¹Patalinghugi ninyo kini, mga katawohan nga tanan; Pamati kamo, mga pumoluyo ngatanan sa kalibutan;

¹(Przedniejszemu śpiewakowi z synów Korego psalm.)

²Mga tawong ubos ug mga dungganan, Kabus ug adunahan sa tingub.

²Słuchajcie tego wszystkie narody; bierzcie to w uszy wszyscy mieszkający na okręgu ziemi!

³Ang akong baba magasulti sa kaalam; Ug ang pagpamalandong sa akong kasingkasing mao ang alang sa salabutan.

³Tak z ludu pospolitego, jako z ludzi zacnych, tak bogaty jako ubogi!

⁴Akong ikiling ang igdulungog ko sa usa ka sambingay: Akong ibutyag ang akong pulong nga salabtonon ibabaw sa alpa.

⁴Usta moje będą opowiadały mądrość, a myśl serca mego roztropność.

⁵Busa ngano nga mahadlok ako sa mga adlaw sa kadautan, Sa diha nga ang kasal-anan nga ania sa akong tikod magalibut kanako?

⁵Nakłonię do przypowieści ucha mego, wyłożę przy harfie zagadkę moję.

⁶Silang mga nanagsalig sa ilang katigayonan, Ug nangandak sa ilang kaugalingon diha sa kadaghan sa ilang mga bahandi;

⁶Przeczże się mam bać we złe dni, aby mię nieprawość tych, którzy mię depczą, miała ogarnąć?

⁷Walay bisan kinsa kanila nga makahimo sa bisan unsang paagi sa pagbawi sa iyang igsoon, Ni magahatag sa Dios sa usa ka tumbas alang kaniya.

⁷Którzy ufają bogactwom swoim, a w mnóstwie dostatków swoich chlubią się.

⁸(Kay ang pagtubos sa ilang mga kinabuhi bililhon man, Ug kini mapakyas sa gihapon),

⁸Gdyż brata swego nikt żadnym sposobem nie odkupi, ani może dać Bogu okupu jego zaó.

⁹Nga siya magakinabuhi sa kanunay, Nga siya dili gayud makakita sa pagkadunot.

⁹(Albowiem drogi jest okup duszy ich, i nie może się ostać na wieki.)

¹⁰Kay makita niya kini. Mga tawong makinaadmanon mangamatay; Ang tawong buang ingon man ang mananapon mangahanaw, Ug magabilin sa ilang mga bahandi ngadto sa uban.

¹⁰Aby żył na wieki, a nie oglądał grobu.

¹¹Ang ilang hunahuna sa sulod nila mao, nga ang ilang mga balay molungtad sa walay katapusan, Ug ang ilang mga puloy-anan ngadto sa tanang mga kaliwatan; Paganganlan nila ang ilang kayutaan sunod sa ilang kaugalingong mga ngalan.

¹¹Bo widzimy, iż i mądrzy umierają, głupi i szalony zarówno giną, a zostawiają, obcym bogactwa swoje.

¹²Apan ang tawo sa kadungganan dili magapadayon: Siya sama sa mga mananap nga mangahanaw.

¹²Myślą, że domy ich są wieczne, a przybytki ich trwają od narodu do narodu; przetoż je nazywają od imion swych na ziemi.

¹³Kining ilang dalan maoy ilang kabuang: Bisan pa niini, sunod kanila ang mga tawo mouyon sa ilang mga gipamulong. (Selah)

¹³Ale człowiek we czci nie zostaje, podobnym będąc bydlętom, które giną.

¹⁴Sila nangatudlo nga ingon sa usa ka panon sa carnero alang sa Sheol; Ang kamatayon mao ang ilang magbalantay: Ug ang matarung magagahum kanila sa kabuntagon; Ug ang ilang katahum maoy alang sa Sheol nga pagalaglagon. Aron wala nay puloy-anan alang niini.

¹⁴Takowa myśl ich głupstwem ich jest, a przecież potomkowie ich pochwalają to usty swemi. Sela.

¹⁵Apan pagalukaton sa Dios ang akong kalag gikan sa gahum sa Sheol; Kay pagadawaton niya ako. (Selah)

¹⁵Jako owce w grobie złożeni będą, śmierć ich strawi; ale sprawiedliwi panować będą nad nimi z poranku, a kształt ich zniszczony będzie w grobie, gdy ustąpią z mieszkania swego.

¹⁶Ayaw pagkahadlok sa diha nga ang usa ka tawo maadunahan, Sa diha nga ang himaya sa iyang balay modugang:

¹⁶Ale Bóg wykupi duszę moję z mocy grobu, gdy mię przyjmie. Sela.

¹⁷Kay sa diha nga siya mamatay, siya walay madala bisan mausa; Ang iyang himaya dili usab manaug sundo kaniya.

¹⁷Nie bójże się, gdy się kto zbogaci, a gdy się rozmnoży sława domu jego.

¹⁸Bisan sa buhi pa siya, gibulahan niya ang iyang kalag (Ug ang mga tawo nanagdayeg kanimo, sa diha nga nagabuhat ikaw ug maayo sa imong kaugalingon),

¹⁸Bo umierając nie weźmie nic z sobą, ani za nim zstąpi sława jego.

¹⁹Siya moadto sa kaliwatan sa iyang mga amahan; Sila dili na gayud makakita sa kahayag.

¹⁹A choć duszy swej za żywota swego pobłaża i chwalono go, gdy sobie dobrze czynił:

²⁰Ang tawo nga anaa sa kadungganan, ug dili makasabut, Mahasama sa mga mananap nga mangahanaw.

²⁰Przecież musi iść za rodziną ojców swych, a na wieki nie ogląda światłości.

²¹Owóż człowiek, który jest we czci, a nie zrozumiewa tego, podobny jest bydlętom, które giną.