¹Busa, mga hinigugma, sa nabatonan nato kini nga mga saad, managhinlo kita sa tanan nga kahugawan sa unod ug sa espiritu, magmahingpit sa pagkabalaan diha sa kahadlok sa Dios.

¹Ora, amados, visto que temos tais promessas, purifiquemo-nos de toda a imundícia da carne e do espírito, aperfeiçoando a santidade no temor de Deus.

²Ablihi ang inyong mga kasingkasing alang kanamo: kami walay gibuhat nga dili matarung sa bisan kang kinsa; kami walay gidaut nga bisan kinsa; kami wala mamintaha bisan kang kinsa;

²Recebei-nos em vossos corações; a ninguém fizemos injustiça, a ninguém corrompemos, a ninguém exploramos.

³Wala ko ipamulong kini sa paghukom sa silot kaninyo kay nag-ingon ako kaniadto, nga ania kamo sa among mga kasingkasing, sa pagpakamatay uban kaninyo ug sa pagpuyo uban kaninyo.

³Não o digo para vos condenar, pois já tenho declarado que estais em nossos corações para juntos morrermos e juntos vivermos.

⁴Daku ang kaisug ko sa pagsulti kaninyo; daku ang paghimaya ko mahi-tungod kaninyo; napuno ako sa paglipay; miawas kanako ang pagmaya sa taliwala sa tanan namong mga kagul-anan.

⁴Grande é a minha franqueza para convosco, e muito me glorio a respeito de vós; estou cheio de consolação, transbordo de gozo em todas as nossas tribulações.

⁵Kay bisan sa pag-abut namo sa Macedonia, walay kapahulayan ang among unod; kondili ginaipit kami sa tanan nga paagi: sa gawas, mga pakig-away; sa sulod, mga kahadlok.

⁵Porque, mesmo quando chegamos � Macedônia, a nossa carne não teve repouso algum; antes em tudo fomos atribulados: por fora combates, temores por dentro.

⁶Walay sapayan, siya nga nagalipay sa mga mapinaubsanon, ang Dios, nagalipay kanamo pinaagi sa pag-abut ni Tito;

⁶Mas Deus, que consola os abatidos, nos consolou com a vinda de Tito;

⁷Ug dili lamang tungod sa iyang pag-abut, kondili tungod usab sa paglipay nga inyong gilipay kaniya, sa iyang pagsugilon kanamo sa inyong mainit nga paghandum, sa inyong kasubo, sa inyong kaawa tungod kanako, sa pagkaagi nga milabi ang akong kalipay.

⁷e não somente com a sua vinda, mas também pela consolação com que foi consolado a vosso respeito, enquanto nos referia as vossas saudações, o vosso pranto, o vosso zelo por mim, de modo que ainda mais me regozijei.

⁸Kay bisan gipasubo ko kamo tungod sa akong sulat, wala ako magbasul niini; bisan nakagbasul ako niini kaniadto; (kay nakita ko, nga kadtong sulata nakapasubo kaninyo, sa makadiyut lamang).

⁸Porquanto, ainda que vos contristei com a minha carta, não me arrependo; embora antes me tivesse arrependido (pois vejo que aquela carta vos contristou, ainda que por pouco tempo),

⁹Karon nalipay ako, dili tungod kay nakapasubo ako kaninyo, kondili kay nanagsubo kamo ngadto sa paghinulsol; kay gipasubo kamo sa paagi nga diosnon, aron kamo dili mapildihan bisan sa unsa tungod kanamo.

⁹agora folgo, não porque fostes contristados, mas porque o fostes para o arrependimento; pois segundo Deus fostes contristados, para que por nós não sofrêsseis dano em coisa alguma.

¹⁰Kay ang diosnong pagkasubo, nagabunga ug paghinulsol ngadto sa kaluwasan, nga dili pagabasuian; apan ang kasubo nga iya sa kalibutan nagapamunga ug kamatayon.

¹⁰Porque a tristeza segundo Deus opera arrependimento para a salvação, o qual não traz pesar; mas a tristeza do mundo opera a morte.

¹¹Kay tan-awa, kining maong butang nga nakapasubo sa paagi nga diosnon, daw unsa ang pagkamainiton sa pag-amoma nga nahimo diha kaninyo; daw unsa ang pagkamainiton sa paglaban kaninyo; daw unsa nga kaligutgut; daw unsa nga kahadlok; daw unsa nga kainit nga paghandum; daw unsa nga kakugi; daw unsa nga pagpanimalus! Sa tanan nanagpadayag kamo nga mga putli sa bulohaton.

¹¹Pois vêde quanto cuidado não produziu em vós isto mesmo, o serdes contristados segundo Deus! sim, que defesa própria, que indignação, que temor, que saudades, que zelo, que vingança! Em tudo provastes estar inocentes nesse negócio.

¹²Busa bisan ako nagsulat kaninyo, wala ko kadto sulata tungod sa hinungdan niya nga nagbuhat sa sala, bisan tungod kaniya nga nag-antus sa sala, kondili aron ang inyong mainitong pag-amoma alang kanamo, mapadayag sa atubangan sa Dios.

¹²Portanto, ainda que vos escrevi, não foi por causa do que fez o mal, nem por causa do que o sofreu, mas para que fosse manifesto, diante de Deus, o vosso grande cuidado por nós.

¹³Tungod niini, ginalipay kami; ug sa among paglipay, ginalipay namo sa hilabihan gayud ang kalipayan ni Tito, kay ang iyang espiritu nabag-o pag-usab tungod kaninyong tanan.

¹³Por isso temos sido consolados. E em nossa consolação nos alegramos ainda muito mais pela alegria de Tito, porque o seu espírito tem sido recreado por vós todos.

¹⁴Kay, kong may gihimaya ako kaniya tungod kaninyo, wala ako maulawi; apan ingon nga kami nagasulti kaninyo sa tanang mga butang sa tinuod, ingon usab ang among paghimaya sa atubangan ni Tito, nakita nga matuod.

¹⁴Porque, se em alguma coisa me gloriei de vós para com ele, não fiquei envergonhado; mas como vos dissemos tudo com verdade, assim também o louvor que de vós fizemos a Tito se achou verdadeiro.

¹⁵Ug ang iyang mga pagbati nga kinasingkasing nagamadagayaon pa gayud alang kaninyo, samtang mahinum-dum siya sa pagkamatinumanon ninyo nga tanan, unsa nga uban sa kahadlok ug pagkurog gidawat ninyo siya.

¹⁵E o seu entranhável afeto para convosco é mais abundante, lembrando-se da obediência de vós todos, e de como o recebestes com temor e tremor.

¹⁶Ginakalipay ko nga sa tanan ako may malig-ong pagsalig kaninyo.

¹⁶Regozijo-me porque em tudo tenho confiança em vós.