¹Ang akong espiritu maluya na, nahurot na ang akong mga adlaw, Ang lubnganan andam na alang kanako.

¹MI ALIENTO está corrompido, acórtanse mis días, Y me está aparejado el sepulcro.

²Sa pagkamatuod adunay nga yubitan uban kanako, Ug ang akong mata nagasud-ong sa ilang mga hagit.

²No hay conmigo sino escarnecedores, En cuya acrimonia se detienen mis ojos.

³Ibutang karon ang pagsalig, ug pangakohon mo ako uban kanimo; Kinsa karon ang buot makigsangka kanako?

³Pon ahora, dame fianza para litigar contigo: ¿Quién tocará ahora mi mano?

⁴Kay gitagoan mo ang ilang mga kasingkasing gikan sa salabutan: Busa ikaw dili motuboy kanila sa itaas.

⁴Porque á éstos has tú escondido su corazón de inteligencia: Por tanto, no los ensalzarás.

⁵Ang tawo nga nagadumili sa iyang mga higala mahitungod sa ilang bahin, Bisan ang mga mata sa iyang mga anak mangalubog.

⁵El que denuncia lisonjas á sus prójimos, Los ojos de sus hijos desfallezcan.

⁶Apan ako gihimo niya nga pagya sa mga tawo; Ug ilang ginalud-an ang akong nawong.

⁶El me ha puesto por parábola de pueblos, Y delante de ellos he sido como tamboril.

⁷Ang akong mata usab malubog tungod sa kasubo, Ug ang akong mga panumduman ang tanan ingon sa usa ka landong.

⁷Y mis ojos se oscurecieron de desabrimiento, Y mis pensamientos todos son como sombra.

⁸Ang mga tawong matarung nahitingala niini, Ug ang walay sala moasdang batok sa mga walay Dios.

⁸Los rectos se maravillarán de esto, Y el inocente se levantará contra el hipócrita.

⁹Apan ang mga matarung magapadayon sa iyang ginalaktan, Ug ang mahinlo ug mga kamot magatubo sa kalig-on.

⁹No obstante, proseguirá el justo su camino, Y el limpio de manos aumentará la fuerza.

¹⁰Apan mahitungod kaninyong tanan, dumuol kamo karon pag-usab; Kay wala pa ing mausa ka maalam nga akong hingkit-an.

¹⁰Mas volved todos vosotros, y venid ahora, Que no hallaré entre vosotros sabio.

¹¹Ang akong mga adlaw nangagi na, ang akong mga tuyo nangakawang, Bisan ang mga hunahuna sa akong kasingkasing.

¹¹Pasáronse mis días, fueron arrancados mis pensamientos, Los designios de mi corazón.

¹²Ang gabii ilang gihimong adlaw; Ang kahayag, matud pa nila , haduol sa kangitngitan.

¹²Pusieron la noche por día, Y la luz se acorta delante de las tinieblas.

¹³Kong sa Sheol ako magapangita ingon nga akong pinuy-anan; Kong sa kangitngitan anaa ko ibuklad ang akong higdaanan;

¹³Si yo espero, el sepulcro es mi casa: Haré mi cama en las tinieblas.

¹⁴Kong sa kadunotan ako nagaingon: Ikaw maoy akong amahan; Sa sulod: Ikaw ang akong inahan, ug ang akong igsoong babaye;

¹⁴A la huesa tengo dicho: Mi padre eres tú; A los gusanos: Mi madre y mi hermana.

¹⁵Nan, hain man ang akong kalauman? Ug mahitungod sa akong paglaum, kinsa ang makakita niana?

¹⁵¿Dónde pues estará ahora mi esperanza? Y mi esperanza ¿quién la verá?

¹⁶Kini mopadulong ngadto sa mga trangka sa Sheol, Kay didto lamang sa abug adunay pahulay.

¹⁶A los rincones de la huesa descenderán, Y juntamente descansarán en el polvo.