1Sa paglakaw sa Israel gikan sa Egipto, Ang panimalay ni Jacob gikan sa katawohan nga lain ug pinulongan;
1Da Israel drog ut av Egypten, Jakobs hus fra et folk med fremmed tungemål,
2Ang Juda nahimong balaan niyang puloy-anan, Ang Israel nahimong iyang gingharian.
2da blev Juda hans* helligdom, Israel hans rike. / {* Herrens.}
3Ang dagat nakakita niini, ug mingkalagiw; Ang Jordan misibug.
3Havet så det og flydde, Jordan vendte om og løp tilbake.
4Ang kabukiran minglukso sama sa mga lakeng carnero, Ang kabungtoran nga gagmay sama sa mga nating carnero.
4Fjellene hoppet som værer, haugene som unge lam.
5Unsay gibati mo, Oh dagat, nga mingkalagiw ka? Ikaw, Oh Jordan, nga misibug ka man?
5Hvad har hendt dig, du hav, at du flyr, du Jordan, at du vender om og løper tilbake,
6Kamo nga kabukiran, nga minglukso kamo sama sa mga laekng carnero; Kamong kabungtoran nga gagmay, nga sama sa mga nating carnero?
6I fjell, at I hopper som værer, I hauger som unge lam?
7Kumurog, ikaw yuta, diha sa atubangan sa Ginoo, Diha sa atubangan sa Dios ni Jacob,
7For Herrens åsyn bev, du jord, for Jakobs Guds åsyn,
8Nga maoy naghimo sa bato nga danaw sa tubig, Ang bato nga santik ngadto sa usa ka tuboran sa mga tubig.
8han som gjør klippen til en vannrik sjø, den hårde sten til en vannkilde!