1Bisan pa niana, Job, ipakilooy ko kanimo, pamatia ang akong pakigpulong, Ug patalinghugi ang tanan ko nga mga pulong.
1Ouve, pois, as minhas palavras, ó Jó, e dá ouvidos a todas as minhas declaraçoes.
2Tan-awa karon, gibuka ko ang akong baba; Ang akong dila nagsulti sa sulod sa akong baba.
2Eis que já abri a minha boca; já falou a minha língua debaixo do meu paladar.
3Ang akong mga pulong magasaysay sa katul-id sa akong kasingkasing; Ug kadtong nasayran sa akong mga ngabil, igasulti nila sa kinasingkasing.
3As minhas palavras declaram a integridade do meu coração, e os meus lábios falam com sinceridade o que sabem.
4Ang Espiritu sa Dios nagbuhat kanako, Ug ang gininhawa sa Makagagahum nagahatag kanako ug kinabuhi.
4O Espírito de Deus me fez, e o sopro do Todo-Poderoso me dá vida.
5Kong ikaw makahimo, tumubag ka kanako; Andama ang imong igsusulti sa akong atubangan, tumindog ka.
5Se podes, responde-me; põe as tuas palavras em ordem diante de mim; apresenta-te.
6Ania karon, ako sama kanimo sa atubangan sa Dios: Ako usab gibuhat gikan sa yutang kolonon.
6Eis que diante de Deus sou o que tu és; eu também fui formado do barro.
7Ania karon, ang akong pagkamakalilisang dili makapahadlok kanimo, Ni ang akong lulan magmabug-at kanimo.
7Eis que não te perturbará nenhum medo de mim, nem será pesada sobre ti a minha mão.
8Sa pagkamatuod nadunggan ko ang imong mga sulti, Ug nabatian ko ang tingog sa imong mga pulong nga nagaingon:
8Na verdade tu falaste aos meus ouvidos, e eu ouvi a voz das tuas palavras. Dizias:
9Ako mahinlo, walay kalapasan; Ako inocente, ni may kadautan dinhi kanako:
9Limpo estou, sem transgressão; puro sou, e não há em mim iniqüidade.
10Ania karon, siya nakakaplag ug mga higayon batok kanako, Giisip niya ako nga iyang kaaway;
10Eis que Deus procura motivos de inimizade contra mim, e me considera como o seu inimigo.
11Gibutang niya ang akong mga tiil sa mga sepohan, Gitiman-an niya ang akong mga alagianan.
11Põe no tronco os meus pés, e observa todas as minhas veredas.
12Ania karon, tubagon ko ikaw, nga niini ikaw dili matarung; Kay ang Dios labing daku kay sa tawo.
12Eis que nisso não tens razão; eu te responderei; porque Deus e maior do que o homem.
13Ngano nga ikaw makigbisug batok kaniya, Sanglit wala man niya timan-i ang tanan niyang butang?
13Por que razão contendes com ele por não dar conta dos seus atos?
14Kay sa makausa nagasulti ang Dios, Oo, sa makaduha, bisan ang tawo wala magatagad niana.
14Pois Deus fala de um modo, e ainda de outro se o homem não lhe atende.
15Pinaagi sa usa ka damgo, sa usa ka panan-awon sa gabii, Sa diha nga ang halalum nga paghinanok anaa sa mga katawohan. Sa pagkatulog diha sa ilang mga higdaanan;
15Em sonho ou em visão de noite, quando cai sono profundo sobre os homens, quando adormecem na cama;
16Unya iyang gibuksan ang mga igdulungog sa mga katawohan, Ug tak-uman ang ilang pahamatngon
16então abre os ouvidos dos homens, e os atemoriza com avisos,
17Aron isalikway niya ang tawo gikan sa iyang tuyo, Ug katagoan niya ang garbo gikan sa tawo;
17para apartar o homem do seu desígnio, e esconder do homem a soberba;
18Gipugngan niya ang iyang kalag gikan sa gahong, Ug ang iyang kinabuhi gikan sa kamatayon pinaagi sa pinuti.
18para reter a sua alma da cova, e a sua vida de passar pela espada.
19Siya gicastigo usab pinaagi sa sakit diha sa ibabaw sa iyang higdaanan, Ug sa kanunay nga pakig-away sa iyang kabukogan;
19Também é castigado na sua cama com dores, e com incessante contenda nos seus ossos;
20Busa ang iyang kinabuhi lulud-on sa tinapay, Ug ang iyang kalag sa kalan-on nga labing lamian.
20de modo que a sua vida abomina o pão, e a sua alma a comida apetecível.
21Ang iyang unod naut-ut na nga dili na makita; Ug ang iyang kabukogan nga kaniadto dili makita nanikil.
21Consome-se a sua carne, de maneira que desaparece, e os seus ossos, que não se viam, agora aparecem.
22Oo, ang iyang kalag nagakahaduol ngadto sa gahong, Ug ang iyang kinabuhi ngadto sa mga manlalaglag.
22A sua alma se vai chegando � cova, e a sua vida aos que trazem a morte.
23Kong kaniya anaay usa ka manolonda, Usa ka maghuhubad, usa sa matag-usa ka libo, Sa pagpadayag sa tawo kong unsa ang matarung alang kaniya;
23Se com ele, pois, houver um anjo, um intérprete, um entre mil, para declarar ao homem o que lhe é justo,
24Nan mapuanguron ang Dios kaniya, ug magaingon: Luwasa siya gikan sa kahulogon sa gahong, Ako nakakaplag ug usa ka lukat.
24então terá compaixão dele, e lhe dirá: Livra-o, para que não desça � cova; já achei resgate.
25Ang iyang unod mabag-o labi kay sa unod sa bata: Siya mahabalik sa mga adlaw sa iyang pagkabatan-on.
25Sua carne se reverdecerá mais do que na sua infância; e ele tornará aos dias da sua juventude.
26Siya magaampo sa Dios, ug siya mahimuot kaniya, Busa magasud-ong siya sa iyang nawong sa kalipay: Ug igauli niya sa tawo ang iyang pagkamatarung.
26Deveras orará a Deus, que lhe será propício, e o fará ver a sua face com júbilo, e restituirá ao homem a sua justiça.
27Siya magaawit sa atubangan sa mga tawo, ug mag-ingon: Ako nakasala, ug gibalit-ad ko ang matarung, Ug kana wala magpulos kanako:
27Cantará diante dos homens, e dirá: Pequei, e perverti o direito, o que de nada me aproveitou.
28Iyang giluwas ang akong kalag gikan sa kahulogon sa gahong, Ug ang akong kinabuhi makakita sa kahayag.
28Mas Deus livrou a minha alma de ir para a cova, e a minha vida verá a luz.
29Ania karon, kining tanan nga mga butanga pagabuhaton sa Dios, Sa makaduha, oo, sa makatolo, sa usa ka tawo,
29Eis que tudo isto Deus faz duas e três vezes para com o homem,
30Aron sa pagpahauli sa iyang kalag gikan sa gahong, Aron siya kadan-agan sa kahayag sa mga buhi.
30para reconduzir a sua alma da cova, a fim de que seja iluminado com a luz dos viventes.
31Timan-i pag-ayo, Oh Job, patalinghugi ako: Humilum ka, ug ako mosulti.
31Escuta, pois, ó Jó, ouve-me; cala-te, e eu falarei.
32Kong anaay imong igsusulti tubaga ako: Sumulti ka, kay buot ako magpakamatarung kanimo.
32Se tens alguma coisa que dizer, responde-me; fala, porque desejo justificar-te.
33Kong dili, magpatalinghug ka kanako: Humilum ka, ug tudloan ko ikaw sa kaalam.
33Se não, escuta-me tu; cala-te, e ensinar-te-ei a sabedoria.