¹Nahagugma ako kang Jehova, kay siya nagapatalinghug Sa akong tingog ug sa akong mga pangaliyupo.

¹Jeg elsker Herren, for han hører min røst, mine inderlige bønner.

²Tungod kay iyang gikiling kanako ang iyang igdulungog, Busa magatawag ako kaniya samtang ako buhi pa.

²For han har bøiet sitt øre til mig, og alle mine dager vil jeg påkalle ham.

³Ginalikusan ako sa mga talikala sa kamatayon, ug ang kasakit sa Sheol minggapusa kanako: Ang kaguol ug kasakit maoy hingpalgan ko.

³Dødens rep hadde omspent mig, og dødsrikets angster hadde funnet mig; nød og sorg fant jeg.

⁴Unya gisangpit ko ang ngalan ni Jehova: Oh Jehova, luwasa ang akong kalag, nangamuyo ako kanimo.

⁴Men jeg påkalte Herrens navn: Akk Herre, frels min sjel!

⁵Puno sa gracia si Jehova, ug matarung; Oo, maloloy-on ang atong Dios.

⁵Herren er nådig og rettferdig, og vår Gud er barmhjertig.

⁶Si Jehova nagabantay sa mga walay-pagtagad: Gipaubos ako, ug iyang giluwas ako.

⁶Herren verner de enfoldige; jeg var elendig, og han frelste mig.

⁷Bumalik ka sa imong kapahulayan, Oh kalag ko; Kay si Jehova nagpanalangin sa madagayaon gayud kanimo.

⁷Kom igjen, min sjel, til din ro! For Herren har gjort vel imot dig.

⁸Kay imong giluwas ang akong kalag gikan sa kamatayon, Ang akong mga mata gikan sa mga luha, Ug ang akong mga tiil gikan sa pagkahidalin-as.

⁸For du fridde min sjel fra døden, mitt øie fra gråt, min fot fra fall.

⁹Magalakaw ako sa atubangan ni Jehova Sa yuta sa mga buhi.

⁹Jeg skal vandre for Herrens åsyn i de levendes land.

¹⁰Ako motoo, kay mosulti ako: Gisakit ako sa hilabihan gayud:

¹⁰Jeg trodde, for jeg talte; jeg var såre plaget.

¹¹Sa hinanali ako nakaingon: Ang tanang tawo mga bakakon.

¹¹Jeg sa i min angst: Hvert menneske er en løgner.

¹²Unsa man ang akong igabayad kang Jehova Tungod sa tanan niyang mga kaayohan kanako?

¹²Hvormed skal jeg gjengjelde Herren alle hans velgjerninger imot mig?

¹³Dawaton ko ang copa sa kaluwasan, Ug pagasangpiton ko ang ngalan ni Jehova.

¹³Jeg vil løfte frelsens beger og påkalle Herrens navn.

¹⁴Magabayad ako sa akong mga panaad kang Jehova, Oo, diha sa atubangan sa tanan niyang katawohan.

¹⁴Jeg vil holde for Herren mine løfter, og det for hele hans folks øine.

¹⁵Hamili sa pagtan-aw ni Jehova Ang kamatayon sa iyang mga balaan.

¹⁵Kostelig i Herrens øine er hans frommes død.

¹⁶Oh Jehova, sa pagkamatuod ako mao ang imong alagad: Ako mao ang imong alagad, ang anak nga lalake sa imong alagad nga babaye; Gihubad mo ang akong mga talikala.

¹⁶Akk Herre! Jeg er jo din tjener, jeg er din tjener, din tjenerinnes sønn; du har løst mine bånd.

¹⁷Akong ihalad kanimo ang halad-sa-pasalamat, Ug sangpiton ko ang ngalan ni Jehova.

¹⁷Dig vil jeg ofre takkoffer, og Herrens navn vil jeg påkalle.

¹⁸Kang Jehova magabayad ako sa akong mga panaad, Oo, diha sa atubangan sa tanan niyang katawohan,

¹⁸Jeg vil holde for Herren mine løfter, og det for hele hans folks øine,

¹⁹Sa mga sawang sa balay ni Jehova, Sa kinataliwad-an mo, Oh Jerusalem. Dayegon ninyo si Jehova.

¹⁹i forgårdene til Herrens hus, midt i dig, Jerusalem. Halleluja!