Cebuano

Portuguese: Almeida Atualizada

Psalms

139

1Oh Jehova, ikaw nakasusi kanako, ug nahibalo kanako .
1Senhor, tu me sondas, e me conheces.
2Ikaw nahibalo sa akong paglingkod ug sa akong pagtindog; Ikaw nakasabut sa akong hunahuna bisan sa halayo.
2Tu conheces o meu sentar e o meu levantar; de longe entendes o meu pensamento.
3Ikaw nagasusi sa akong alagianan ug sa akong paghigda, Ug ikaw nahibalo sa tanan ko nga mga dalan.
3Esquadrinhas o meu andar, e o meu deitar, e conheces todos os meus caminhos.
4Kay walay mausa ka pulong sa akong dila, Kondili, Oh Jehova, ania karon, ang tanan hibaloan nimo.
4Sem que haja uma palavra na minha língua, eis que, ó Senhor, tudo conheces.
5Sa likod ug sa atubangan gibantayan mo ako, Ug kanako gitapion mo ang imong kamot.
5Tu me cercaste em volta, e puseste sobre mim a tua mão.
6Alang kanako katingalahan kining kinaadmana; Kini hataas, dili ako makakab-ut niini.
6Tal conhecimento é maravilhoso demais para mim; elevado é, não o posso atingir.
7Asa ba ako paingon gikan sa imong Espiritu? Kun asa ba ako mokalagiw gikan sa imong presencia?
7Para onde me irei do teu Espírito, ou para onde fugirei da tua presença?
8Kong mosaka ako ngadto sa langit, didto atua ikaw: Kong sa Sheol pagabuhaton ko ang akong higdaanan, ania karon, didto atua ikaw.
8Se subir ao céu, tu aí estás; se fizer no Seol a minha cama, eis que tu ali estás também.
9Kong itaud ko ang mga pako sa kaadlawon, Ug magapuyo sa labing mga kinatumyang dapit sa dagat;
9Se tomar as asas da alva, se habitar nas extremidades do mar,
10Bisan pa didto magamando ang imong kamot kanako, Ug ang imong toong kamot magagunit kanako.
10ainda ali a tua mão me guiará e a tua destra me susterá.
11Kong moingon ako: Sa pagkamatuod, ang kangitngit motikyup kanako. Ug ang kahayag nga nagalibut kanako mahimong gabii;
11Se eu disser: Ocultem-me as trevas; torne-se em noite a luz que me circunda;
12Bisan ngani ang kangitngit dili makatago gikan kanimo, Kondili ang kagabhion mohayag ingon sa kasanag sa adlaw: Kanimo ang kangitngit ug ang kahayag managsama lamang.
12nem ainda as trevas são escuras para ti, mas a noite resplandece como o dia; as trevas e a luz são para ti a mesma coisa.
13Kay ikaw ang nag-umol sa akong mga sulod nga bahin: Sa tagoangkan sa akong inahan, imong gitabonan ako.
13Pois tu formaste os meus rins; entreteceste-me no ventre de minha mãe.
14Mohatag ako ug mga pasalamat kanimo; tungod kay makalilisang ug kahibulongan uyamut ang pagbuhat kanako: Kahibulongan man ang imong mga buhat; Ug kini hibaloan kaayo sa akong kalag.
14Eu te louvarei, porque de um modo tão admirável e maravilhoso fui formado; maravilhosas são as tuas obras, e a minha alma o sabe muito bem.
15Ang akong lawas wala hisalipdi gikan kanimo, Sa diha nga sa tago gibuhat ako, Ug sa pagbuhat nga kahibulongan didto sa mga dapit nga labing ubos sa yuta.
15Os meus ossos não te foram encobertos, quando no oculto fui formado, e esmeradamente tecido nas profundezas da terra.
16Sa wala pa mahingpit ang lawas ko, nakita na sa imong mga mata; Ug diha sa imong basahon nahasulat na ang tanan, Bisan pa ngani ang mga adlaw nga natudlo alang kanako , Sa diha nga wala pay miabut kanila.
16Os teus olhos viram a minha substância ainda informe, e no teu livro foram escritos os dias, sim, todos os dias que foram ordenados para mim, quando ainda não havia nem um deles.
17Pagkabililhon usab sa imong mga hunahuna alang kanako, Oh Dios! Pagkadaku sa hilabihan ang gidaghanon nila!
17E quão preciosos me são, ó Deus, os teus pensamentos! Quão grande é a soma deles!
18Kong isipon ko sila labing daghan pa sila kay sa gidaghanon sa balas: Sa akong paghimata, ako anaa gihapon kanimo.
18Se eu os contasse, seriam mais numerosos do que a areia; quando acordo ainda estou contigo.
19Sa pagkamatuod gayud imong pagapatyon ang tawong dautan, Oh Dios: Busa pahalayo kamo kanako, kamong mga tawo nga giuhaw sa dugo.
19Oxalá que matasses o perverso, ó Deus, e que os homens sanguinários se apartassem de mim,
20Kay sa mga pasipala, nanagsulti sila batok kanimo, Ug ang imong mga kaaway nanaggamit sa imong ngalan sa walay kapuslanan.
20homens que se rebelam contra ti, e contra ti se levantam para o mal.
21Wala ba nako pagdumti sila, Oh Jehova, sila nga nanagdumot kanimo? Ug wala ba ako masubo niadtong nanagpanukol batok kanimo?
21Não odeio eu, ó Senhor, aqueles que te odeiam? e não me aflijo por causa dos que se levantam contra ti?
22Gidumtan ko sila uban sa hingpit nga pagdumot: Sila nahimong akong mga kaaway.
22Odeio-os com ódio completo; tenho-os por inimigos.
23Susiha ako, Oh Dios, ug hibaloi ang akong kasingkasing: Sulayi ako, ug hibaloi ang akong mga hunahuna;
23Sonda-me, ó Deus, e conhece o meu coração; prova-me, e conhece os meus pensamentos;
24Ug tan-awa kong kanako aduna bay dalan sa pagkadautan, Ug mandoi ako sa dalan nga walay katapusan.
24vê se há em mim algum caminho perverso, e guia-me pelo caminho eterno.