¹Kang Jehova midangup ako: Unsaon ninyo pag-ingon sa akong kalag: Kumalagiw ka ngadto sa bukid ingon sa usa ka langgam;

¹No Senhor confio. Como, pois, me dizeis: Foge para o monte, como um pássaro?

²Kay, ania karon, ang mga dautan nagabawog sa pana, Ginaandam nila ang ilang mga udyong sa ibabaw sa pisi, Aron sa pagpana gikan sa kangitngit niadtong mga matul-id sa kasingkasing;

²Pois eis que os ímpios armam o arco, põem a sua flecha na corda, para atirarem, �s ocultas, aos retos de coração.

³Kong ang mga patukoranan pagagun-obon, Unsa man ang arang mahimo sa matarung?

³Quando os fundamentos são destruídos, que pode fazer o justo?

⁴Si Jehova anaa sa iyang templo nga balaan; Si Jehova, ang iyang trono atua sa langit; Ang iyang mga mata nagatan-aw, ang iyang mga tabontabon nagasulay sa mga anak sa mga tawo.

⁴O Senhor está no seu santo templo, o trono do Senhor está nos céus; os seus olhos contemplam, as suas pálpebras provam os filhos dos homens.

⁵Si Jehova nagasulay sa matarung; Apan ang dautan ug ang nahagugma sa pagpanlupig, ginadumtan sa iyang kalag.

⁵O Senhor prova o justo e o ímpio; a sua alma odeia ao que ama a violência.

⁶Sa ibabaw sa mga dautan magapaulan siya ug mga lit-ag: Kalayo ug azufre, ug hangin nga makasunog, mao ang bahin sa ilang copa.

⁶Sobre os ímpios fará chover brasas de fogo e enxofre; um vento abrasador será a porção do seu copo.

⁷Kay si Jehova matarung; siya nahagugma sa pagkamatarung: Ang matarung magatan-aw sa iyang nawong.

⁷Porque o Senhor é justo; ele ama a justiça; os retos, pois, verão o seu rosto.