¹Unya si Job mitubag ug miingon:

¹Y RESPONDIO Job y dijo:

²Ah, kong gitimbang pa lamang unta ang akong pag-agulo, Ug gipahaluna sa timbangan ang tanan ko nga kagul-anan!

²Oh si pesasen al justo mi queja y mi tormento, Y se alzasen igualmente en balanza!

³Kay karon kini mabug-at labi pa kay sa balas sa mga dagat: Busa, nahinanali ang akong mga pulong.

³Porque pesaría aquél más que la arena del mar: Y por tanto mis palabras son cortadas.

⁴Kay ang pana sa Makagagahum kanako mingtaroy, Ug sa hilo niana ang akong kalag nagainum: Ug ang mga kalisang sa Dios nakiggubat batok kanako.

⁴Porque las saetas del Todopoderoso están en mí, Cuyo veneno bebe mi espíritu; Y terrores de Dios me combaten.

⁵Magabihihi ba ang asnong ihalas kong siya may balili? Kun magainga ba ang vaca sa ibabaw sa iyang kompay?

⁵¿Acaso gime el asno montés junto á la hierba? ¿Muge el buey junto á su pasto?

⁶Ang butang nga walay lami makaon ba kong walay asin? Kun ang puti sa itlog aduna bay lami?

⁶¿Comeráse lo desabrido sin sal? ¿O habrá gusto en la clara del huevo?

⁷Ang akong kalag magadumili sa paghikap kanila ; Sila sama sa mga kalan-on nga maluod kanako.

⁷Las cosas que mi alma no quería tocar, Por los dolores son mi comida.

⁸Oh nga itugot unta kanako ang akong ginapangayo; Ug ang Dios magahatag kanako sa butang nga akong ginapangandoy!

⁸Quién me diera que viniese mi petición, Y que Dios me otorgase lo que espero;

⁹Bisan kini kong makapahimuot sa Dios sa pagdugmok kanako; Nga buhian unta niya ang iyang kamot, ug putlon ako!

⁹Y que pluguiera á Dios quebrantarme; Que soltara su mano, y me deshiciera!

¹⁰Ug mao kana unta ang akong kalipay, Oo, pakasadyaa ako sa kasakit nga dili mopagawas, Nga ako wala maglimod sa mga pulong sa Balaan.

¹⁰Y sería aún mi consuelo, Si me asaltase con dolor sin dar más tregua, Que yo no he escondido las palabras del Santo.

¹¹Unsa ba ang akong kusog, nga ako magapaabut man? Ug unsa ang akong katapusan nga ako magapailob?

¹¹¿Cuál es mi fortaleza para esperar aún? ¿Y cuál mi fin para dilatar mi vida?

¹²Ang akong kusog, kusog ba sa mga bato? Kun ang akong unod tumbaga ba?

¹²¿Es mi fortaleza la de las piedras? ¿O mi carne, es de acero?

¹³Dili ba mao man nga ako walay katabang gikan sa akong kaugalingon, Ug nga ang kaalam gipapahawa na gikan kanako?

¹³¿No me ayudo cuanto puedo, Y el poder me falta del todo?

¹⁴Kaniya nga hapit na mautas, kinahanglan nga ang usa ka higala magpadayag sa kalolot; Bisan niadtong magabiya sa kahadlok sa Makagagahum.

¹⁴El atribulado es consolado de su compañero: Mas hase abandonado el temor del Omnipotente.

¹⁵Ang akong kaigsoonan nagpaila kanako nga mga malimbongon sama sa usa ka sapa, Sama sa tubig sa kasapaan nga mangagi sa madali;

¹⁵Mis hermanos han mentido cual arroyo: Pasáronse como corrientes impetuosas,

¹⁶Nga maitum tungod sa yelo, Ug diin ang nieve magatago.

¹⁶Que están escondidas por la helada, Y encubiertas con nieve;

¹⁷Sa panahon nga sila mainit-init, sila mangawala, Sa mating-init, mangawagtang sila sa ilang dapit.

¹⁷Que al tiempo del calor son deshechas, Y en calentándose, desaparecen de su lugar;

¹⁸Ang mga magbabaklay nga nangagi sa ilang dalan managlikay; Sila mangadto sa kausikan, ug mangawagtang.

¹⁸Apártanse de la senda de su rumbo, Van menguando y piérdense.

¹⁹Ang mga panon sa mga magbabaklay sa Teman mingtan-aw, Ang mga kapundokan sa Saba minghulat kanila.

¹⁹Miraron los caminantes de Temán, Los caminantes de Saba esperaron en ellas:

²⁰Sila gipakaulawan kay sila minglaum; Sila nanganhi ug nangalibug.

²⁰Mas fueron avergonzados por su esperanza; Porque vinieron hasta ellas, y halláronse confusos.

²¹Kay karon kamo wala nay hinungdan; Nakatan-aw kamo ug usa ka kalisang, ug nangahadlok kamo.

²¹Ahora ciertamente como ellas sois vosotros: Que habéis visto el tormento, y teméis.

²²Nag-ingon ba ako: Ihatag kanako? Kun, Hatagi ako ug gasa gikan sa inyong bahandi?

²²¿Os he dicho yo: Traedme, Y pagad por mí de vuestra hacienda;

²³Kun, Luwasa ako gikan sa kamot sa kaaway? Kun, Bawia ako gikan sa kamot sa mga malupigon?

²³Y libradme de la mano del opresor, Y redimidme del poder de los violentos?

²⁴Tudloi ako ug ako mohilum; Ug pasabta ako kong hain ako masayup.

²⁴Enseñadme, y yo callaré: Y hacedme entender en qué he errado.

²⁵Daw unsa ka ugdang ang mga pulong sa katul-id! Apan ang inyong pagbadlong, unsay gibadlong niana?

²⁵Cuán fuertes son las palabras de rectitud! Mas ¿qué reprende el que reprende de vosotros?

²⁶Naghunahuna ba kamo sa pagbadlong sa mga pulong, Kay nakita ang mga pakigpulong sa usa nawad-an sa paglaum sama sa hangin?

²⁶¿Pensáis censurar palabras, Y los discursos de un desesperado, que son como el viento?

²⁷Oo, kamo morifa tungod sa mga ilo, Ug igabaligya ang inyong mga higala.

²⁷También os arrojáis sobre el huérfano, Y hacéis hoyo delante de vuestro amigo.

²⁸Busa karon ikahimuot ninyo ang pagsud-ong kanako; Kay sa pagkamatuod ako dili magbakak sa inyong atubangan.

²⁸Ahora pues, si queréis, mirad en mí, Y ved si miento delante de vosotros.

²⁹Bumalik, ipakilooy ko kaninyo, isalikway ang pagkadili-matarung; Oo, bumalik pag-usab, ang akong tinguha matarung.

²⁹Tornad ahora, y no haya iniquidad; Volved aún á considerar mi justicia en esto.

³⁰Anaa bay dili matarung sa akong dila? Dili ba ang akong igtitilaw makaila sa mga butang nga malaw-ay?

³⁰¿Hay iniquidad en mi lengua? ¿No puede mi paladar discernir las cosas depravadas?