¹Makuha ba nimo ang leviathan sa taga sa isda? Kun magapus ba ang iyang dila sa lubid?

¹¿SACARAS tú al leviathán con el anzuelo, O con la cuerda que le echares en su lengua?

²Matuhog mo ba ug pisi ang iyang ilong? Kun kapalapsan kanimo ang iyang apapangig sa usa ka taga?

²¿Pondrás tú garfio en sus narices, Y horadarás con espinas su quijada?

³Maghimo ba siya ug daghanan nga pangamuyo kanimo? Kun mosulti ba siya kanimo ug mga pulong malomo?

³¿Multiplicará él ruegos para contigo? ¿Hablaráte él lisonjas?

⁴Magabuhat ba siya ug pakigsaad kanimo, Aron ikaw isipon niya nga sulogoon sa walay katapusan?

⁴¿Hará concierto contigo Para que lo tomes por siervo perpetuo?

⁵Makigdula ba ikaw kaniya ingon sa usa ka langgam? Kun gapuson ba nimo siya alang sa imong mga kadalagahan?

⁵¿Jugarás tú con él como con pájaro, O lo atarás para tus niñas?

⁶Ang katiguman sa mga mangingisda , maghimo ba kaniya nga igbabaligya? Ibahinbahin ba siya nila sa mga magbabaligya?

⁶¿Harán de él banquete los compañeros? ¿Partiránlo entre los mercaderes?

⁷Mapalapsan ba nimo ang iyang panit sa mga puthaw nga tinalinsan, Kun mapalapsan ba ang iyang ulo sa salapang?

⁷¿Cortarás tú con cuchillo su cuero, O con asta de pescadores su cabeza?

⁸Itapion ang imong kamot kaniya; Hinumdumi ang gubat, ug ayaw na kana pagbuhata.

⁸Pon tu mano sobre él; Te acordarás de la batalla, y nunca más tornarás.

⁹Ania karon, kawang lamang ang paglaum tungod kaniya; Dili ba kita matumba bisan na lamang sa pagtan-aw kaniya?

⁹He aquí que la esperanza acerca de él será burlada; Porque aun á su sola vista se desmayarán.

¹⁰Walay bisan kinsa nga mabangis nga mangahas sa pagpalihok kaniya; Nan kinsa man ang makapangatubang kanako?

¹⁰Nadie hay tan osado que lo despierte: ¿Quién pues podrá estar delante de mí?

¹¹Kinsa ba ang unang nakahatag kanako, aron unta ako magabalus kaniya? Bisan unsang butanga nga ania sa ilalum sa tibook langit, ako man.

¹¹¿Quién me ha anticipado, para que yo restituya? Todo lo que hay debajo del cielo es mío.

¹²Ako dili magahilum mahitungod sa iyang bukton, Ni sa iyang daku nga kakusog, ni sa iyang matahum nga panagway.

¹²Yo no callaré sus miembros, Ni lo de sus fuerzas y la gracia de su disposición.

¹³Kinsa ba ang makakuha sa iyang labing gawas nga saput? Kinsa ba ang mopaduol sa sulod sa iyang mga apapangig?

¹³¿Quién descubrirá la delantera de su vestidura? ¿Quién se llegará á él con freno doble?

¹⁴Kinsa ba ang makaabli sa mga pultahan sa iyang nawong? Makalilisang ang ginalibutan sa iyang ngipon.

¹⁴¿Quién abrirá las puertas de su rostro? Los órdenes de sus dientes espantan.

¹⁵Ang iyang mabaga nga mga hingbis maoy iyang garbo, Maayong pagkatapot, sama sa sello nga gipapilit.

¹⁵La gloria de su vestido son escudos fuertes, Cerrados entre sí estrechamente.

¹⁶Ang usa ug ang usa haduol kaayo, Sa ingon nga paagi, nga sa taliwala kanila walay hangin nga makasulod.

¹⁶El uno se junta con el otro, Que viento no entra entre ellos.

¹⁷Sila ginahiusa ang usa ug usa; Sila nanag-ipon, ug dili na mabulag.

¹⁷Pegado está el uno con el otro, Están trabados entre sí, que no se pueden apartar.

¹⁸Sa iyang pagbugwak may kahayag nga mokidlap, Ug ang iyang mga mata ingon sa mga tabontabon sa kabuntagon.

¹⁸Con sus estornudos encienden lumbre, Y sus ojos son como los párpados del alba.

¹⁹Gikan sa iyang baba, mga sulo nga nagadilaab manggula, Ug mga aligato sa kalayo managtulasik.

¹⁹De su boca salen hachas de fuego, Centellas de fuego proceden.

²⁰Gikan sa iyang ilong may aso nga magagula, Ingon sa kolon nga magabukal, ug mga tangbo nga mangasunog.

²⁰De sus narices sale humo, Como de una olla ó caldero que hierve.

²¹Ang iyang gininhawa makapasiga sa mga uling, Ug usa ka kalayo nagagula gikan sa iyang baba.

²¹Su aliento enciende los carbones, Y de su boca sale llama.

²²Sa iyang liog nagapuyo ang kusog, Ug sa iyang atubangan ang kahadlok nagasayaw.

²²En su cerviz mora la fortaleza, Y espárcese el desaliento delante de él.

²³Ang mga bahin sa iyang unod nagatapot: Sila mga malig-on sa ibabaw niya; sila dili magango.

²³Las partes momias de su carne están apretadas: Están en él firmes, y no se mueven.

²⁴Ang iyang kasingkasing malig-on sama sa usa ka bato; Oo, malig-on sama sa bato sa galingan nga sa ilalum.

²⁴Su corazón es firme como una piedra, Y fuerte como la muela de abajo.

²⁵Sa diha nga siya motindog, ang mga gamhanan mangahadlok: Tungod sa dakung kakugang sila kawad-an sa buot.

²⁵De su grandeza tienen temor los fuertes, Y á causa de su desfallecimiento hacen por purificarse.

²⁶Ang pinuti niadtong motigbas kaniya dili makadulot; Ni makadulot ang bangkaw, kun balaraw kun salapang.

²⁶Cuando alguno lo alcanzare, ni espada, Ni lanza, ni dardo, ni coselete durará.

²⁷Ginaisip niya ang puthaw ingon sa uhot, Ug ang tumbaga ingon sa kahoy nga gabok.

²⁷El hierro estima por pajas, Y el acero por leño podrido.

²⁸Ang pana dili makapadalagan kaniya: Kaniya ang mga bato sa lambuyog mabalhin nga mga dagami:

²⁸Saeta no le hace huir; Las piedras de honda se le tornan aristas.

²⁹Ang mga puspus ginaila nga mga tuod sa balili; Ang hinadyong sa bangkaw iyang ginakataw-an.

²⁹Tiene toda arma por hojarascas, Y del blandir de la pica se burla.

³⁰Ang mga dapit sa ilalum niya ingon sa mga bika nga talinis: Sa ibabaw sa lapok iyang gipahaluna ang mga butang nga tinalinsan.

³⁰Por debajo tiene agudas conchas; Imprime su agudez en el suelo.

³¹Ang kahiladman iyang gipabukal ingon sa usa ka kolon: Ang dagat iyang gihimo nga ingon sa kolon nga haplas.

³¹Hace hervir como una olla la profunda mar, Y tórnala como una olla de ungüento.

³²Sa iyang likod nagapadan-ag siya ug usa ka dalan; Bisan kinsa makahunahuna nga ang kahiladman sa dagat ubanon.

³²En pos de sí hace resplandecer la senda, Que parece que la mar es cana.

³³Sa ibabaw sa yuta walay mahisama kaniya, Nga usa ka binuhat walay kahadlok.

³³No hay sobre la tierra su semejante, Hecho para nada temer.

³⁴Siya nagatan-aw sa bisan unsa nga butang nga hataas: Hari man siya sa mga anak sa mapahitas-on.

³⁴Menosprecia toda cosa alta: Es rey sobre todos los soberbios.