Cebuano

Polish

Job

17

1Ang akong espiritu maluya na, nahurot na ang akong mga adlaw, Ang lubnganan andam na alang kanako.
1Dech mój skażony jest; dni moje giną; groby mię czekają.
2Sa pagkamatuod adunay nga yubitan uban kanako, Ug ang akong mata nagasud-ong sa ilang mga hagit.
2Zaiste naśmiewcy są przy mnie, a w ich draźnieniu mieszka oko moje.
3Ibutang karon ang pagsalig, ug pangakohon mo ako uban kanimo; Kinsa karon ang buot makigsangka kanako?
3Staw mi, proszę, rękojmię za się. Któż jest ten? Niech mi na to da rękę.
4Kay gitagoan mo ang ilang mga kasingkasing gikan sa salabutan: Busa ikaw dili motuboy kanila sa itaas.
4Boś serce ich ukrył przed wyrozumieniem; przetoż ich nie wywyższysz.
5Ang tawo nga nagadumili sa iyang mga higala mahitungod sa ilang bahin, Bisan ang mga mata sa iyang mga anak mangalubog.
5Kto pochlebia przyjaciołom, oczy synów jego ustaną.
6Apan ako gihimo niya nga pagya sa mga tawo; Ug ilang ginalud-an ang akong nawong.
6Wystawił mię zaiste na przypowieść ludziom, i jako śmiechowisko przed nimi.
7Ang akong mata usab malubog tungod sa kasubo, Ug ang akong mga panumduman ang tanan ingon sa usa ka landong.
7Zaćmione jest dla żałości oko moje, a wszystkie myśli moje są jako cieó.
8Ang mga tawong matarung nahitingala niini, Ug ang walay sala moasdang batok sa mga walay Dios.
8Zdumieją się szczerzy nad tem; a niewinny przeciwko obłudnikowi powstanie.
9Apan ang mga matarung magapadayon sa iyang ginalaktan, Ug ang mahinlo ug mga kamot magatubo sa kalig-on.
9Będzie się trzymał sprawiedliwy drogi swojej; a kto ma czyste ręce, przyczyni mocy.
10Apan mahitungod kaninyong tanan, dumuol kamo karon pag-usab; Kay wala pa ing mausa ka maalam nga akong hingkit-an.
10Wy tedy wszyscy nawróćcie się, a pójdźcie, proszę; bo nie znajduję między wami mądrego.
11Ang akong mga adlaw nangagi na, ang akong mga tuyo nangakawang, Bisan ang mga hunahuna sa akong kasingkasing.
11Dni moje przeminęły; myśli moje rozerwane są, to jest, zamysły serca mego.
12Ang gabii ilang gihimong adlaw; Ang kahayag, matud pa nila , haduol sa kangitngitan.
12Noc mi się w dzieó obraca; a światłość skraca się dla ciemości.
13Kong sa Sheol ako magapangita ingon nga akong pinuy-anan; Kong sa kangitngitan anaa ko ibuklad ang akong higdaanan;
13Jeźlibym czego oczekiwał, grób będzie domem moim, a w ciemnościach uścielę łoże moje.
14Kong sa kadunotan ako nagaingon: Ikaw maoy akong amahan; Sa sulod: Ikaw ang akong inahan, ug ang akong igsoong babaye;
14Do dołu rzekę: Ojcem moim jesteś; a do robaków: Wy jesteście matką moją, i siostrą moją.
15Nan, hain man ang akong kalauman? Ug mahitungod sa akong paglaum, kinsa ang makakita niana?
15Bo gdzież teraz jest nadzieja moja? a oczekiwanie moje któż ogląda?
16Kini mopadulong ngadto sa mga trangka sa Sheol, Kay didto lamang sa abug adunay pahulay.
16W głębię grobu zstąpię, ponieważ w prochu spólny odpoczynek wszystkich.