¹Sa paglakaw sa Israel gikan sa Egipto, Ang panimalay ni Jacob gikan sa katawohan nga lain ug pinulongan;

¹CUANDO salió Israel de Egipto, La casa de Jacob del pueblo bárbaro,

²Ang Juda nahimong balaan niyang puloy-anan, Ang Israel nahimong iyang gingharian.

²Judá fué su consagrada heredad, Israel su señorío.

³Ang dagat nakakita niini, ug mingkalagiw; Ang Jordan misibug.

³La mar vió, y huyó; El Jordán se volvió atrás.

⁴Ang kabukiran minglukso sama sa mga lakeng carnero, Ang kabungtoran nga gagmay sama sa mga nating carnero.

⁴Los montes saltaron como carneros: Los collados como corderitos.

⁵Unsay gibati mo, Oh dagat, nga mingkalagiw ka? Ikaw, Oh Jordan, nga misibug ka man?

⁵¿Qué tuviste, oh mar, que huiste? ¿Y tú, oh Jordán, que te volviste atrás?

⁶Kamo nga kabukiran, nga minglukso kamo sama sa mga laekng carnero; Kamong kabungtoran nga gagmay, nga sama sa mga nating carnero?

⁶Oh montes, ¿por qué saltasteis como carneros, Y vosotros, collados, como corderitos?

⁷Kumurog, ikaw yuta, diha sa atubangan sa Ginoo, Diha sa atubangan sa Dios ni Jacob,

⁷A la presencia del Señor tiembla la tierra, A la presencia del Dios de Jacob;

⁸Nga maoy naghimo sa bato nga danaw sa tubig, Ang bato nga santik ngadto sa usa ka tuboran sa mga tubig.

⁸El cual tornó la peña en estanque de aguas, Y en fuente de aguas la roca.