¹Unya mitubag si Job, ug miingon:

¹Então Jó respondeu:

²Bisan niining adlawa mapait ang akong kaguol: Ang akong sakit labing mabug-at kay sa akong pag-agulo.

²Ainda hoje a minha queixa está em amargura; o peso da mão dele é maior do que o meu gemido.

³Oh, nga hingsayran ko pa unta kong asa ko siya hipalgi! Aron madangat ko gayud ang iyang lingkoranan!

³Ah, se eu soubesse onde encontrá-lo, e pudesse chegar ao seu tribunal!

⁴Ipahamutang ko sa iyang atubangan ang akong katarungan, Ug pun-on ko ang akong baba sa mga iglalantugi.

⁴Exporia ante ele a minha causa, e encheria a minha boca de argumentos.

⁵Hibaloan ko ang mga pulong nga iyang igatubag kanako, Ug hisabtan ko ang bisan unsa nga iyang igasulti kanako.

⁵Saberia as palavras com que ele me respondesse, e entenderia o que me dissesse.

⁶Makiglalis ba siya kanako uban nianang gidak-on sa iyang kagahum? Dili; hinonoa siya magapatalinghug kanako.

⁶Acaso contenderia ele comigo segundo a grandeza do seu poder? Não; antes ele me daria ouvidos.

⁷Didto ang tawo nga matul-id arang makapahayag kaniya sa iyang katarungan; Busa ako pagabuhian sa walay katapusan gikan sa akong maghuhukom.

⁷Ali o reto pleitearia com ele, e eu seria absolvido para sempre por meu Juiz.

⁸Ania karon, moadto ako sa unahan, apan siya wala didto ; Ug moari ako sa pangulahian, apan dili ko siya igkita,

⁸Eis que vou adiante, mas não está ali; volto para trás, e não o percebo;

⁹Dapit sa wala, diin siya magabuhat, apan dili ko siya hitan-awan; Dapit sa akong too, adto siya magtago aron nga kaniya dili ako makasud-ong.

⁹procuro-o � esquerda, onde ele opera, mas não o vejo; viro-me para a direita, e não o diviso.

¹⁰Apan siya nahibalo sa dalan nga akong pagapadulongan; Sa diha nga ako masulayan na niya, mogula ako ingon sa bulawan.

¹⁰Mas ele sabe o caminho por que eu ando; provando-me ele, sairei como o ouro.

¹¹Ang akong tiil nagsubay pag-ayo sa iyang mga lakang; Ang iyang dalan maoy akong gibantayan, ug wala ako motipas.

¹¹Os meus pés se mantiveram nas suas pisadas; guardei o seu caminho, e não me desviei dele.

¹²Ako wala mosibug gikan sa sugo sa iyang mga ngabil; Gipakamahal ko ang mga pulong sa iyang baba labi kay sa kalan-on ko nga kinahanglan.

¹²Nunca me apartei do preceito dos seus lábios, e escondi no meu peito as palavras da sua boca.

¹³Apan usa ra siya ug hunahuna, ug kinsay arang makaliso kaniya? Ug ang butang nga ginatinguha sa iyang kalag, kana gayud maoy iyang ginahimo.

¹³Mas ele está resolvido; quem então pode desviá-lo? E o que ele quiser, isso fará.

¹⁴Kay siya magabuhat niadtong butang nga iyang ginatagana alang kanako: Ug daghang mga butang nga ingon niana nga anaa kaniya.

¹⁴Pois cumprirá o que está ordenado a meu respeito, e muitas coisas como estas ainda tem consigo.

¹⁵Busa ako nalisang diha sa iyang atubangan; Sa magapalandong ako, mahadlok ako kaniya.

¹⁵Por isso me perturbo diante dele; e quando considero, tenho medo dele.

¹⁶Kay gipugdaw sa Dios ang akong kasingkasing, Ug ang Makagagahum naghadlok kanako:

¹⁶Deus macerou o meu coração; o Todo-Poderoso me perturbou.

¹⁷Kay wala man ipahimulag ako sa wala pa modangat ang kangitngit, Wala usab niya pataboni gikan sa akong nawong ang mabaga nga kangitngit.

¹⁷Pois não estou desfalecido por causa das trevas, nem porque a escuridão cobre o meu rosto.