1Sa gipabalik na ni Jehova sila nga mingpauli ngadto sa Sion, Nanghisama kami kanila nga nanagdamgo.
1En sang ved festreisene. Da Herren lot Sions fanger vende tilbake, var vi som drømmende;
2Unya ang among mga baba nangapuno sa pagkatawa, Ug ang among mga dila nangapuno sa pag-awit: Unya gipamulong nila sa taliwala sa mga nasud, Si Jehova nagbuhat sa dagkung mga butang alang kanila.
2da fyltes vår munn med latter, og vår tunge med jubel, da sa de iblandt hedningene: Store ting har Herren gjort imot disse.
3Si Jehova nagbuhat sa mga dagkung butang alang kanamo, Nga niini napuno kami sa kalipay.
3Store ting har Herren gjort imot oss; vi blev glade.
4Papahaulii ang pagkabinihag namo, Oh Jehova, Ingon sa mga sapa sa Habagatan.
4Herre, la våre fanger vende tilbake likesom bekker i sydlandet*! / {* likesom disse efter å ha vært uttørket i heten atter fylles når Herren sender regn.}
5Sila nga nanagpugas ug mga luha magaani sa kalipay.
5De som sår med gråt, skal høste fryderop.
6Siya nga magalakaw ug magahilak, dinala ang binhi nga igpupugas, Sa walay duhaduha mobalik siya nga may kalipay, nga magadala uban sa iyang mga binangan nga humay .
6De går gråtende og bærer den de strør ut; de kommer hjem fryderop og bærer sine kornbånd.