¹Unya mitubag si Job ug miingon:

¹Então Jó respondeu:

²Hangtud anus-a ang inyong pagsamok sa akong kalag, Ug sa pagdugmok kanako sa mga pulong?

²Até quando afligireis a minha alma, e me atormentareis com palavras?

³Ikapulo na kining pagpakaulaw ninyo kanako: Kamo walay kaulaw sa inyong dautan nga pakigharong kanako.

³Já dez vezes me haveis humilhado; não vos envergonhais de me maltratardes?

⁴Ug bisan pa gayud nga kono ako nasayup, Ang kasayup ko magapabilin ra sa akong kaugalingon.

⁴Embora haja eu, na verdade, errado, comigo fica o meu erro.

⁵Kong kamo magapaburot gayud sa inyong kaugalingon batok kanako, Ug maoy inyong ipasikad batok kanako ang akong pagkasalawayon;

⁵Se deveras vos quereis engrandecer contra mim, e me incriminar pelo meu opróbrio,

⁶Hibaloi ninyo karon nga ang Dios nagpiit kanako, Ug naglukob kanako sa iyang pukot.

⁶sabei então que Deus é o que transtornou a minha causa, e com a sua rede me cercou.

⁷Ania karon, ako nagatu-aw tungod sa pagtampalas, apan ako wala tagda: Ako nagtawag ug pakitabang, apan walay justicia.

⁷Eis que clamo: Violência! mas não sou ouvido; grito: Socorro! mas não há justiça.

⁸Iyang giparilan ang akong dalan aron ako walay kaagian, Ug ang akong pagalaktan iyang gihimong kangitngitan.

⁸com muros fechou ele o meu caminho, de modo que não posso passar; e pôs trevas nas minhas veredas.

⁹Gihuboan ako niya sa akong himaya, Ug gikuha ang purongpurong gikan sa akong ulo.

⁹Da minha honra me despojou, e tirou-me da cabeça a coroa.

¹⁰Iya akong gilumpag sa luyo ug luyo, ug ako tiwas na; Ug ang akong kalauman ingon sa usa ka kahoy nga iyang giluka.

¹⁰Quebrou-me de todos os lados, e eu me vou; arrancou a minha esperança, como a, uma árvore.

¹¹Iya usab nga gipasiga ang iyang kapungot batok kanako, Ug sa iyang atubangan siya nag-isip kanako nga usa iyang mga kabatok.

¹¹Acende contra mim a sua ira, e me considera como um de seus adversários.

¹²Ang iyang kasundalohan nanagtigum, Ug ilang gitukod ang ilang agianan batok kanako, Ug ilang gilukban ang akong balong-balong.

¹²Juntas as suas tropas avançam, levantam contra mim o seu caminho, e se acampam ao redor da minha tenda.

¹³Iyang gibutang ang akong mga kaigsoonan sa halayo kanako, Ug ang akong mga kaila gipabulag niya kanako.

¹³Ele pôs longe de mim os meus irmãos, e os que me conhecem tornaram-se estranhos para mim.

¹⁴Ang akong mga kabanayan nanaglikay, Ug ang mga higala ko nga sandurot nahakalimot kanako.

¹⁴Os meus parentes se afastam, e os meus conhecidos se esquecem de, mim.

¹⁵Ang tanan nga nagapuyo sa akong balay, ug ang akong sulogoong babaye, nag-isip kanako nga dumuloong: Dumuloong ako sa ilang mga mata.

¹⁵Os meus domésticos e as minhas servas me têm por estranho; vim a ser um estrangeiro aos seus olhos.

¹⁶Motawag ako sa akong sulogoon, ug siya dili motubag kanako, Bisan ako mopakilooy sa akong kaugalingong baba.

¹⁶Chamo ao meu criado, e ele não me responde; tenho que suplicar-lhe com a minha boca.

¹⁷Ang akong asawa mahibulong sa akong gininhawa, Ug sa akong paghangyo sa mga anak sa akong kaugalingong inahan.

¹⁷O meu hÁlito é intolerável � minha mulher; sou repugnante aos filhos de minhã mae.

¹⁸Bisan ang mga gagmayng kabataan managyubit kanako; Kong ako motindog, sila magsulti batok kanako.

¹⁸Até os pequeninos me desprezam; quando me levanto, falam contra mim.

¹⁹Ang tanan ko nga mga higala nga sandurot ginaluud kanako, Ug kadtong tanan nga akong gihigugma nanagbatok kanako.

¹⁹Todos os meus amigos íntimos me abominam, e até os que eu amava se tornaram contra mim.

²⁰Ang akong bukog nanagtaput sa akong panit ug sa akong unod, Ug naluwas lamang ako tungod sa mga panit sa akong mga ngipon.

²⁰Os meus ossos se apegam � minha pele e � minha carne, e só escapei com a pele dos meus dentes.

²¹Kaloy-i ako ninyo, kaloy-i ako ninyo, Oh kamo mga higala ko; Kay ang kamot sa Dios nagtapion kanako.

²¹Compadecei-vos de mim, amigos meus; compadecei-vos de mim; pois a mão de Deus me tocou.

²²Ngano man nga naglutos kamo kanako ingon sa Dios, Ug wala manghimuot sa akong unod?

²²Por que me perseguis assim como Deus, e da minha carne não vos fartais?

²³Oh nga gisulat unta karon ang akong mga pulong? Oh nga nahamutang unta sila sa usa ka basahon!

²³Oxalá que as minhas palavras fossem escritas! Oxalá que fossem gravadas num livro!

²⁴Nga sa tinalinsan nga puthaw ug tingga Magapatik kanila sa ibabaw sa usa ka bato nga walay katapusan!

²⁴Que, com pena de ferro, e com chumbo, fossem para sempre esculpidas na rocha!

²⁵Apan alang kanako nasayud ako nga ang akong Manluluwas buhi man, Ug sa kaulahian nga adlaw siya motindog sa ibabaw sa yuta:

²⁵Pois eu sei que o meu Redentor vive, e que por fim se levantará sobre a terra.

²⁶Ug sa tapus ang akong panit, kining lawas ko gayud malaglag, Unya sa wala ang akong unod makita ko ang Dios;

²⁶E depois de consumida esta minha pele, então fora da minha carne verei a Deus;

²⁷Kang kinsa ako, ako gayud, motan-aw dinhi sa akong kilid, Ug ang akong mga mata makasud-ong, nga dili ingon sa dumuloong. Naut-ut ang akong kasingkasing sa sulod kanako.

²⁷vê-lo-ei ao meu lado, e os meus olhos o contemplarão, e não mais como adversário. O meu coração desfalece dentro de mim!

²⁸Kong kamo magaingon: Ngano nga pagalutoson nato siya! Sanglit ang gamut sa maong butang igakita sa sulod kanako;

²⁸Se disserdes: Como o havemos de perseguir! e que a causa deste mal se acha em mim,

²⁹Kahadloki ninyo ang espada: Kay ang kaligutgut magadala sa mga silot sa espada, Aron nga kamo mahibalo nga adunay paghukom.

²⁹temei vós a espada; porque o furor traz os castigos da espada, para saberdes que há um juízo.