalan: Tungod kay ang imong mahigugmaong-kalolot maayo man, luwason mo ako;
21Og du, Herre, Herre, gjør vel imot mig for ditt navns skyld! Fordi din miskunnhet er god, så redde du mig!
22Kay ako kabus ug hangul, Ug ang akong kasingkasing nasamaran sa sulod nako.
22For jeg er elendig og fattig, og mitt hjerte er gjennemboret i mitt indre.
23Nagapanaw na ako sama sa anino nga nagalingay: Ginabola-bola ako ingon sa dulon.
23Som en skygge, når den heller, farer jeg avsted; jeg blir jaget bort som en gresshoppe.
24Ang akong mga tuhod maluya tungod sa pagpuasa; Ug ang akong unod mikupos tungod sa kakulang sa katambok.
24Mine knær vakler av faste, og mitt kjød svinner og er uten fedme.
25Ako nahimo usab nga talamayon alang kanila: Sa nanagtan-aw sila kanako, nanaglingo-lingo sila sa ulo nila.
25Og jeg er blitt til spott for dem; de ser mig og ryster på hodet.
26Tabangi ako, Oh Jehova, Dios ko; Oh luwasa ako sumala sa imong mahigugmaong-kalolot:
26Hjelp mig, Herre min Gud, frels mig efter din miskunnhet,
27Aron sila mahibalo nga kini mao ang imong kamot; Nga ikaw, Jehova, ang nagbuhat niini.
27så de må kjenne at dette er din hånd, at du, Herre, har gjort det!
28Patungloha sila, apan ikaw magpanalangin: Sa diha nga managpanindog na sila, pagapakaulawan sila, Apan ang imong ulipon magakalipay.
28De forbanner, men du velsigner; de reiser sig og blir til skamme, men din tjener gleder sig.
29Pabistihi sa kaulawan ang akong mga kabatok, Ug pataboni sila sa ilang kaugalingong kaulaw ingon sa usa ka kupo.
29Mine motstandere skal klæ sig i vanære og svøpe sig i sin skam som i en kappe.
30Magahatag ako ug dagkung mga pasalamat ngadto kang Jehova pinaagi sa akong baba; Oo, pagadayegon ko siya sa taliwala sa panon sa katawohan.
30Jeg vil storlig prise Herren med min munn, og midt iblandt mange vil jeg love ham;
31Kay siya motindog diha sa toong kamot sa hangul, Aron sa pagluwas kaniya gikan sa mga nagahukom sa iyang kalag.
31for han står ved den fattiges høire hånd for å frelse ham fra dem som dømmer hans sjel.